ΑΘΛΗΤΙΚΑ

Δράση στις «Ανθισμένες κερασιές»

δράση-στις-ανθισμένες-κερασιές-851206

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Δράση στις «Ανθισμένες κερασιές»

20/1/2010

 

Με την ταινία “Ανθισμένες κερασιές” σε σκηνοθεσία Ντόρις Ντόρι, συνεχίζονται την Παρασκευή 22 Ιανουαρίου οι προβολές της Κινηματογραφικής Κοινότητας του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Ν. Ιωνίας. Οι προβολές πραγματοποιούνται στην αίθουσα εκδηλώσεων του Μεταξουργείου (Καραμπατζάκη και Αναπαύσεως) στην Ν. Ιωνία κάθε Παρασκευή στις 9:30 το βράδυ. Οι «Ανθισμένες κερασιές» (Cherry Blossoms/Kirschbluten: Hanami), γερμανική και γαλλική συμπαραγωγή του 2008, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία-σενάριο: Ντόρις Ντόρι. Παίζουν οι ηθοποιοί: Ελμα Βέπερ, Χαλενόρε, Ελσνερ, Αγια Ιριζούκι, Μαξιμίλιαν Μπρούκνερ.

Πρόκειται για ένα όμορφο, συγκινητικό ρόουντ-μούβι, γύρω από έναν ηλικιωμένο χήρο Γερμανό που ανακαλύπτει τον αληθινό του εαυτό στο ταξίδι του στο Τόκιο.

Η αυτογνωσία που αποκτά ένας ηλικιωμένος χήρος στο ταξίδι του από τη Γερμανία στην Ιαπωνία είναι στο επίκεντρο της ταινίας «Ανθισμένες κερασιές» της Ντόρις Ντόρι, που πρωτοείδαμε στο Φεστιβάλ Βερολίνου. Στο πρώτο μέρος, η Τρούντι, η σύζυγος, ανακαλύπτει πως ο άντρας της Ρούντι πρόκειται σύντομα να πεθάνει και τον πείθει να ταξιδέψουν αρχικά ως το Βερολίνο για να δουν τα παιδιά τους και στη συνέχεια να πάνε στο Τόκιο για να δουν τον άλλο γιο τους Στο Βερολίνο, η αδιαφορία των παιδιών που θέλουν να τους ξεφορτωθούν γρήγορα και οι σκηνές με τη μητέρα που κρύβει το μυστικό της αρρώστιας του πατέρα ακόμη κι από τον ίδιο τον άντρα της είναι δοσμένα με λιτότητα κι ένα ρυθμό που σε κρατάει. Κάπου στο μέσο της ταινίας, αντί για τον πατέρα, πεθαίνει ξαφνικά η μητέρα και ο πατέρας αποφασίζει να κάνει μόνος του το ποθητό ταξίδι στην Ιαπωνία. Κι εκεί όμως η αντιμετώπιση από τον γιο δεν θα είναι καλύτερη. Ετσι που ο Ρούντι αποφασίζει να ανακαλύψει μόνος του το Τόκιο.

Η Ντόρι καταγράφει με λιτότητα και σωστό ρυθμό και μια κάμερα που καταγράφει από κοντά τις αντιδράσεις των προσώπων, μ ένα στιλ που θυμίζει εκείνο στις ταινίες του Ιάπωνα Γιασουτζίρο Οτζου, ιδιαίτερα το «Ταξίδι στο Τόκιο» αποδεικνύοντας πως ξέρει να δημιουργεί και ατμόσφαιρα και αληθινή συγκίνηση, όπως εκείνες της συνάντησης του συζύγου με μια νεαρή χορεύτρια και το ταξίδι τους στο βουνό Φούτζι που ήθελε τόσο πολύ να κάνει η σύζυγος, ή εκείνη του αναπάντεχου, απίθανα όμορφου φινάλε.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου