ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΕΙΡΗΝΗ ΝΑΝΑ
Όπως λέει ο Δαυίδ οι δίκαιοι ζουν αιώνια.
Φοβούμαι μήπως τα φτωχά μου λόγια δεν αποδώσουν τα πρέποντα για το μεγαλείο της ψυχής σου, αγαπημένη μας θεία Ειρήνη – Νανά.
Ήρθαμε όλοι οι συγγενείς, οι φίλοι και γνωστοί εδώ, για να αποτίσουμε φόρο τιμής και εκτίμησης σε σένα τη θεία μας.
Ήρθαμε να δακρύσουμε για την αναχώρησή σου από αυτή την πρόσκαιρη ζωή και να ελπίσουμε και να προσευχηθούμε για την ανάπαυσή σου στην αιώνια ζωή.
Γεννήθηκες πριν από 78 χρόνια. Η καταγωγή σου και η ανατροφή σου μέσα στην οικογένεια του πατέρα σου που είχε σταθερές χριστιανικές και ηθικές αρχές, σου διέπλασαν έναν χαρακτήρα έντιμο, γεμάτο από πρόσφορά, θυσία και αγάπη.
Είχες την ευτυχία να δημιουργήσεις μια καλή και άξια οικογένεια με τον σύζυγό σου Ευθύμιο. Έδωσες τα πάντα στην οικογένειά σου. Έδωσες στη ζωή δύο καλές θυγατέρες που θα συνεχίσουν να τιμούν το όνομά σου και ευτύχησες να χαρείς τέσσερα εγγόνια.
Μαρτύρησες στα τέλη της ζωής σου και σε συμπαραστάθηκαν, με όσες δυνάμεις είχαν, οι θυγατέρες σου.
Η ζωή σου, όπως και οι ζωές όλων μας, ήταν μια χαρμολύπη, γιατί η επίγεια ζωή είναι η εξορία μας στη γη, που μας συνοδεύει με λύπες και με χαρές.
Είθε ο Θεός των ζώντων και των νεκρών να σε αναπαύσει στον παράδεισο της τρυφής μέχρι την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και στη συνέχεια να σε εισάγει στη Βασιλεία Του.
Ο θάνατος δεν είναι το τέλος του ανθρώπου. Είναι η αρχή της νέας του ζωής, της απαλλαγμένης από τη φθορά και τον θάνατο, μέσα στην αγκαλιά του Θεού. Είμαστε Χριστιανοί, γιατί πιστεύουμε και ζούμε την Ανάσταση του Χριστού και την αναγκαία συνέπειά της που είναι η ανάσταση όλων μας από τους τάφους, όταν θα τελειώσει η ιστορία και θα έρθει ο Χριστός ως κριτής των τότε επιζώντων και των νεκρών στη Δευτέρα του Παρουσία, αφού προηγουμένως μας επισκέπτεται σε όλη μας τη ζωή και κτυπάει την πόρτα της ψυχής μας, για να την ανοίξουμε να εισέλθει μέσα σε αυτήν. Γι’ αυτό η Εκκλησία μας, στην περίοδο του Πάσχα, ψάλλει αναρίθμητες φορές το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος». Την ανάμνηση της Ανάστασης του Χριστού και την προσδοκία της ανάστασης των νεκρών γιορτάζει η Εκκλησία μας και κάθε Κυριακή. Η δύναμη της Ανάστασης του Χριστού και η προσδοκία της ανάστασής τους ενέπνευσε τους Αγίους, τους μάρτυρες του αίματος και τους μάρτυρες της συνείδησης. Στο Σύμβολο της Πίστεως ομολογούμε: «Και αναστάντα (τον Χριστόν) την τρίτην ημέραν κατά τας Γραφάς… Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος».
Καλή ανάσταση και καλή συνάντησή μας μαζί σου στην αγκαλιά του Θεού, αγαπημένη μας θεία!
Αιωνία της η μνήμη
Με σεβασμό
Ράνια Γάτου
