Δεν θα μιλήσουμε σήμερα για την υπερβολή των Νεοελλήνων, ούτε θα ισχυριστούμε ότι ένας ποδοσφαιρικός αγώνας ήταν και ας μην μεγαλοποιούμε τα πράγματα. Δεν θα το κάνουμε, γιατί φαίνεται ότι η ήττα της Εθνικής Ελλάδος πείραξε πολύ κόσμο, όχι γι’ αυτό καθ’ αυτό το αποτέλεσμα, αλλά για τον τρόπο που ηττηθήκαμε.
Σε κάθε περίπτωση στα ομαδικά αθλήματα η ευθύνη είναι συνολική. Αν δεν δουλεύουν όλα τα γρανάζια της μηχανής που λέγεται ομάδα, τότε το αποτέλεσμα είναι άσχημο, αν όχι απογοητευτικό. Ο ιδιοκτήτης και ο οδηγός του οχήματος είναι εκείνοι στους οποίους επιμερίζεται το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης. Κατά συνέπεια ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου κ. Γκαγκάτσης και ο Ομοσπονδιακός Προπονητής κ. Ρεχάγκελ είναι οι κυρίως υπεύθυνοι. Όπως αποθεώθηκαν κερδίζοντας το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, έτσι «καταδικάζονται» και σήμερα μετά τον τελευταίο διασυρμό. Λογικά πράγματα είναι αυτά.
Για τον πρόεδρο της ΕΠΟ δεν θα πούμε πολλά πράγματα, είναι ένας παράγοντας του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Όση αξιοπιστία έχει το ελληνικό ποδόσφαιρο, άλλο τόσο έχουν και οι παράγοντες που το υπηρετούν.
Εκείνο που δεν μπορούμε να καταλάβουμε, είναι πώς ο καθαρόαιμος Γερμανός Ότο Ρεχάγκελ κατάφερε μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα λίγων ετών να γίνει τόσο… Έλληνας.
Γιατί να νιώθει τόση υποχρέωση στους ποδοσφαιριστές που κάποτε πέτυχαν μεγάλα πράγματα και να χρησιμοποιεί ως ρεζέρβες αποδεδειγμένα άξιους συνεχιστές τους; Πού πήγε η ψύχραιμη γερμανική λογική του; Μήπως χάθηκε κάπου μεταξύ αποθεωτικής φιέστας και τηλεοπτικής υπερβολής.
Ενας Γερμανός σκέτος Ελληνας
