ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Μάγιας Μποντζώρλου: 7 θεατρικά μονόπρακτα

μάγιας-μποντζώρλου-7-θεατρικά-μονόπρα-237557

Του Κώστα Λιάπη

Από τις σημαντικότερες γυναικείες μορφές του νεότερου πνευματικού Βόλου η πολυτάλαντη Μάγια Μποντζώρλου έχει στο ενεργητικό της ένα πλούσιο και ιδιαίτερα ποιοτικό συγγραφικό έργο, παρ’ όλη τη δύσκολη κι επίπονη (ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης) επαγγελματική της απασχόληση στην Εθνική Τράπεζα. Με αρκετά αξιόλογα εκδομένα και ανέκδοτα δείγματα της γραφής της, που απλώνονται στους χώρους της ποίησης (5 συλλογές), του θεάτρου (4 έργα, μαζί με το τελευταίο με 7 θεατρικά μονόπρακτα) και της μυθιστορίας μυστηρίου (3), αλλά και μ’ ένα πλήθος ποιημάτων κυρίως, που περιέχονται σε αρκετές ανθολογίες Ποίησης – Πεζογραφίας, και άλλων δημοσιευμένων σε 7 πολιτιστικά περιοδικά, μεταξύ των οποίων και οι «Αντίποδες» της Μελβούρνης Αυστραλίας, απ’ όπου απέσπασε το 2009 ένα 1ο βραβείο σε διαγωνισμό Θεατρικού Μονόπρακτου με το έργο «Η χήρα», κι ένα 2ο σε Διαγωνισμό Ποίησης, με το έμμετρο «Ταξιδιάρικα πουλιά».

Σχετικά πρόσφατα (τον περασμένο Ιούνιο), από τις αθηναϊκές εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ και στη σειρά «Νέο Ελληνικό Θέατρο», εκδόθηκε και κυκλοφόρησε το αναφερόμενο παραπάνω βιβλίο της «7 Θεατρικά Μονόπρακτα» (σσ.198). Από τα αξιολογότερα έργα της Μποντζώρλου τούτο το δείγμα της θεατρογραφικής αξιοσύνης της, με όλα εκείνα τα επί μέρους στοιχεία που συνθέτουν και διαμορφώνουν την πρεπούμενη επάρκεια ενός τέτοιου είδους γραφής.

Οι εφτά μονόπρακτες ιστορίες έχουν κατά σειρά αντίστοιχους τίτλους και πρόσωπα: «Η χήρα» (Μαρίνα), «Sexobabas» (Χάρης – Καλλιόπη), «Απ’ τα μεσάνυχτα ως το ξημέρωμα» (Μιράντα), «Η Γκούτση» (Πίτσα), «Η κυρία Τάνια» (Φανή – Κατίνα), «Η κουτσομπόλα» (Τασία) και «Ο Άρπαγκος» (Άρης – Ρίτα). Και οι εφτά τούτες ιστορίες, με την όλη επεισοδιακή δομή και πλοκή τους, θα μπορούσαν να αποτελούν αναπαραστάσεις από ζωντανές σκηνές της καθημέρας, καθώς με το ρεαλισμό τους συνθέτουν στην ουσία σύγχρονες και γνήσιες βιωματικές καταστάσεις. Κι αυτό γιατί οι ίδιες ιστορίες θα μπορούσαν να είναι αληθινές αφού καθρεφτίζουν πιστά τα ήθη, τα βιωματικά χαρακτηριστικά, τα κοινωνικά στάτους και τις πολιτιστικές όψεις και λοιπές φαιδρές κυρίως καταστάσεις της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας. Όλες δε αυτές οι γουστόζικες ιστορίες κερδίζουν σε φυσικότητα όντας διανθισμένες με την ανεπιτήδευτη εκφραστική ελευθεροστομία, το πηγαίο και σπιρτόζικο αριστοφανικό χιούμορ και την σπαρταριστή σάτιρα της συντάκτριάς τους.

Είχα την ευκαιρία και την τύχη να βρεθώ στο καλλιτεχνικό καφενείο του φίλου Γιώργου Φουντούλη πριν από μερικούς μήνες, όταν το πασίγνωστο θεατρικό ζευγάρι Βασίλη Μητσάκη και Αμαλίας Γκιζά ζωντάνεψε με τον έξοχο θεατρικό λόγο του και την όλη λαμπρή ερμηνευτική αρματωσιά του το βραβευμένο πρώτο έργο τούτης της θεατρικής συλλογής «Η χήρα». Και χάρηκα από καρδιάς, μαζί με την ερμηνεία των φίλων ηθοποιών, και την ποιότητα της θεατρικής δουλειάς, της έτσι κι αλλιώς διακεκριμένης και στους άλλους τομείς της πνευματικής αξιοσύνης, που επίσης γνωρίζω από πρώτο χέρι, φίλτατης Μάγιας, η οποία άλλωστε τροφοδοτεί και λαμπρύνει με τους στίχους της αδιάλειπτα εδώ και 20 χρόνια τα περιοδικά που επιμελούμαι.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου