“Καθώς πλησιάζουν οι Πανελλαδικές Εξετάσεις είναι χρήσιμο καθένας να σταθμίσει τις γνώσεις του και την ετοιμότητά του γι΄αυτές, προκειμένου να οργανώσει ορθότερα τον εναπομείναντα χρόνο.
Πιστεύω πως θα βοηθήσει την προσπάθειά σας το να απαντήσετε ή απλώς να μελετήσετε κάποια διαγωνίσματα ή σημειώσεις που θα δημοσιεύουμε σ΄αυτήν τη σελίδα του φιλόξενου Ταχυδρόμου κάθε Κυριακή ως το πέρας των Εξετάσεων.
Αν θελήσετε να μελετήσετε περισσότερα διαγωνίσματα ή σημειώσεις μπορείτε να επισκεφτείτε τον ιστότοπό μας http://frontistirioidea.blogspot.gr/“
Βασίλης Χατζημάρκου
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ
Α. Ο συντάκτης του κειμένου θίγει το θέμα του εθελοντισμού στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα. Αρχικά, προβληματίζεται για την εδραίωση του ατομισμού και υποστηρίζει ότι ο εθελοντισμός προβάλλει και υπηρετεί οικουμενικά ιδανικά ,διαπλάθοντας τον ψυχισμό του ατόμου. Συνεχίζει αναφερόμενος στα ποικίλα πεδία δραστηριοποίησης του εθελοντισμού όπως ο χώρος της υγείας ή του περιβάλλοντος και τονίζει ότι πρόκειται για δράση που συμπληρώνει την κρατική μέριμνα και την ιδιωτική πρωτοβουλία αλλά υπερέχει αυτών. Επιπροσθέτως, υπογραμμίζει ότι ο εθελοντισμός αποτελεί τρόπο απαγκίστρωσης από ξεπερασμένες νοοτροπίες, αντίδραση στην αδιαφορία , και τον παρουσιάζει ως νέα πολιτική πρόταση συλλογικής δράσης. Καταλήγει ότι συνιστά αναπόδραστη αναγκαιότητα η διεύρυνση του εθελοντισμού, ο οποίος δεν επιβάλλεται έξωθεν αλλά είναι δείγμα μεγαλοψυχίας.
Β1. Ο εθελοντισμός είναι μια ενέργεια βαθύτατα ηθική. Συνδέεται με την αγάπη και την προσφορά στον συνάνθρωπο και στοχεύει στον περιορισμό των κοινωνικών διακρίσεων και προβλημάτων. Αντιστρατεύεται τον ατομισμό και την ιδιοτέλεια, αφού δίνει έμφαση στην εκ βαθέων προσφορά στον συνάνθρωπο. Επιπροσθέτως όποιος μετέχει σε εθελοντικές δράσεις, έχει πλέον αποποιηθεί τον ατομισμό του και δεν βλέπει την ζωή εγωκεντρικά,ενω παράλληλα βοηθά όποιον έχει ανάγκη, και με τον τρόπο αυτό συμβάλλει στη μείωση των προβλημάτων και στον περιορισμό της κοινωνικής αδικίας. Ιδιαίτερα σήμερα, που οι ηθικές αξίες κλονίζονται και η αλληλεγγύη συχνά εκλείπει, ο εθελοντισμός προβάλλει ως επιτακτικό αίτημα, αφού μπορεί να καταπραΰνει τον ανθρώπινο πόνο. Γι’ αυτό, όπως κι αν εκδηλώνεται, είναι δείγμα πολιτισμού.
Β2. Δομή παραγράφου:
Θεματική περίοδος: «Το πεδίο δράσης του εθελοντισμού» έως «και ευρύτερο».
Λεπτομέρειες/σχόλια: «Αναφέρω για παράδειγμα» έως «και προσφορά».
Κατακλείδα: δεν υπάρχει.
Τρόπος ανάπτυξης παραγράφου:
η παράγραφος αναπτύσσεται με παραδείγματα, τα οποία επεξηγούν το περιεχόμενο της θεματικής περιόδου. Πιο συγκεκριμένα, χρησιμοποιούνται τα παραδείγματα εθελοντικής εργασίας και προσφοράς σε θέματα «αναλφαβητισμού, εμβολιασμών, πρόληψης, ενημέρωσης και προστασίας του περιβάλλοντος», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το κείμενο. Βοηθητική είναι και η φράση «για παράδειγμα» για τον εντοπισμό του τρόπου ανάπτυξης της συγκεκριμένης παραγράφου.
Β3.
«τον έρωτα του ερασιτέχνη» (1η παράγραφος): έζησαν ένα μεγάλον έρωτα πριν καταλήξουν στον χωρισμό.
«να σηκώσει το βάρος» (3η παράγραφος): με το βάρος που σήκωσε ο αρσιβαρίστας σημείωσε νέο παγκόσμιο ρεκόρ.
«υγιή αντίδραση» (4η παράγραφος): τα αποτελέσματα των γενικών ιατρικών εξετάσεων έδειξαν ότι είναι απόλυτα υγιής.
Β4.
α) κατάλληλο: αρμόδιο
περιλαμβάνει: περικλείει
πολύπλευρου: πολυσχιδούς
προστατεύσουμε: προφυλάξουμε
επιτακτική: απαραίτητη
β) υπέρτατη: έσχατη
αδράνειας: δράσης
αποχής: συμμετοχής
ενεργές: παθητικές
διευκολύνει: δυσχεραίνει
Γ. Επικοινωνιακό πλαίσιο: το κείμενο θα έχει τη μορφή ομιλίας. Οι μαθητές πρέπει να ξεκινήσουν με προσφώνηση (Κυρίες και κύριοι ή κάτι που μας επιβάλει ο εκθεσιότιτλος,όπως στην περίπτωσή μας που μας τοποθετεί ολιλητή σε εκδήλωση του Δήμου: Άρα Κύριε Δήμαρχε,αγαπητοί συνδημότες) και στο τέλος να ευχαριστήσουν το ακροατήριο (Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας). Μπορούν να χρησιμοποιήσουν και τα τρία ρηματικά πρόσωπα (άλλωστε, λόγω του συγκεκριμένου επικοινωνιακού πλαισίου καλό θα ήταν οι μαθητές να χρησιμοποιήσουν α΄ ενικό-πληθυντικό και β΄ πληθυντικό πρόσωπο, που χαρίζουν αμεσότητα και ζωντάνια, αφού η ομιλία είναι προσχεδιασμένος προφορικός λόγος ΟΜΩΣ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΙΛΟΓΟ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Σύντομη αναφορά στον τόπο, το θέμα της εκδήλωσης, την ιδιότητά μας. Ορισμός και σύντομη παρουσίαση μορφών εθελοντισμού. Διαπίστωση του φαινομένου περιορισμού της εθελοντικής δράσης τα τελευταία χρόνια.
Α΄ ζητούμενο: αίτια περιορισμού της εθελοντικής δράσης
• Η οικονομική κρίση δυσχεραίνει τη ζωή των ανθρώπων, οι οποίοι με δυσκολία αντεπεξέρχονται στις οικονομικές τους υποχρεώσεις και πολλές φορές αναγκάζονται να περιορίσουν πάγια έξοδα.
• Οι αυξημένες υποχρεώσεις οδηγούν στην υπερεργασία για την κάλυψη των αναγκών, που με τη σειρά της οδηγεί στην έλλειψη ελεύθερου χρόνου, την απουσία ανθρώπινων σχέσεων και την αδιαφορία.
• Η ηθική κατάπτωση, η απώλεια αξιών, η αλαζονεία, ο εγωισμός, η τάση για προβολή και διάκριση εμποδίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο να δείξει ενδιαφέρον για τον αναξιοπαθούντα συνάνθρωπο.
• Η τάση του ανθρώπου να προσφέρει υπηρεσίες μόνο σε περίπτωση που περιμένει κάποιο αντάλλαγμα.
• Η έξαρση της εγκληματικότητας αυξάνει την έλλειψη εμπιστοσύνης και τις φοβίες και οδηγεί τον άνθρωπο στη μοναξιά και την ασυγκινησία για οτιδήποτε δεν τον αφορά.
• Η απουσία ανθρωπιστικής παιδείας αφήνει στην άκρη οποιαδήποτε ευαισθησία και διάθεση για κοινωνική προσφορά. Παράλληλα, το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο έχει ως αποτέλεσμα τη μη αποδοχή του διαφορετικού και, κατ’ επέκταση, την ανυπαρξία θέλησης για στήριξη.
• Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχουν περιορίσει στο ελάχιστο την προβολή μηνυμάτων για κοινωνική αλληλεγγύη και ασχολούνται σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα με την παρουσίαση λανθασμένων προτύπων και την προώθηση του καταναλωτικού πνεύματος, που έχει δώσει στους περισσότερους την εσφαλμένη εντύπωση ότι η ευτυχία πηγάζει από την απόκτηση υλικών αγαθών. Με τον τρόπο αυτό ατονεί η διάθεση για αλτρουισμό και φιλανθρωπία και ενισχύεται ο εγωκεντρισμός.
• Η αδράνεια της οικογένειας απέναντι σε μείζονα ζητήματα της κοινωνίας θα έχει ως κατάληξη και το παιδί μεγαλώνοντας να επιδείξει την ίδια παθητικότητα.
• Η ιδιοτέλεια, η ανευθυνότητα και η απάθεια που διακρίνουν την πολιτική σκηνή έχουν ως συνέπεια τον περιορισμό του ενδιαφέροντος για τα κοινωνικά προβλήματα.
• Η έλλειψη ενδιαφέροντος των πνευματικών ανθρώπων για τα προβλήματα του λαού αφήνουν τον άνθρωπο μετέωρο, χωρίς οράματα, ιδανικά, ηθικούς σκοπούς, υποταγμένο στα πάθη του, που οδηγούν στην αδικία και την απανθρωπιά.
• Η αστικοποίηση με συνέπεια την απομάκρυνση του ανθρώπου από τη φύση και την αποχή του από εθελοντικές δραστηριότητες σχετικές με αυτή (δενδροφυτεύσεις, αναδασώσεις, καθαρισμός παραλιών κ.λπ.).
• Τα οικονομικά συμφέροντα, οι τάσεις αρχομανίας, η κρίση του ανθρωπισμού έχει επηρεάσει και τις διακρατικές σχέσεις, με συνέπεια τα ισχυρά οικονομικά, τεχνολογικά και πολιτικά κράτη να θέτουν υπό τον έλεγχό τους τα αδύναμα, να καταργείται η οικουμενική συνείδηση και να περιορίζεται η εθελοντική δραστηριότητα σε διεθνές επίπεδο.
Β΄ ζητούμενο
• Το σχολείο οφείλει να προσφέρει ανθρωπιστική παιδεία, ώστε να διαμορφώνει προσωπικότητες που να εμφορούνται από ηθικές αξίες και ανθρωπιστικά ιδεώδη.
• Οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να αποτελούν πρότυπο εθελοντικής προσφοράς και δράσης, να δίνουν το παράδειγμα στους μαθητές τους μέσα από τη δική τους συμμετοχή σε κοινωφελείς δραστηριότητες.
• Καλύτερη ενημέρωση για τα οφέλη που θα προκύψουν από τον εθελοντισμό τόσο για το ίδιο το άτομο όσο και για την κοινωνία.
• Οι μαθητικές κοινότητες μπορούν να δραστηριοποιηθούν άμεσα για την ανιδιοτελή προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, στον άνθρωπο και στη φύση (π.χ. πρωτοβουλίες για δενδροφυτεύσεις, εράνους,συγκέντρωση τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, καθαρισμός δημοτικών πάρκων, ρόμων, παραλιών κ.λπ.).
• Διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων από τα ίδια τα σχολεία με στόχο τη συγκέντρωση χρημάτων για τους άπορους.
• Προβολή υγιών προτύπων από τα σχολεία, ατόμων που ξεχωρίζουν για την εθελοντική τους δράση, επισκέψεις στα σχολεία όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης προσωπικοτήτων – εθελοντών, πολλές από τις οποίες αποτελούν είδωλα της μαθητικής κοινότητας.
• Έκδοση σχολικής εφημερίδας (έντυπης ή ηλεκτρονικής) όπου θα καταγράφονται διάφορα προβλήματα που ανακύπτουν σε επίπεδο σχολικής κοινωνίας ή τοπικής (Δήμου – Κοινότητας) με σκοπό τον προβληματισμό και τη δράση των μαθητικών κοινοτήτων.
• Ο θεσμός της Βουλής των Εφήβων συμβάλλει στη μύηση των μαθητών στη διαδικασία συμμετοχής στα κοινά και λήψης αποφάσεων. Με τον τρόπο αυτό οι μαθητές διαμορφώνουν πολιτική και δημοκρατική συνείδηση, γίνονται υπεύθυνοι, ωριμάζουν και συναποφασίζουν για κοινά προβλήματα.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Υπογράμμιση ότι ο εθελοντισμός δεν υποκαθιστά το κράτος ούτε το απαλλάσσει από τις ευθύνες του, αλλά αποτελεί απλώς συστράτευση στον κοινό αγώνα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων και την ευτυχία των ανθρώπων.
Διαβάστε επίσης:
