Στον αγαπητό παιδικό μου φίλο που έφυγε στον ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Πριν από σαράντα ημέρες έφυγε από κοντά μας ένας παιδικός φίλος που είχαμε μοιραστεί ευτυχισμένες, ανέμελες παιδικές στιγμές. Μιλάμε για το Γιώργο Παπαγεωργίου που μπορεί να μην συναντιόμασταν τα τελευταία χρόνια λόγω συνθηκών που η ζωή σε απομακρύνει από ανθρώπους που και σε αγαπούν και σε εκτιμούν ιδιαίτερα με ανταποδοτική ανταπόκριση και από τη δική μου πλευρά, που αγαπάς και εκτιμάς ιδιαίτερα. Tην πανέμορφη σύζυγό του την Βαρβάρα και τις δύο κόρες του την Ελίνα και την Ιόλη που του χάρισαν τα τελευταία χρόνια της ζωής του μια ιδιαίτερη ευτυχία να κρατήσει στην αγκαλιά τον εγγονό του, που τον χάρισαν το μεγαλύτερο δώρο, βαφτίζοντάς τον με το όνομα του, Γιώργος και τη μικρούλα εγγονή του την κόρη της Ελίνας.
Έτσι, παρ’ όλη την περιπέτεια της ασθένειάς του που πέρασε, η οικογενειακή του ατμόσφαιρα με τη σύζυγο του Βαρβάρα, τα παιδιά και τα εγγόνια του καθώς και την αφοσιωμένη αδελφική αγάπη της Μαρίας Παπαγεωργίου, ο φίλτατος Γιώργος έσβησε ήρεμα, τολμώ να πω ευτυχισμένος.
Κοιτάζοντας στιγμιότυπα από φωτογραφίες με την οικογένειά του, ο Γιώργος Παπαγεωργίου ήταν ένας πραγματικός άρχοντας και στη συμπεριφορά και στην επαγγελματική του σταδιοδρομία. Γόνος από τις πιο παλιές αρχοντο-οικογένειες του Βόλου από την προπολεμική εποχή που ο θείος του, ο Απόστολος Παπαγεωργίου ήταν από τους πιο καλούς εργοδότες, ίσως ο καλύτερος, που έβλεπε το προσωπικό του εργοστασίου του, σαν μέλη της οικογένειάς του. Γι αυτό όσοι εργάστηκαν κοντά του έλεγαν τα καλύτερα λόγια. Στο ίδιο στυλ και μοτίβο ακολούθησαν και τα τρία ανίψια του ο Στυλιανός, ο Γιώργος και η Μαρία Παπαγεωργίου.
Η αρχοντιά και η καλοσύνη φώτιζαν τα πρόσωπα τους και όσοι είχαν την τύχη να συναναστρέφονται μαζί τους, ένιωθαν μια ξεγνοιασιά, μια αγάπη να τους περιβάλλει. Πολλά λόγια δεν υπάρχουν για να αποχαιρετήσουμε τον αγαπημένο φίλο των παιδικών χρόνων, που η μνήμη μας ακέραιη καθώς και οι φθαρμένες, από τις δεκαετίες που πέρασαν, φωτογραφίες, μοναδικά απομεινάρια από τη φιλία που βίωσα με τον Γιώργο Παπαγεωργίου.
Μένει πίσω η οικογένεια του που έρχονται στιγμές που μοιραζόμαστε αυτές τις αναμνήσεις και συμπληρώνουμε τα κενά που μας φέρνουν περισσότερο πιο κοντά. Ένα είναι το γεγονός ότι μετά το πέρασμα των χρόνων η κοινωνία μας φτωχαίνει επικίνδυνα από ανθρώπους σαν τον αγαπημένο φίλο τον Γιώργο Παπαγεωργίου .
Με άπειρη αφοσίωση και εκτίμηση η παιδική του φίλη.
ΜΑΙΡΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
