Ολοκληρώθηκε ο κύκλος της επισκευής και αποκατάστασης του παλιού Παρθεναγωγείου Κεραμιδίου, το οποίο θα παραδοθεί σύντομα στην τοπική κοινότητα, προκειμένου να φιλοξενήσει τις πολιτιστικές δραστηριότητες της περιοχής. Η Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Θεσσαλίας, στο πλαίσιο του Προγράμματος για τη δημιουργία δικτύου χώρων πολιτισμού στα χωριά του Πηλίου που άρχισε να υλοποιεί εδώ και κάποια χρόνια, ολοκλήρωσε το έργο που έδωσε νέα πνοή στο άλλοτε ερειπωμένο κτίριο του παλιού Παρθεναγωγείου. Στο πλαίσιο μάλιστα του ίδιου προγράμματος η Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Εργων Θεσσαλίας έχει ήδη ολοκληρώσει και παραδώσει το Αρχοντικό Ζαφειρίου στον Άγιο Ονούφριο, το Φούρνο του Βελέντζα στην Άλλη Μεριά, το Αρχοντικό Τοπάλη (Λαογραφικό Μουσείο) στη Μακρινίτσα, το Μουσείο Θεόφιλου στην Ανακασιά, το Αρχοντικό Γκλαβάνη στον Άγιο Λαυρέντιο, το Παλιό Παρθεναγωγείο στην Αργαλαστή, το Παλιό Σχολείο στο Λαύκο, την Αχιλλοπούλειο Εμπορική Σχολή της Τσαγκαράδας, το Παλιό Δημοτικό Σχολείο στον Άγιο Βλάση, ενώ στο στάδιο της ολοκλήρωσης βρίσκεται το Αρχοντικό Κύρου στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας, στο οποίο θα φιλοξενηθεί το Λαογραφικό Μουσείο της περιοχής.
Το Παλιό Παρθεναγωγείο βρίσκεται στον κεντρικό τομέα του χωριού, στα δυτικά της κεντρικής πλατείας και σε μικρή απόσταση από αυτήν. Μέχρι το 2002 σώζονταν σε άσχημη κατάσταση, καθώς είχε εγκαταλειφθεί από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ύστερα, με αποτέλεσμα να έχει ερειπωθεί. Πρόκειται για ισόγειο λιθόκτιστο κτήριο, το οποίο στην αρχική του μορφή ήταν στεγασμένο με ξύλινη στέγη καλυμμένη με σχιστολιθικές σκεπόπλακες της περιοχής, που από πολλά χρόνια είχε καταρρεύσει. Το κτήριο αυτό κατασκευάστηκε στο τέλος του 19ου με αρχές του 20ου αιώνα σε εφαρμογή του σχολικού προγράμματος Καλλία, γνωστότερο ως Κληροδότημα Συγγρού.
Το πρόγραμμα Καλλία ήταν το πρώτο που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα για οργανωμένη δόμηση σχολικών κτηρίων με το Ν. ΒΤΜΘ’ 1895. Ξεκίνησε από το 1895 και ολοκληρώθηκε στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας του 20ου αιώνα. Με βάση το πρόγραμμα αυτό κατασκευάστηκαν περί τα 400 διδακτήρια σε ολόκληρη την Ελλάδα εκτός από την Αττική. Περιελάμβανε τέσσερις τύπους σχολικών κτηρίων σε αυστηρά νεοκλασικό ρυθμό με μία, δύο, τέσσερις και έξι τάξεις, που κατασκευάστηκαν σε ολόκληρη την Ελληνική Επικράτεια, σύμφωνα με τις ανάγκες της κάθε περιοχής.
Το Παρθεναγωγείο του Κεραμιδιού ανήκει στον τύπο του μονοτάξιου και έχει ορθογωνική κάτοψη διαστάσεων 11,30X10,25, η οποία περιλαμβάνει μία αίθουσα διδασκαλίας στην πίσω πλευρά και ένα ενιαίο χώρο μετωπικά, που χρησιμοποιούνταν ως γραφείο των δασκάλων.
Σημαντικό μνημείο
Η πρόσοψη του κτηρίου είναι αυστηρά συμμετρική στον κατακόρυφο άξονα συμμετρίας, με το κεντρικό τμήμα της να προβάλει ελαφρά της υπόλοιπης όψης και να επιστέφεται με μικρό αέτωμα, ώστε να τονίζεται με τον τρόπο αυτό η κύρια είσοδος του κτηρίου. Η βάση προεξέχει ελαφρά της υπόλοιπης όψης, είναι από ορατή λιθοδομή και δημιουργεί ένα μικρό κρηπίδωμα, πάνω στο οποίο πατά η ανωδομή. Όλες οι όψεις του είναι επιχρισμένες με τριφτό επίχρισμα, ενώ τα διακοσμητικά στοιχεία της πρόσοψης είναι κατασκευασμένα από τραβηχτό επίχρισμα.
Η προσπέλαση της εισόδου γίνεται από την επιβλητική λίθινη σκάλα, η οποία αποτελείται από πέντε βαθμίδες από ολόσωμα μαρμάρινα σκαλοπάτια. Οι άλλες όψεις του κτηρίου είναι λιτές, οι δύο πλαϊνές είναι τυφλές, ενώ η τρίτη προς τον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου έχει σειρά από τέσσερα μεγάλα παράθυρα για το φωτισμό της αίθουσας διδασκαλίας και τη δεύτερη είσοδο του σχολείου.
Το σχολείο αυτό, όπως προαναφέραμε, λειτούργησε μέχρι και τον τελευταίο πόλεμο περίπου και έκτοτε εγκαταλείφθηκε, με αποτέλεσμα να υποστεί εκτεταμένες φθορές. Όταν η Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Θεσσαλίας ανέλαβε την επισκευή και επανάχρηση του κτηρίου, σώζονταν από αυτό μόνον οι φέροντες περιμετρικοί τοίχοι του μέχρι τη στάθμη της γρυπίδας της στέγης, ενώ τα υπόλοιπα μέρη του κτηρίου (στέγη, πατώματα, οροφές, επιχρίσματα, κουφώματα, εγκαταστάσεις κ.α.) είχαν καταστραφεί.
Το 2000, μετά από πρόταση της 5ης Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων, το κτήριο του Παλιού Παρθεναγωγείου χαρακτηρίστηκε με την Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/872/37720/19.7.2000, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 1018/Β/10.8.2000, ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 1469/50 «περί ειδικής κατηγορίας οικοδομημάτων και έργων τέχνης μεταγενέστερων του 1830». Στη συνέχεια, η 5η Ε.Ν.Μ. συνέταξε τη μελέτη επισκευής και επανάχρησης του κτηρίου, η οποία ολοκληρώθηκε και εγκρίθηκε το 2002, και κατόπιν ενέταξε το έργο στο Πρόγραμμα Δράσης της. Το έργο ολοκληρώθηκε φέτος με δαπάνη του Υπουργείου Πολιτισμού και θα φιλοξενηθούν σ’ αυτό οι πολιτιστικές δραστηριότητες της Κοινότητας Κεραμιδίου.
Εργασίες αποκατάστασης
Οι εργασίες που πραγματοποιήθηκαν σε γενικές γραμμές είναι οι παρακάτω: Στερεωτικές εργασίες σύμφωνα με τη στατική μελέτη. Ανακατασκευή της στέγης με ξυλεία καστανιάς και επικάλυψη από σχιστολιθικές σκεπόπλακες. Αντικαταστάθηκαν όλα τα κουφώματα με νέα παραδοσιακού τύπου. Αντικαταστάθηκαν όλα τα επιχρίσματα, εσωτερικά και εξωτερικά. Όλα τα διακοσμητικά στοιχεία των επιχρισμάτων έγιναν από τραβηχτό επίχρισμα. Όλα τα πατώματα έγιναν ξύλινα, ομοίως και οι οροφές οι οποίες έγιναν ξύλινες παραδοσιακού τύπου, με κοιλόκυρτης διατομής αρμοκάλυπτρο. Όλες οι ορατές λιθοδομές καθαρίστηκαν και αρμολογήθηκαν.
Οι εξωτερικές όψεις χρωματίστηκαν στους τόνους της ώχρας, τα διακοσμητικά στοιχεία λευκά και η ζωφόρος στους τόνους του λουλακιού. Ανακατασκευάστηκαν οι παλιοί χώροι υγιεινής στην αυλή του κτηρίου Ανακατασκευάστηκαν όλες οι εγκαταστάσεις (ηλεκτρολογικές, υδραυλικές, τηλεφωνικές, θέρμανσης κλπ.). Επισκευάστηκε ο περιμετρικός αυλόγυρος και αρμολογήθηκαν οι λιθοδομές του, ενώ η αυλή διαμορφώθηκε με πλακόστρωτα και παρτέρια.
