H απειλή του μεθανίου, για την παγκόσμια θέρμανση, πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, σύμφωνα με νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που ανακάλυψε ότι μεθάνιο διαρρέει σε μεγάλες ποσότητες και από τους Αρκτικούς ωκεανούς.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Έρικ Κορτ του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνια και του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό γεωεπιστημών «Nature Geoscience», ανακάλυψαν ότι ο νέος κίνδυνος προέρχεται από τα βάθη των ωκεανών, καθώς το μεθάνιο βρίσκει τρόπους να διαφύγει στην ατμόσφαιρα, μέσω ρωγμών στους πάγους της Αρκτικής, ιδίως στις περιοχές όπου οι πάγοι έχουν λιώσει.
Οι επιστήμονες ένιωσαν σοκ, καθώς διαπίστωσαν ότι το συγκεκριμένο αέριο εμφανίζεται στην επιφάνεια ακόμα και σε περιοχές με μεγάλα ωκεάνια βάθη. Όπως είπαν, οι ποσότητες του διαφεύγοντος μεθανίου είναι αρκετές για να επηρεάσουν αρνητικά την κλιματική αλλαγή.
Προηγούμενες παρατηρήσεις είχαν δείξει ότι μεγάλες ποσότητες μεθανίου απελευθερώνονται σταδιακά από τις ρηχές θάλασσες στα βόρεια της Σιβηρίας, όμως η νέα μελέτη δείχνει για πρώτη φορά ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και πάνω από τα μεγάλη βάθη των πολικών ωκεανών, που συνήθως είναι καλυμμένοι με πάγους.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι ποσότητες μεθανίου που μετρήθηκαν πάνω από την Αρκτική, είναι περίπου ίδιες με αυτές που έχουν ήδη καταγραφεί πάνω από την αρκτική ανατολική Σιβηρία. Ο Κορτ εκτιμά ότι απελευθερώνονται κατά μέσο όρο περίπου 2 χιλιοστόγραμμα μεθανίου ανά τετραγωνικό μέτρο ωκεανού, κάθε ημέρα.
Οι επιστήμονες φοβούνται ότι όσο προχωρά η κλιματική αλλαγή και υποχωρούν οι αρκτικοί πάγοι, ή μειώνεται το πάχος τους, τόσο θα αυξάνεται η διαρροή μεθανίου στην ατμόσφαιρα, ανατροφοδοτώντας την υπερθέρμανση του πλανήτη και επιδεινώνοντας τον «φαύλο κύκλο».
Η προέλευση του αρκτικού μεθανίου είναι ακόμα ασαφής. Φαίνεται λιγότερο πιθανό να προέρχεται από ιζήματα στο βυθό και πιο πιθανό να προέρχεται από θαλασσινά μικρόβια, που ζουν κοντά στην επιφάνεια του ωκεανού. Η περιοχή του Αρκτικού κύκλου θεωρείται ότι κρύβει τεράστιες ποσότητες μεθανίου, καθώς, μόνο στο μόνιμα παγωμένο έδαφος, υπάρχουν «κλειδωμένοι» δισεκατομμύρια τόνοι. Στη Σιβηρία το μεθάνιο βρίσκεται σε μορφή παγωμένων κρυστάλλων, που σιγά-σιγά μετατρέπονται σε αέριο.
