Ένας μεγάλος λευκός καρχαρίας πέθανε την Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016 στο ενυδρείο της Οκινάουα στην Ιαπωνία, αφού επιβίωσε για τρεις ημέρες σε συνθήκες αιχμαλωσίας.
Η αιχμαλωσία μεγάλου λευκού καρχαρία είναι εξαιρετικά σπάνια, αφού για να διατηρηθεί ζωντανό το ζώο πρέπει να κολυμπά αδιάκοπα για να λαμβάνει οξυγόνο και να διατηρεί τη θερμοκρασία του σώματός του, κάτι εξαιρετικά δύσκολο στον περιορισμένο χώρο μιας δεξαμενής.
Από την πρώτη στιγμή που μεταφέρθηκε στο ενυδρείο, ο αρσενικός καρχαρίας μήκους 3,5 μέτρων, αρνήθηκε την τροφή. Επιβίωσε για τρεις μόλις ημέρες παρά τις προσπάθειες να του παρασχεθεί οξυγόνο σε χωριστή δεξαμενή.
Μια όρκα στη Βρετανία
Την ίδια εβδομάδα, σε μια αντιδιαμετρικά αντίθετη γωνιά του κόσμου, ένας ακόμα θάνατος θαλάσσιου ζώου σκόρπισε τη θλίψη. Μια από τις ελάχιστες εναπομείνασες όρκες της Βρετανίας πέθανε αφού παγιδεύτηκε σε αλιευτικά δίχτυα στη Σκωτία και εκβράστηκε στο νησί Ταϊρί στο σύμπλεγμα των Εβρίδων. Όπως έδειξε η νεκροψία στο κουφάρι του ζώου, η άτυχη όρκα έφερε τραύματα από σχοινί γύρω από την ουρά της.
Το κητώδες ανήκε σε ένα μικρό, απομονωμένο κοπάδι φαλαινών, αποτελούμενο από πέντε αρσενικά και τέσσερα θηλυκά άτομα. Από το 1980, που οι επιστήμονες ξεκίνησαν την μελέτη κητωδών σε θαλάσσιες περιοχές της Σκωτίας, οι όρκες δεν έχουν αναπαραχθεί, με αποτέλεσμα να θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι το συγκεκριμένο κοπάδι είναι καταδικασμένο σε αφανισμό.
Θαλάσσια άγρια ζωή σε αιχμαλωσία
Θαλάσσια είδη που πεθαίνουν σε συνθήκες αιχμαλωσίας ή παγιδευμένα σε δίχτυα. Θαλάσσια ρύπανση, κλιματική αλλαγή και οξίνιση των ωκεανών, υπεραλίευση, παράνομη αλιεία, παρεμπίπτοντα αλιεύματα. Λέξεις και έννοιες όσο συχνά κι αν τις ακούμε, ακόμα δεν μπορούμε να τις συνηθίσουμε.
Εμείς όμως, ως απλοί πολίτες και καταναλωτές, τι απ’ όλα αυτά μπορούμε να «ελέγξουμε»; Οι υπεύθυνοι του ενυδρείου στην Ιαπωνία δήλωσαν ότι είχαν δεχθεί πάρα πολλά αιτήματα από επισκέπτες που ζητούσαν να δουν έναν επιβλητικό μεγάλο λευκό καρχαρία φυλακισμένο σε ενυδρείο. Υιοθετώντας διαφορετική κουλτούρα, κατά της αιχμαλωσίας των ζώων, και μεταλαμπαδεύοντας την κουλτούρα αυτή στις επόμενες γενιές μπορούμε σταματήσουμε τους άδικους, βασανιστικούς θανάτους σε μικροσκοπικά ενυδρεία και κελιά.
Εξίσου δυναμική και αποτελεσματική μπορεί να είναι η παρέμβασή μας στη μάχη κατά της υπεραλίευσης και της παράνομης αλιείας. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα επιστημονικά στοιχεία το 82% των πληθυσμών ψαριών στη Μεσόγειο υπεραλιεύεται. Τα τελευταία 40 χρόνια έχει εξαφανιστεί το 50% της θαλάσσιας ζωής του πλανήτη. Τα αλιεύματα που χάνονται παγκοσμίως λόγω της υπεραλίευσης θα μπορούσαν να θρέψουν ως και 20 εκατομμύρια ανθρώπους ετησίως, ενώ κάθε χρόνο 11 έως 26 εκατομμύρια τόνοι ψαριών αλιεύονται παράνομα.
Αλλάζοντας συνήθειες στον τρόπο που καταναλώνουμε και κάνοντας στροφή προς τα βιώσιμα ψαρικά μπορούμε να κρατήσουμε τις θάλασσες ζωντανές, διασφαλίζοντας εισοδήματα για τους ψαράδες και ψάρια για τα παιδιά μας. Γι’ αυτό λοιπόν δεν επιλέγουμε ψάρια κάτω από το επιτρεπόμενο μέγεθος ή κατά την εποχή αναπαραγωγής τους. Επίσης, δεν αγοράζουμε γόνο, απειλούμενα ή απαγορευμένα είδη, ενώ για τα συσκευασμένα προϊόντα αλιείας αναζητούμε τη σήμανση MSC για την βιώσιμη αλιεία και ASC για την υπεύθυνη ιχθυοκαλλιέργεια.
Βιώσιμα είναι τα ψαρικά που αλιεύονται με τρόπο που δεν βλάπτει το περιβάλλον και δεν αποτελούν προϊόντα υπεραλίευσης ή παράνομης αλιείας. Βιώσιμα είναι επίσης τα ψαρικά που αλιεύονται από στόλους που δεν παραβιάζουν τα εργασιακά δικαιώματα και χρησιμοποιούν «έξυπνα» αλιευτικά εργαλεία όπως ειδικά δίχτυα που δεν παγιδεύουν φάλαινες και δελφίνια.
Με κεντρικό μήνυμα «Μάθε για το ψάρι σου» και μέσω της ιστοσελίδας www.wwf.gr/fish, το WWF με την νέα εκστρατεία Ψάρι για Πάντα (Fish Forward) κινητοποιεί καταναλωτές, επιχειρήσεις και φορείς και προτείνει βιώσιμες λύσεις για την κοινωνία και την θάλασσα, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για τη μάστιγα της υπεραλίευσης και της παράνομης αλιείας.
Όσο θλιβερή είναι η πραγματικότητα για την υγεία των θαλασσών μας, τόσο ελπιδοφόρο είναι το γεγονός ότι μέσα από την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση αυξάνονται οι πιέσεις για την λήψη μέτρων περιβαλλοντικής προστασίας, κάτι που φέρει πάντα θετικά αποτελέσματα.
Της Φένιας Νικολάου, συνεργάτιδας Επικοινωνίας του Προγράμματος «Ψάρι για Πάντα» του WWF Ελλάς
econews.gr
