Διήμερο εκδηλώσεων τιμής στη μνήμη των αδικοχαμένων κατοίκων της Δράκειας το 1943, πραγματοποιούνται αύριο, Σάββατο 17 Δεκεμβρίου, και μεθαύριο Κυριακή 18 Δεκεμβρίου, υπό την αιγίδα του Δήμου Βόλου και τη συνεργασία του Τοπικού Συμβουλίου Δράκειας και Πολιτιστικού Συλλόγου «Η ΔΡΑΚΕΙΑ».
Συγκλονιστικά είναι τα τεκμήρια εκείνης της περιόδου που παρουσιάζονται μέσω του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, και περιλαμβάνουν σπάνια φωτογραφία και χειρόγραφο σημείωμα του 1943.
«Ενθύμιον οι 22 φίλοι, έξι εξ αυτών είναι εκ Γερμανών δολοφονημένοι το έτος 1943-17-12…» επισημαίνεται στο πίσω μέρος της φωτογραφίας που παρατίθεται παραπάνω.
Άραγε ποιο να ήταν το τελευταίο τραγούδι που είπε η χαρούμενη παρέα των 22 Δρακειωτών με το νταούλι και τον ζουρνά; Έξι απ’ αυτούς δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ απ’ τα Γερμανικά στρατεύματα, μαζί με πάνω από εκατό άνδρες τα ξημερώματα της 18ης Δεκεμβρίου 1943 στη Δράκεια Πηλίου. Η Δράκεια θρηνεί. Κάθε χρόνο την ίδια μέρα, ο ίδιος πόνος, η ίδια θλίψη κι ένα αιώνιο γιατί!
Ήταν 17 Δεκεμβρίου 1943 όταν σε μια συμπλοκή ανταρτών με γερμανικά στρατεύματα στην περιοχή Αλυκόπετρα σκοτώθηκαν δύο Γερμανοί στρατιώτες και τραυματίστηκε ένας. Οι Γερμανοί δε δίστασαν το ίδιο βράδυ να κατηφορίσουν προς την Δράκεια για να εφαρμόσουν αντίποινα. Κανείς δεν ήξερε τι θα ξημερώσει για τους κατοίκους, ακριβώς μια εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα. Με συνοπτικές διαδικασίες συγκέντρωσαν όλους τους άνδρες του χωριού στο κεντρικό καφενείο, ενώ τα ξημερώματα άφησαν ελεύθερα τα παιδιά κάτω των 17 ετών. Κι εκεί αρχίζει η τραγωδία. Τα πολυβόλα στράφηκαν εναντίον των Δρακειωτών όπου τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ σε μια ρεματιά κοντά στην σε ομάδες των πέντε. Εκτελέστηκαν πάνω από 100 άνδρες. Από εκεί και μετά θρήνος, θλίψη, πόνος, οργή! Η πλατεία γέμισε με ορφανά και χήρες που αναζητούσαν στον σωρό με τα πτώματα τον άνθρωπό τους, ενώ έγινε ένας μεγάλος ομαδικός τάφος στον προαύλιο χώρο του Αγίου Νικολάου.
Το χωριό ερήμωσε και έμειναν μόνο οι αναμνήσεις για θυμίζουν τα αδικοχαμένα παλληκάρια της Δράκειας που χάθηκαν μέσα σ’ ένα βράδυ. Κι έτσι γράφτηκε το ποίημα:
«Δεν ήταν ένας ούτε δυο, ούτε και τρεις και πέντε, ήταν πάνω από εκατό μέσα εκεί θαμμένοι.. ήταν πάνω από εκατό στο ρέμα σκοτωμένοι… Μοιρολογούνε τα πουλιά κι όλοι γνωστοί δακρύζουν, και τα βουνά της Δράκειας μας αιώνια θα βογκίζουν».
Η Δράκεια όπως κάθε χρόνο τιμά τους αδικοχαμένους εκτελεσθέντες, διοργανώνοντας διήμερο εκδηλώσεων στη μνήμη τους.
Το πρόγραμμα εκδηλώσεων
Σύμφωνα με το πρόγραμμα εκδηλώσεων αύριο Σάββατο 17 Δεκεμβρίου το απόγευμα, στις 18.00, θα τελεστεί εσπερινός στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Δράκειας και στις 20.00 διοργανώνεται λαμπαδηδρομία με τη συνοδεία τυμπάνων, αφιερωμένη στη μνήμη των πεσόντων και κατάληξη στο Ηρώων.
Ακολουθεί εκδήλωση στο Κοινοτικό καφενείο της κάτω πλατείας, που περιλαμβάνει προβολή βίντεο με τίτλο «Το χρονικό της εκτέλεσης», σε επιμέλεια της Καλλιόπης Γκαραγκούνη, και την «Τραγωδία της Δράκειας», μελοποίηση του ποιήματος του αείμνηστου ιερέα, Αγγελου Κοτσινάρη από την χορωδία του Μικρασιατικού Συλλόγου Ν. Ιωνίας Μαγνησίας «Μνήμες Προσφύγων». Η μελωδία του τραγουδιού βασίζεται σε μαρτυρία του κ. Κουτσοφύτη Γεώργιου, καταγεγραμμένη από την Αναστασία Λύτρα. Μαέστρος της χορωδίας είναι η Μαρία Σταμοπούλου.
Μεθαύριο Κυριακή 18 Δεκεμβρίου το πρωί θα τελεστεί θεία λειτουργία και επιμνημόσυνη δέηση στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Δράκειας. Στις 10:30 θα αναβιώσει το χρονικό της εκτέλεσης απ’ τον εκπαιδευτικό Δημήτριο Καλατζή. Στις 11:00 στο μνημείο των πεσόντων της Δράκειας, θα πραγματοποιηθεί προσκλητήριο πεσόντων από τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Δράκειας, απαγγελία αποσπάσματος από τον «Τύμβο» του Γ. Φάτση, από τους Γιάννη Ζαμπαρδίκο και Νίκο Φύτα. Θα ακολουθήσει κατάθεση στεφάνων και η ανάκρουση του εθνικού ύμνου από τη Φιλαρμονική Βόλου.
