Υπάρχουν βιβλία, τα οποία εμπνέουν δέος και θαυμασμό όχι μόνο για την επιβλητική «παρουσίασή» τους σε όγκο και μέγεθος, αλλά και για την ποιότητα του περιεχομένου και την αισθητική τους. Τέτοιο βιβλίο είναι “Το δημοτικό τραγούδι της Μαγνησίας” του Κώστα Λιάπη, (εκδ. ΕΚΠΟΛ Μαγνησίας Α τόμος, Βόλος 2006, σελ. 611). Περιλαμβάνει τις εξής κατηγορίες των δημοτικών τραγουδιών: Ακριτικά, Παραλογές, Ιστορικά, Κλέφτικα, Ερωτικά, του Γάμου και προέρχονται από όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα της Μαγνησίας. Τα Τραγούδια (με τις παραλλαγές τους) υπερβαίνουν τα 1.200! Το δημοτικό τραγούδι στη Μαγνησία είναι προϊόν, όπως ιστορικά αποδεικνύεται, κοινωνικών και πολιτικών παραμέτρων σε μια πορεία πέντε και πλέον αιώνων. Η περιοχή υποδέχτηκε χιλιάδες φυγάδες και πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία και τη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας, Βλάχους από τη Δυτική Μακεδονία και κυρίως από το Περιβόλι Γρεβενών, Σαρακατσαναίους κ.ά. Όλοι αυτοί οι πληθυσμοί «που εγκαταστάθηκαν και ρίζωσαν στις περιοχές της Μαγνησίας – όπως επισημαίνει ο συγγραφέας – στα δισάκια του μισεμού τους από τις πατρογονικές τους εστίες, πήραν κι έφεραν μαζί τους στις νέες πατρίδες τους, μαζί με τα πλέον χρειώδη για τη συντήρηση τους, και τα πολιτιστικά, τους στοιχεία, ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγεται φυσικά και το δημοτικό τραγούδι, όπως το έμαθαν και το βίωσαν στις γενέτειρές τους». Έτσι μπορούμε να ερμηνεύσουμε τον πλούτο, τη μεγάλη ποικιλία σε ρυθμούς και τα ιδιότυπα πολιτιστικά στοιχεία που συναντούμε στο δημοτικό τραγούδι. Και ασφαλώς ο αναμενόμενος Β τόμος θα ολοκληρώσει την πολύτιμη προσφορά του Κώστα Λιάπη. Προσφορά εθνικής σημασίας.
Η συλλογή, η εκλογή, η εισαγωγή και τα σχόλια, ήγουν όλο το εγχείρημα, ανήκει στον χαλκέντερο λαογράφο και συγγραφέα Κώστα Λιάπη, τον άνθρωπο στον οποίο οφείλει πολλά ο μαγνησιώτικος πολιτισμός, ειδικότερα ο Πηλιορείτικος. Χρόνια θητεύει στα Γράμματα (ήδη από το 1955) και ιδιαίτερα στο λαϊκό πολιτισμό και τη λαϊκή παράδοση αλλά και χρόνια ασχολείται με τη συγγραφή και την έκδοση βιβλίων και περιοδικών, όπως «Μαγνησία», «Βίγλα» και «Πλώρη». Χιλιάδες κείμενα έχει δημοσιεύσει στον τοπικό τύπο , έχει πραγματοποιήσει 500 και πλέον εκπομπές στην ΕΡΑ Βόλου παιδαγωγικού, ιστορικού και λαογραφικού περιεχομένου, συμμετέχει σε συνέδρια, συμπόσια, βιβλιοπαρουσιάσεις κ.λ.π. Είναι μέλος διαφόρων πνευματικών ιδρυμάτων και πολιτιστικών σωματείων κ.ά. Πάντοτε είχα την απορία πώς καταφέρνει ν ανταποκρίνεται σε όλα με τόση συνέπεια και τόση παραγωγικότητα. Σε σχετική μου ερώτηση η απάντηση του ήταν «ξοδεύω τη νύχτα, δε φτάνει η μέρα». Είναι από τους λίγους αθόρυβους, τόσο εργασιομανείς και με τόσα αποτελέσματα. Σ αυτούς τους λίγους ο πολιτισμός μας οφείλει πολλά. Στο πρόσωπό τους το πνεύμα διατηρεί την αξιοπρέπεια και τη λάμψη του μέσα στη θορυβώδη και υλιστική εποχή μας.
Τέλος θα είχα να υποβάλω μια πρόταση: Να γίνει μια επιτομή, ένα ολιγοσέλιδο βιβλιαράκι με επιλεγμένα δημοτικά τραγούδια, με σκοπό να διανεμηθεί στους μαθητές των Γυμνασίων και Λυκείων του Νομού Μαγνησίας. Το δημοτικό τραγούδι σιγά σιγά θα χαθεί εντελώς, αν δε το λιπαίνουμε με την αγάπη των νέων ανθρώπων. Η ΕΚΠΟΛ και φυσικά ο Κώστας Λιάπης δεν θα διαφωνήσουν. Η φροντίδα μας για τη διάσωση του λαϊκού πολιτισμού περιλαμβάνει και την υποχρέωσή μας να μυήσουμε σ αυτόν τη νέα γενιά, τα παιδιά μας.
Το δημοτικό τραγούδι στη Μαγνησία
