Από τις Ακαδημίες του Παναθηναϊκού σε ηλικία 15 ετών ο Δημήτρης Πλιάγκας είχε δείξει από νωρίς πως μια μέρα θα ασχοληθεί επαγγελματικά με το ποδόσφαιρό. Φέτος με τη φανέλα του Ολυμπιακού Βόλου βοήθησε τα μέγιστα τους ερυθρόλευκους να αλλάξουν σελίδα στην ιστορία τους. Μια σελίδα γραμμένη με χρυσά γράμματα. Ο Δημήτρης ή ο αγαπημένος «Μητσάρας» της Θύρας 1 και όχι μόνο, μίλησε στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για τη φετινή εμπειρία του στο ταξίδι της ομάδας στο όνειρο της Σούπερ Λιγκ.
Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σου από το πρωτάθλημα που μόλις τελείωσε;
Αναμφίβολα οι φετινές εντυπώσεις ήταν από τις καλύτερες που θα μπορούσα να έχω. Η ομάδα ανέβηκε στη Σούπερ Λιγκ και η πόλη πανηγύρισε μετά από 20 χρόνια την επιστροφή της στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική κατηγορία της Ελλάδος. Είχαμε μία πολύ καλή παρουσία τόσο εντός, όσο και εκτός Βόλου και από όπου περάσαμε κερδίσαμε το χειροκρότημα και τα εύσημα των αντιπάλων μας.
Ηταν μία από τις καλύτερες χρονιές στην καριέρα σου;
Πράγματι πιστεύω πως ήταν μία από τι καλύτερες, αν όχι η καλύτερη. Η χαρά του πρωταθλήματος ήταν πολύ μεγάλη και είμαι ικανοποιημένος που το καταφέραμε. Η χαρά ήταν συλλογική και γι’ αυτό αξίζαμε την επιβράβευση.
Ηξερες το Σάκη Τσιώλη και σε ήξερε και από την κοινή πορεία που είχατε στον Λεβαδειακό. Ποια είναι η άποψή σου;
Ο Σάκης Τσιώλης έχει μεγάλες γνώσεις του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ξεχωρίζει λόγω της πειθαρχίας που επιβάλλει στους ποδοσφαιριστές του. Αυτό όμως που τον κάνει να διαφέρει από τον καθένα είναι ότι ξέρει πώς θα πάρει το εκατό τοις εκατό από τον καθένα και να κρατά τους πάντες σε εγρήγορση. Βασίζει πάρα πολλά στην ψυχολογία, ενώ και στην προπόνηση η δουλειά που γίνεται είναι πολύ σημαντική.
Τι γνώμη έχεις για τον Αχιλλέα Μπέο;
Είναι ένας παράγοντας με τα όλα του. Ένας άνθρωπος που τον ζηλεύουν πολλές ομάδες.
Σε ποιο ματς είχατε περισσότερο άγχος;
Αν εξαιρέσουμε το παιχνίδι με τη Λάρισα για το κύπελλο, από εκεί και πέρα τα ματς προς το τέλος είχαν όλα ένα ειδικό βάρος. Πλησιάζαμε προς το τέλος και θέλαμε όσο τίποτα να εξασφαλίσουμε βαθμολογικά την πρωτιά και την άνοδό μας. Το ματς όμως με τη Λάρισα είναι αυτό που θέλω θα θυμάμαι πιο πολύ, αφού η πρόκριση κρίθηκε στις καθυστερήσεις με το γκολ του Ούμπιντες.
Αντίθετα ποιο από τα ματς θα διέγραφες από την μνήμη σου, αν μπορούσες;
Δίχως σκέψη το παιχνίδι με την Κέρκυρα εντός έδρας είναι από εκείνα που δεν θέλω να θυμάμαι. Ήταν η πρώτη επίσημη μας εμφάνιση μπροστά στο κοινό του Βόλου και χάσαμε με 1-3. Δυστυχώς δεν ήταν επειδή δεν προσπαθήσαμε ή επειδή δεν θέλαμε την νίκη, αλλά επειδή δεν είχαμε συγκέντρωση στην τελική προσπάθεια.
Βοήθησε ο κόσμος τον Ολυμπιακό στην άνοδο;
Η υποστήριξη του κόσμου ήταν μεγάλη. Τόσο στο ΕΑΚ, όσο και εκτός, όπου πηγαίναμε είχαμε κόσμο. Βοήθησε και με το παραπάνω, αλλά θα περιμέναμε λίγο παραπάνω προς το τέλος. Ειδικά στη φιέστα. Από εκεί και πέρα περιμένουμε ακόμη μεγαλύτερη προσέλευση τη νέα σεζόν. Όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο έχει το γήπεδο, τόσο πιο πολύ μπορεί να ωθήσει την ομάδα στις επιτυχίες. Η Σούπερ Λιγκ είναι κάτι διαφορετικό. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν όλοι και θα τους χρειαστούμε και στα καλά και στα άσχημα.
Πρέπει να δείξουν υπομονή.
Ποιον συμπαίκτη θεωρείς αγαπημένο σου από την χρονιά που πέρασε και γενικά;
Αν πάρουμε ένα πρόσφατο παράδειγμα, αυτός ήταν ο Ροτζέριο. Πιστεύω ήταν ο καλύτερος παίκτης της ομάδος. Κατά την άποψή μου θα είναι απώλεια για του χρόνου, αφού είχε δεθεί αρκετά με την ομάδα, ενώ είναι ένας παίκτης που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να βοηθήσει τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση. Από εκεί και πέρα δέσιμο αρκετό είχα με τον Δάρλα όσο είμαστε μαζί στον Παναθηναϊκό, αλλά και με τον Τζόρβα που υπήρξαμε συμπαίκτες σε δύο ομάδες. Τόσο στον ΟΦΗ, όσο και στη Μαρκό.
Πλέον ο Τζόρβας προετοιμάζεται με την Εθνική για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Πώς βλέπεις την Ελλάδα;
Όπως κάθε Ελληνας, έτσι και εγώ θα ήθελα να τα πάει όσο πιο καλά γίνεται. Αλλά οι αντίπαλοί μας είναι δύσκολοι.
Ποιος ήταν ο πιο σκληρός αντίπαλος που είχες φέτος;
Σκληρός δεν θα το έλεγα, αλλά σίγουρα μια αντιπαλότητα και κόντρα λόγω και καλής φιλίας που μας δένει είχα με τον Κοντοδήμο της Κέρκυρας. Βάζαμε στοιχήματα ποιος θα κερδίσει. Τελικά αυτός που γέλασε πιο πολύ ήμουν εγώ λόγω και της πρωτιάς.
Ποια ήταν η χειρότερή σου στιγμή ως ποδοσφαιριστής;
Ευτυχώς μέχρι σήμερα δεν υπήρξε κάποιος σοβαρός τραυματισμός. Αυτό όμως που με κράτησε μακριά από τα γήπεδα για τέσσερις μήνες ήταν ένα έγκαυμα στο χέρι, το οποίο με άφησε εκτός και ήταν το διάστημα που αγωνιζόμουν στην Α Εθνική με τον ΟΦΗ.
Μπορεί να είσαι μόλις στα 25, αλλά σκέφτεσαι τι θα κάνεις μόλις αποσυρθείς από το ποδόσφαιρο;
Προς το παρόν δεν θέλω να σκέφτομαι τίποτα για το μετά. Θέλω μόνο να αγωνίζομαι και να προσφέρω. Απομένουν άλλωστε πολλά χρόνια ακόμη.
Ποιοι είναι οι στόχοι σου για την νέα σεζόν;
Αυτό που θα ήθελα είναι να έχω μια καλή χρονιά με την ομάδα δίχως τραυματισμούς και να βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις να πετύχει τους στόχους της.
