Η ερώτηση των έξι βουλευτών του ΠΑΣΟΚ σε βάρος του συντοπίτη μας Υφυπουργού Εσωτερικών μονοπώλησε χθες την τοπική επικαιρότητα από το σύνολο των ΜΜΕ. Δεν είναι βλέπετε και μικρό πράγμα όλες οι κατηγορίες που καταγράφονται και για τις οποίες υπάρχουν πλέον αρμοδιότεροι από μας, να δώσουν τις αρμόζουσες απαντήσεις, τόσο στη Βουλή, όσο και στη Δικαιοσύνη.
Θέλουμε όμως να σταθούμε για λίγο σε ένα θέμα που αφορά τις εύθραυστες διαχωριστικές γραμμές που υπάρχουν στην πολιτική δραστηριότητα και τη συνάφειά της με την επαγγελματική δραστηριότητα ενός πολιτικού προσώπου. Δεν εξετάζουμε στην παρούσα στιγμή αν υπάρχουν παράτυπες ή έκνομες πράξεις. Εξετάζουμε αν νομιμοποιείται ένα πολιτικό πρόσωπο ή συγγενικά του πρόσωπα να εμπλέκονται σε υποθέσεις που παρουσιάζουν ευρύτερο δημόσιο ενδιαφέρον . Εκεί τα πράγματα διαφοροποιούνται ανάλογα με την εκτίμηση του καθενός
Μία ανάλογη περίπτωση με αυτή του κ. Νάκου παρουσιάστηκε και πριν από δέκα περίπου χρόνια, όταν ο τότε Αντιδήμαρχος Βόλου Κ. Αδαμάκης παραιτήθηκε από τη θέση του επειδή κατηγορήθηκε από την τότε μειοψηφία του Κ. Μήτρου ότι εμπλέκει τις επαγγελματικές του δραστηριότητες με την πολιτική του θέση. Ο Κ. Αδαμάκης για λόγους ευθιξίας είχε τότε παραιτηθεί. Δεν συνέβη όμως το ίδιο με έναν άλλο Αντιδήμαρχο του Κυριάκου Μήτρου λίγα χρόνια αργότερα, που είχε και πάλι το ίδιο”ασυμβίβαστο”.
Γι΄ αυτό σας λέω. Είναι η οπτική γωνία και η στάση ζωής με την οποία βλέπει ο καθένας κάθε φορά τα πράγματα…
Η ευθιξία στην πολιτική
