Του Γιάννη Μαντίδη
Τί μέρες κι αυτές! Ρίχνεις στο σουρωτήρι όλες τις ώρες των γιορτών και απομένουν οι θλιμμένες… Δεν φταίει μόνο η συνήθης θλίψη των γιορτάσιμων ημερών. Προσωπικά την πάτησα διαβάζοντας στα νιάτα μου το “Καλημέρα θλίψη” της Φρανσουάζ Σαγκάν. Και μου ’μεινε. Οχι η Φρανσουάζ. Η θλίψη! Κι όπως μου ’λεγαν τα κορίτσια, η θλιμμένη εκφραστικότητά μου… πήγαινε. Και ήταν και σωτήρια. Σε μένα και στους άλλους. Θυμίζω το γεγονός:
Συνέβη κάποτε στην Ερμού. Μια νεαρή, μάλλον ανήλικη κοπέλα, σέρνοντας τη βαλίτσα της, κοντοστέκεται, με κοιτάζει και ρωτάει “Πού βρίσκεται γνωστός κακόφημος οίκος εκείνης της εποχής”. Κι έτσι όπως την έβλεπα κακόμοιρη και θλιμμένη, η δημοσιογραφική μου περιέργεια δεν μ’ άφησε αδιάφορο: “Γιατί κορίτσι μου;”. Δε μίλησε. Απάντησαν τα δακρυσμένα μάτια της. Καθίσαμε στο παραπλεύρως τραπεζάκι για ένα τσιγάρο και καφέ και μου ξετύλιξε το δράμα της: Ερωτικό, οικογενειακό, οικονομικό και βάλε. Δεν ήμουν άξιος για “προστάτης” ούτε άριστος στην πειθώ. Κι όμως την έπεισα να πάρει το τρένο να γυρίσει στους δικούς της, στην Αθήνα. Την ξαναθυμήθηκα προχθές βλέποντας τη “Θλιμμένη Τζάστιν” του Γούντυ Αλεν. Αρκετά όμως τα θλιμμένα. Υπάρχουν κι άλλα θέματα.
Κάτι ήξερε ο Γιωργάκης λέγοντας “λεφτά υπάρχουν”, όσο κι αν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έλεγε ότι “το παιδί δεν ξέρει και δεν κάμει”. Ηξερε το παιδί και εννοούσε σίγουρα τους Δεληγεώργηδες του Βόλου! Η “κλοπή-μαμούθ”, όσο κι αν ανεβοκατεβαίνουν οι αριθμοί κλαπέντων χρημάτων και λιρών, έγινε θέμα πανελλήνιο και πάει και να γίνει και πανευρωπαϊκό. Μπορεί να μην μπήκαμε στα ρεκόρ Γκίνες με το μακρύ συρτάκι του Κώστα Χαλέβα, θα μπούμε όμως σίγουρα με την “κλοπή-μαμούθ” και όχι μόνο. Θα μπούμε και ως φτωχότεροι με τον Φώτη μας που έφυγε, αλλά και ως πλουσιοπάροχοι με τους επιζώντες συμπολίτες μας λεφτάδες. Κι αν δεν φτάσουν αυτά, έχουμε για ρεκόρ και το σάπιο κατεστημένο μας και το φρέσκο μας που καθίσταται και θεριεύει. Αυτή η πόλη τελικά δεν σ’ αφήνει ποτέ χωρίς ένα βραβείο…
Και μες στη σύγχυση να και η Μπέτυ μας, η Μπαζιάνα, η σύντροφος του Αλέξη μας, να δηλώνει ότι “Ο Τσίπρας δεν πρόδωσε, δεν εξαπάτησε, δεν είπε ψέματα, απλώς πήρε την διακυβέρνηση, όχι την εξουσία”! Να δούμε όμως τι θα πει για τον Κυριάκο της και η Μαρέβα Μητσοτάκη. Τελικά βλέπω να παίρνουν την απάνω οι… συντροφο-σύζυγοι των πολιτικών. Αυτές σίγουρα κάπως καλύτερα τα καταφέρνουν…
Με γυναίκες θα τελειώσω και το μεθεόρτιο χρονογράφημα: Το Λύκειο Ελληνίδων Βόλου την ερχόμενη Δευτέρα θα τιμήσει την Thes Tziveli (Θεοδοσία Αντωνιάδου Τζιβέλη) γνωστή επιχειρηματία στη Φλωρεντία. Θυμάμαι τις όμορφες και χαρούμενες αδερφές Αντωνιάδου από τότε που συνόδευα τη Λέσχη Εργαζομένου Κοριτσιού στις χορευτικές του εξορμήσεις. Και με χαρά μου μετά από χρόνια θα τις ξαναδώ. Καλή χρονιά, χωρίς μνημόνια, χωρίς θλιμμένες αναμνήσεις…
