ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ

ΛΟΡΙ ΚΕΡΙ: Τον ρόλο του ηγέτη τον κατακτάς μέσα στο γήπεδο

λορι-κερι-τον-ρόλο-του-ηγέτη-τον-κατακτ-776071

Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΤΤΑ

Ο Φλόρενς ή Λόρι Κέρι ήταν ο διακαής πόθος του βασικού χρηματοδότη της Νίκης Βόλου, Νίκου Ιμεράι, και έγινε στις 18 Ιουνίου ο πρώτος ποδοσφαιριστής που αποκτήθηκε από τους κυανόλευκους στην τρέχουσα μεταγραφική περίοδο.

Γεννημένος στις 17 Σεπτεμβρίου του 1990 ο Κέρι ξεκίνησε την καριέρα του στα τμήματα υποδομής του Μαγνησιακού, με την πορεία του στη συνέχεια να μετρά 23 παρουσίες με δύο γκολ στη Β’ Εθνική και ακόμη 108 παιχνίδια με 51 τέρματα στη Γ’ Εθνική.

Από τα 51 τέρματα, τα 19 επετεύχθησαν την περασμένη σεζόν, όταν και οδήγησε τον Αστέρα Αμαλιάδας στα μπαράζ ανόδου και στο κατώφλι της Football League, δίχως ωστόσο επιτυχία για τον ίδιο και την ομάδα του.

Πλέον διψασμένος για μια άνοδο, κάτι που δεν πανηγύρισε εν τέλει ούτε με τον Ολυμπιακό Βόλου, την περίοδο 2016-17, βρίσκεται στη Νίκη Βόλου θέλοντας όσο τίποτε να συνδυάσει την επιστροφή του στη Μαγνησία, όπου αγωνίστηκε και με τον ΓΣ Αλμυρού, με μια επιτυχία που καρτερικά περιμένουν οι φίλοι της νέας του ομάδας, από το καλοκαίρι του 2015.

Μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο 27χρονος μεσοεπιθετικός δεν θέλησε να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό του, και αναφέρθηκε και στη βαριά ήττα με 6-0 από τον Παναιτωλικό στο πρώτο φετινό φιλικό, τονίζοντας πως πείραξε πάρα πολύ τον ίδιο αλλά και τους συμπαίκτες του.

Βρισκόμενος πλέον εδώ και αρκετές μέρες στην οικογένεια της Νίκης, ποιο είναι το κλίμα στην ομάδα; «Όταν ήρθα στην αρχή διέκρινα ότι υπάρχει μία οργάνωση και ένας στόχος, που είναι η άνοδος. Ο πρόεδρος, η διοίκηση και οι προπονητές προσπαθούν να κάνουν ό,τι καλύτερο για την ομάδα. Από κει και πέρα είδα ότι οι άνθρωποι της Νίκης προσπαθούν να κάνουν το ρόστερ πολύ ποιοτικό, ώστε να πετύχουμε τον στόχο μας. Συνάντησα ένα οικογενειακό κλίμα και μία υγεία, που είναι σημαντικά».

Τι σας έχει ζητήσει ο Φάντζιο Μπούις από την πρώτη μέρα; «Μας το έχει πει εξ αρχής ο προπονητής ότι πρέπει να υπάρχει πειθαρχία και να είμαστε οικογένεια και θα έρθουν όλα τα άλλα».

Πώς ήταν η περσινή χρονιά στην Αμαλιάδα; «Ήταν η πιο παραγωγική, όμως έχω ξαναβγεί πρώτος σκόρερ με τον Αιολικό. Και στον Αστέρα υπήρχε οργάνωση, οι άνθρωποι ήταν σωστοί απέναντι στους ποδοσφαιριστές και η ομάδα είχε ποιοτικό ρόστερ με παίκτες Α’ και Β’ Εθνικής. Ήταν πολύ καλές οι συνθήκες».

Εχοντας ζήσει πριν ένα χρόνο τον Ολυμπιακό Βόλου, διακρίνεις διαφορές ανάμεσα στις δύο ομάδες; «Στον Ολυμπιακό Βόλου έπαιξα μισή σεζόν και δεν έφυγα και με τις καλύτερες εντυπώσεις, διότι έγιναν κάποια πράγματα που ήταν αντιεπαγγελματικά. Δε θέλω να πω πολλά. Αντίθετα, στη Νίκη είναι αλλιώς τα πράγματα σε σύγκριση με τον Ολυμπιακό Βόλου τότε. Δεν ξέρω τώρα τι γίνεται τώρα στον Ολυμπιακό Βόλου. Ο λόγος που ήρθα στη Νίκη ότι με κάλυπταν πλήρως οι άνθρωποι της ομάδας».

Ποια θέση σού ταιριάζει καλύτερα; «Η θέση μου είναι ανάμεσα στο εξτρέμ και στο δεκάρι, για να μπορώ να παίρνω πιο πολλές προσπάθειες, να οργανώνω, να ανοίγω το παιχνίδι και να τελειώνω τις φάσεις. Δεν είμαι παίκτης γραμμής. Όμως παίζω και αριστερό χαφ και δεκάρι, αναλόγως πού θέλει ο προπονητής».

Παίζοντας στον Ολυμπιακό Βόλου, είχες εκφράσει τη δυσαρέσκειά σου για τη θέση στην οποία αγωνιζόσουν. Ποια ήταν αυτή; «Είναι αλήθεια αυτό, γιατί ο κ. Καβακάς με έβαζε οκτάρι ή στο κέντρο αμυντικό χαφ, όπου δεν μπορούσα να αποδώσω. Έπαιζε κι ένα σύστημα, που δεν απέδιδε. Ακόμη και ο κ. Καβακάς, όταν ήρθε στην Αμαλιάδα, με έβαλε στη φυσική μου θέση και δε με ξανάβγαλε ποτέ κι έτσι απέδωσα. Μάλιστα μου είπε και ο ίδιος ότι με είχε αδικήσει».

Πιστεύεις ότι μπορείς να επωμιστείς τον ρόλο του ηγέτη μέσα στο γήπεδο; «Τον ρόλο του ηγέτη τον κατακτάς μέσα στο γήπεδο, δεν τον απαιτείς, όπως και τον σεβασμό. Ανάλογα το στυλ παιχνιδιού που θα παίξουμε, ανάλογα τις ευθύνες που θα έχει ο κάθε παίκτης μέσα στο γήπεδο. Αυτούς τους ρόλους θα τους μοιράσει ο προπονητής. Γενικά νιώθω ότι με σέβονται στην ομάδα».

Μετά από τη θητεία σου σε Μαγνησιακό, Γ.Σ. Αλμυρού και Ολυμπιακό Βόλου περίμενες πως μια μέρα θα έπαιζες και στη Νίκη; «Ναι, το περίμενα. Και η Νίκη και ο Ολυμπιακός έχουν κόσμο, έχουν ιστορία και είναι οι δυο μεγαλύτερες ομάδες στον Βόλο. Κάθε Βολιώτης θα ήθελε να παίξει σ’ αυτές τις δύο ομάδες. Πάντα είχα στο μυαλό μου ότι θα μπορούσα να παίξω για τη Νίκη Βόλου. Και πέρσι και πρόπερσι είχε γίνει κρούση από τη Νίκη, αλλά δε μου το επέτρεπαν κάποιες συνθήκες, για να έρθω. Βέβαια είχα ένα παράπονο τα προηγούμενα χρόνια, καθώς συμβαίνει σε πολλές πόλεις να αδικούν τα δικά τους παιδιά».

Περιμένεις την πίεση από τον κόσμο; «Στη Νίκη είναι διαφορετικά από την Αμαλιάδα σε ό,τι αφορά στην πίεση. Εδώ έχει πιο πολύ κόσμο, πιο πολλές απαιτήσεις, καθώς η Νίκη είναι πιο ιστορική ομάδα. Θέλουν οι φίλαθλοι να το ευχαριστιούνται, όταν έρχονται στο γήπεδο, να βλέπουν την ομάδα να τα δίνει όλα και να μη χάσει κάποιο παιχνίδι με κατεβασμένα χέρια. Αυτό είναι που θα τους ικανοποιήσει».

Στο φιλικό παιχνίδι με τον Παναιτωλικό υπήρχαν κάποιες στιγμές έντασης. Που αποδίδεις το γεγονός; «Μπορεί να μην ήμασταν έτοιμοι και να είχαμε έναν αντίπαλο Α’ Εθνικής, αλλά όταν δέχεσαι πέντε γκολ μέσα σε 15 λεπτά είναι κάτι που σε βγάζει έξω από τα ρούχα σου. Εγώ προσωπικά δεν έχω χάσει με 6-0 στην καριέρα μου και είναι η αλήθεια ότι με πείραξε, όπως και πολλούς παίκτες, αλλά και τον κόσμο. Μας βγάζει ένα πείσμα να μη χάνουμε ούτε στα φιλικά. Βασικά ούτε στην προπόνηση δε θέλουμε να χάνουμε. Κι εκεί μπορεί να υπάρχει εκνευρισμός, γιατί δε θέλω να χάνω. Είναι στον χαρακτήρα μου, όπως και πολλών παικτών που έχουν έρθει και γι’ αυτό αντέχουν στην πίεση και τον ανταγωνισμό».

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου