ΤΟΠΙΚΑ

Στο δρόμο με ψυχικά προβλήματα 15 ασθενείς με ελαφριά ψυχοπαθολογία

στο-δρόμο-με-ψυχικά-προβλήματα-15-ασθενε-680

Χωρίς στέγη, σίτιση, επίδομα, υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον

Διαβιούν απελπισμένοι σε παγκάκια, πλατείες, πυλωτές οικοδομών. Το οικογενειακό τους περιβάλλον τους εγκατέλειψε, ενώ δεν πληρούν τα κριτήρια των χρόνιων ψυχωσικών ασθενών και έτσι δεν καλύπτονται από τις μονάδες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, ούτε όμως και τα κριτήρια του Ξενώνα Αστέγων Βόλου που έχει ως προϋπόθεση να μην υπάρχει ψυχοπαθολογία στα άτομα φιλοξενίας.

Ρεπορτάζ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ

Νέοι ασθενείς με ελαφριά ψυχοπαθολογία όπως διαταραχή της προσωπικότητας και σχιζοσυναισθηματική διαταραχή ηλικίας από 25 έως 40 ετών είναι παντελώς ανυπεράσπιστοι από το κράτος πρόνοιας στον έβδομο χρόνο της οικονομικής κρίσης. Τα οικονομικά προβλήματα των τριών – τεσσάρων τελευταίων χρόνων πυροδότησαν την αύξησή τους στο Βόλο σε δεκαπέντε άτομα από μεμονωμένες περιπτώσεις που αριθμούσαν παλαιότερα.

Ο εν λόγω ψυχιατρικός πληθυσμός, που είναι έκθετος στο δρόμο, είναι γνώριμος στα Εξωτερικά Ιατρεία της Ψυχιατρικής Κλινικής του Γενικού Νομαρχιακού Αχιλλοπούλειου Νοσοκομείου Βόλου. Ο Διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής Κωνσταντίνος Ασπραδάκης λέει ότι επισκέπτονται ανά τακτά διαστήματα το Νοσοκομείο αιτούμενοι νοσηλεία και ευρύτερη ψυχιατρική υποστήριξη.

«Δεν έχουν στέγη, σίτιση, κάποιο επίδομα, ούτε οικογενειακό περιβάλλον να τους προστατέψει» αναφέρει, ενώ επισημαίνει ότι δεν καλύπτουν τα κριτήρια ορισμού του χρόνιου ψυχωτικού ασθενούς ούτε και αυτά που θέτει ο Ξενώνας Αστέγων για φιλοξενία καθώς έχει ως προϋπόθεση να μην υπάρχει ψυχοπαθολογία για τους αστέγους που αιτούνται διαμονή.

Η Ψυχιατρική Κλινική του Γενικού Νομαρχιακού Αχιλλοπούλειου Νοσοκομείου Βόλου τους νοσηλεύει περιοδικά σε δύσκολες περιόδους από άποψη επικράτησης καιρικών συνθηκών οπότε δίνει προτεραιότητα στα αιτήματά τους. Μπορεί και βοηθάει ανά διαστήματα, δεν μπορεί όμως και να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, το οποίο δεν αφορά μόνο στη σίτιση ή τη λήψη κάποιου προνοιακού επιδόματος αλλά στην απουσία στέγης.

Οι χρόνιοι ψυχωσικοί

Εξάλλου, προβλήματα και πιο συγκεκριμένα δυσλειτουργία υπάρχει και στην εξυπηρέτηση των νέων προς ένταξη χρηστών υπηρεσιών υγείας. Ο κ. Ασπραδάκης λέει ότι οι μονάδες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης στη Μαγνησία είναι μόνο δύο, αυτή του Ξενώνα Φιλύρα του Νοσοκομείου Βόλου και η ενδιάμεση δομή ΔΙΟΔΟΣ, που συνιστά Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και στις δύο υπάρχει πληρότητα.

Στο πλαίσιο της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης η φιλοσοφία του υπουργείου Υγείας είναι οι πρώην ιδρυματοποιημένοι έγκλειστοι μεγάλων ψυχιατρικών νοσοκομείων να εντάσσονται σε μονάδες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, που βρίσκονται διάσπαρτες στην επαρχία και επί της ουσίας παρέχουν πρόσκαιρη φιλοξενία.

Οι εντασσόμενοι στις μονάδες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης θεωρητικά μετά την επανεκπαίδευσή τους στις κοινωνικές δεξιότητες αποκτούν τη λειτουργικότητα επανένταξης στην κοινωνία. Ομως αυτό, όπως επισημαίνει ο Διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής, δεν επιβεβαιώνεται στην πράξη.

«Οι πραγματικές ανάγκες δεν επιτρέπουν το οριστικό κλείσιμο των Ψυχιατρείων» πρόσθεσε ο ίδιος, τονίζοντας ότι παρόλα αυτά η κατεύθυνση είναι η πλήρης παύση λειτουργίας τους.

Οι εγκλεισμοί

Αδυναμία υπάρχει και για την άμεση εκτέλεση των εισαγγελικών παραγγελιών για εγκλεισμό ασθενούς εφόσον αυτός κριθεί ότι χρήζει νοσηλείας αν και τα αιτήματα θα πρέπει να καλύπτονται άμεσα, καθώς ο πάσχων δεν μπορεί να κρατηθεί στο κρατητήριο.

Ο κ. Ασπραδάκης επισήμανε ότι το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης δέχεται τη νοσηλεία όταν εφημερεύει και μόνο και δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει καθημερινά.

Οι αιτήσεις για εγκλεισμό κατατίθενται στη συντριπτική πλειοψηφία από συγγενείς α’ βαθμού ή την Κοινωνική Υπηρεσία και την Αστυνομία. Η Εισαγγελία δέχεται τα αιτήματα και διατάσει την εξέταση του ασθενούς είτε από την Ψυχιατρική Κλινική του Αχιλλοπούλειου Νοσοκομείου Βόλου είτε από το Κέντρο Ψυχικής Υγείας.

Εάν ο προσαχθείς κριθεί ότι χρήζει νοσηλείας, τότε εάν υπάρχει κενή κλίνη στην Ψυχιατρική Κλινική νοσηλεύεται, καθώς από το τέλος του 2009 και μετά η Εισαγγελία δεν εγκρίνει την ακούσια νοσηλεία σε ιδιωτική κλινική παρά μόνο σε δομή δημόσιου φορέα.

Εάν δεν υπάρχει κλίνη, τότε με μέριμνα της Εισαγγελίας γίνεται έρευνα σε άλλα Νοσοκομεία και ειδικά για τη Θεσσαλία στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης εφόσον αυτό εφημερεύει. Παρεμβάσεις γίνονται και προς το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής «Δαφνί» και το «Δρομοκαϊτειο», τα οποία, όμως, πολλές φορές δεν δέχονται αιτήματα.

Από τους γνώστες των προβλημάτων εκτιμάται ότι περιστατικά για εγκλεισμό θα έπρεπε κανονικά να δέχονται και τα Γενικά Νοσοκομεία Θεσσαλονίκης που έχουν Ψυχιατρικές Κλινικές όπως το ΑΧΕΠΑ, το Παπαγεωργίου όπου όμως η στενότητα κλινών δεν επιβεβαιώνει αποδοχή Εισαγγελικών παραγγελιών και γι’ αυτό πρακτικά ο Βόλος εξυπηρετείται από το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.

Τα αιτήματα για εγκλεισμούς

Σταθερά στα ίδια επίπεδα φαίνεται ότι είναι τα τελευταία χρόνια οι αιτήσεις στην Εισαγγελία Βόλου για ψυχιατρικούς εγκλεισμούς. Το πρώτο τετράμηνο του 2016 κατατέθηκαν συνολικά 50 αιτήσεις, ενώ το αντίστοιχο διάστημα του 2015 48, και του 2014 επίσης 48. Κατά μέσο όρο, σύμφωνα με πληροφορίες, συνολικά τα αιτήματα αριθμούν κάθε χρόνο περί τα 150-200.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου