Το βιβλίο της Ελένης Λαμπράκη με τίτλο «Το ταξίδι της Νεφέλης στο προϊστορικό Διμήνι» παρουσιάστηκε χθες στο αμφιθέατρο Σαράτση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ενώπιον πυκνού ακροατηρίου.
Για το βιβλίο μίλησαν η Βασιλική Αδρύμη – Σισμάνη, Επίτιμη Εφορος Αρχαιοτήτων, η Κατερίνα Μαλαμίτσα, σχολική σύμβουλος της δεύτερης Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας, η Ελένη Κυριέρη, δασκάλα, διευθύντρια του 4ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου, και η Ηλιάνα Πασχούδη, καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας, μέλος του ΔΣ της Ενωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων, υπογραμμίζοντας την ευαισθησία και την παραστατική γραφή της συγγραφέως.
Την εκδήλωση συντόνισε η Κερασία Μπαρτζιώκα, εκπαιδευτικός, μουσειοπαιδαγωγός και πρόεδρος του Σωματείου «Φίλοι Αθανασάκειου Αρχαιολογικού Μουσείου Βόλου», ενώ αποσπάσματα του βιβλίου ζωντάνεψαν παιδιά από τη Δ’ τάξη του 4ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου.
Η κ. Αδρύμη, η οποία έχει πραγματοποιήσει πολυετείς αρχαιολογικές έρευνες στο Διμήνι, επεσήμανε μεταξύ άλλων ότι: «Είναι πολύ χρήσιμο για τα παιδιά και ειδικά τα παιδιά του τόπου μας, να γνωρίζουν το Διμήνι, γιατί είναι ένας πολύ σημαντικός αρχαιολογικός χώρος, ένας πολύ σημαντικός νεολιθικός οικισμός, από τον οποίο ακόμη και σήμερα, παρόλες τις νέες ανακαλύψεις, μας δίνει τις περισσότερες πληροφορίες για την οργάνωση του χώρου και αυτό είναι μοναδικό». Η ίδια σημείωσε, εξάλλου, ότι «ο χώρος είναι καλά διατηρημένος, πολύ καλά ανασκαμμένος, είναι εύκολος και κατανοητός στον καθένα».
Η κ. Αδρύμη αναφέρθηκε, παράλληλα, στην σημασία του οικισμού, ο οποίος διδάσκεται στην ιστορία της αρχιτεκτονικής σε όλο τον κόσμο. « Θεωρώ, είπε, ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό να ασχολούνται οι εκπαιδευτικοί με αυτό το χώρο, γιατί όποιος ξέρει το παρελθόν, ξέρει και το μέλλον» τόνισε.
Η συγγραφέας του βιβλίου δήλωσε από την πλευρά της ότι «πρόθεσή μου ήταν να ζωντανέψω τον οικισμό του Διμηνίου και να δουν τα παιδιά με άλλο μάτι το Μουσείο, ώστε όταν πηγαίνουν εκεί, να μην βλέπουν απλώς εκθέματα ή όταν επισκέπτονται ένα αρχαιολογικό χώρο, ειδικά το Διμήνι να μην βλέπουν πέτρες, αλλά να βλέπουν πέτρες του μιλούν. Να κλείνουν τα μάτια και να ονειρεύονται, να ακούν την πέτρα, τα πέτρινα σφονδύλια του αργαλειού, να φαντάζονται τα παιδιά που έτρεχαν, γελούσαν και έτσι ζωντανεύει το μουσείο και τα εκθέματα». Αξονας του βιβλίου είναι το παιχνίδι και «προσπάθησα μέσα από παιγνιώδεις καταστάσεις και καθημερινές σκηνές, να ζωντανέψω εκείνη την πραγματικότητα που μοιάζει με την δική μας, σε πολλά σημεία».
Την εκδήλωση διοργάνωσαν το Σωματείο «Φίλοι του Αθανασάκειου Αρχαιολογικού Μουσείου Βόλου», η Ενωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Μαγνησίας, και οι εκδόσεις «Πηγή».
ΓΛ. ΥΔΡ.
