Καρπός πολύχρονης προσπάθειας και ακατάπαυστης εργασίας είναι το επιτυχημένο επιχειρηματικό βήμα του Παναγιώτη και της Παρασκευής Σιδέρη, με ρίζες από το Βόλο, στο Σιάτλ των ΗΠΑ. Το διάσημο εστιατόριο «Pete’s Εgg Νest» που είναι ιδιαίτερα δημοφιλές σε γηγενείς και ομογενείς και συγκαταλέγεται στα καλύτερα της πολιτείας Ουάσιγκτον, είναι το επιστέγασμα των κόπων μιας ζωής, που απέδωσαν καρπούς, αποδεικνύοντας στην πράξη τη δύναμη της Ελληνικής ψυχής. Η επαγγελματική πορεία του αγαπημένου ζευγαριού, έχει αποτελέσει το επίκεντρο δεκάδων αφιερωμάτων σε Αμερικανικά ΜΜΕ, στα οποία καταγράφονται με λόγο και εικόνα, οι προσπάθειες που καρποφόρησαν και συνεχίζονται με το ίδιο πάντα μεράκι.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Ο Παναγιώτης (Πητ) Σιδέρης, γιος του Γιώργου και της Κωνσταντίνας Σιδέρη, γεννήθηκε στο Βούζι του Δομοκού, κοντά στη Λαμία. Στα 13 του χρόνια μετακόμισε στο Δομοκό και κατόπιν στη Λαμία όπου τελείωσε το Γυμνάσιο. Ολοκληρώνοντας τη στρατιωτική του θητεία, εργάστηκε ως λογιστής σε εργοστάσιο γάλακτος και την ίδια εποχή γνώρισε τη σύζυγό του.
Η Παρασκευή (Βούλα), κόρη του Βασίλη και της Μάρθας Νταλίπη, γεννήθηκε στο Βόλο, όπου είχαν μετακομίσει οι γονείς της από το Καρπενίση και η οικογένεια ζούσε σε ένα όμορφο τριώροφο σπίτι στην οδό Παγασών. Στο ισόγειο λειτουργούσε το παντοπωλείο του πατέρα της, ο οποίος ήταν πολύ επιτυχημένος επιχειρηματίας.
Ο σεισμός του 1957 κατέστρεψε το τριώροφο κτίριο και η οικογένεια αναγκάστηκε να μετακομίσει στην Αθήνα, καθώς ο Βόλος είχε υποστεί, στο μεταξύ, εκτεταμένες ζημιές από το χτύπημα του Εγκέλαδου. Η ζωή μετά το σεισμό ήταν πολύ δύσκολη για όλους, ενώ λίγο διάστημα πριν μετακομίσει η οικογένεια στην Αθήνα, ένας δεύτερος σεισμός, κατέστρεψε και τη δεύτερη επιχειρηματική προσπάθεια του Βασίλη Δαλίπη, ισοπεδώνοντας τα πάντα.
«Οταν έφυγα από το Βόλο ήμουν 6 χρονών και θυμάμαι αμυδρά το πατρικό μου σπίτι» όπως αναφέρει η κ. Σιδέρη, μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ. Οι δεσμοί καρδιάς με τη γενέθλια πόλη παρέμειναν, ωστόσο, ακατάλυτοι και όπως επισημαίνει η ίδια εντυπωσιάστηκε όταν την επισκέφτηκε ξανά, πολλά χρόνια αργότερα, με αφορμή το γάμο συγγενικού προσώπου, καθώς ζουν στο Βόλο εξαδέλφια του συζύγου της.
Στην Αθήνα η οικογένεια άνοιξε ένα νέο κύκλο ζωής, που έμελλε να συνεχιστεί, από ένα νεύμα της μοίρας, στη μακρινή Αμερική. Το 1967 ο γενάρχης της οικογένειας ταξίδεψε στο Σιάτλ ως τουρίστας αρχικά αλλά στη συνέχεια εξασφάλισε εργασία σε μεγάλη επιχείρηση αλλά και την πολυπόθητη βίζα. Μόλις εγκαταστάθηκε στην Αμερική, απηύθυνε πρόσκληση στη σύζυγό του Μάρθα και τις κόρες του Βούλα και Ρούλα, να μετοικήσουν στην Αμερική, καθώς η μεγαλύτερη κόρη, Διαμάντω είχε παντρευτεί στο μεταξύ και παρέμεινε στην Ελλάδα.
Σχέση ζωής
Το 1970 ο πατέρας της, την προέτρεψε να επιστρέψει στην πατρίδα, προκειμένου να επισκεφτεί την αδελφή της που ζούσε στην Αθήνα, με την ελπίδα ότι θα έβρισκε σύζυγο στην Ελλάδα. Δύο εβδομάδες πριν επιστρέψει στην Αμερική, η Βούλα Νταλίπη επισκέφτηκε συγγενείς της στη Λαμία και στη διάρκεια μιας βόλτας με τη θεία της, την είδε ένας φίλος του Παναγιώτη Σιδέρη, μετέπειτα συζύγου της, ο οποίος ανέλαβε με επιτυχία το ρόλο του προξενητή και πρότεινε στη νεαρή, τότε Παρασκευή, να επισκεφτεί με τη θεία της, το εργοστάσιο όπου εργάζονταν ο Παναγιώτης Σιδέρης, προκειμένου να τον συναντήσει.
Η πρώτη συνάντηση ήταν καθοριστική για τη μετέπειτα ζωή τους. Δύο μέρες μετά,
το ζευγάρι ταξίδεψε στην Αθήνα, προκειμένου ο Παναγιώτης να ζητήσει το χέρι της Βούλας από τη μεγαλύτερη αδελφή της και το σύζυγό της. Σχεδίαζαν να παντρευτούν μετά από μια εβδομάδα, αλλά ένα αναπάντεχο γεγονός, η τραγική απώλεια της ζωής του αδελφού του Πητ, Βασίλη, ανάγκασε τους μελλόνυμφους να τελέσουν τους γάμους μετά τη συμπλήρωση σαράντα ημερών, σε στενό κύκλο, στις 12 Νοεμβρίου του 1970.
Αδιάκοπη εργασία
Η νύφη επέστρεψε στο Σιάτλ μια εβδομάδα αργότερα, ενώ ο Παναγιώτης Σιδέρης ολοκλήρωσε, στο μεταξύ, τις διαδικασίες που απαιτούνταν για μεταναστεύσει στην Αμερική και αναχώρησε τελικά για το Σιάτλ τρεις μήνες αργότερα, το Φεβρουάριο του 1971. Μετά από ένα μακρύ ταξίδι, έφτασε στην Αμερική και τον υποδέχτηκε η σύζυγός του στο αεροδρόμιο.
Αρχικά, το ζευγάρι έμεινε σε ένα μικρό διαμέρισμα δύο υπνοδωματίων, μαζί με τους γονείς και την μικρότερη αδελφή της Βούλας, Ρούλα. Με τη βοήθεια του Στηβ Γεροβασίλη, ο οποίος διηύθυνε το Marine room και το Olympic Hotel, ο κ. Σιδέρης άρχισε να εργάζεται στη νυχτερινή βάρδια, ενώ η σύζυγός του εργάζονταν στο «Angelo’s».
Ο Παναγιώτης και η Βούλα Σιδέρη συνεργάστηκαν μαζί με τον πατέρα της, στο «Acropolis Café» στο βόρειο Σιάτλ, ένα εγχείρημα που έμελλε να διαρκέσει ενάμιση μόλις χρόνο, διότι τα κέρδη της επιχείρησης δεν ήταν αρκετά για να καλύψουν τις ανάγκες δύο οικογενειών. Ετσι το ζευγάρι προχώρησε στο επόμενο βήμα, ανοίγοντας το εστιατόριο «Ray’s Café» στη συμβολή των οδών Broadway and James Street, το οποίο σημείωσε επιτυχία. Μετά από δύο χρόνια είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν αυτοκίνητο και σπίτι.
Το πρώτο τους παιδί, ο Βασίλης, γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1973 και ο δευτερότοκος Γιώργος, τον Αύγουστο του 1978. Την επόμενη χρονιά, η οικογένεια Σιδέρη αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα, αφού προηγουμένως πούλησε την επιχείρηση και το σπίτι που είχε αγοράσει. Στη διάρκεια της παραμονής της οικογένειας στην Ελλάδα, ο Παναγιώτης Σιδέρης αγόρασε ταξί, το οποίο αξιοποίησε επαγγελματικά με επιτυχία για 17 χρόνια. Το Φεβρουάριο του 1981 γεννήθηκε ο τρίτος γιός της οικογένειας, Κώστας.
Οταν ο Βασίλης τελείωσε το σχολείο ανακοίνωσε στους γονείς του την επιθυμία του να επιστρέψει στην Αμερική για να σπουδάσει στο Κολλέγιο. Ο Γιώργος ακολούθησε τον αδελφό του παρά τις αντιρρήσεις των γονέων του κι έτσι το ζεύγος Σιδέρη αναγκάστηκε να επιστρέψει και πάλι στην Αμερική, μαζί με το μικρότερο γιό του.
Επιστροφή στην Αμερική
Η επιστροφή της οικογένειας στην Αμερική, σηματοδότησε την απαρχή μιας νέας, ιδιαίτερα επιτυχημένης περιόδου, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Με την παρότρυνση φίλου, ο Παναγιώτης Σιδέρης αγόρασε το εστιατόριο «Patty’s Egg Νest» μόλις επέστρεψε στο Σιάτλ, το 1971, ενώ την 1η Οκτωβρίου του 1995 άλλαξε η επωνυμία της επιχείρησης σε «Peter’s Egg Νest». Η επιχείρηση ανθεί, συμπλήρωσε 20 χρόνια ζωής και συγκαταλέγεται στις κορυφαίες της πολιτείας Ουάσιγκτον.
Σπεσιαλιτέ του καταστήματος είναι το πρωινό με κυρίαρχο στοιχείο τα αυγά, αλλά και τα Ελληνικά προϊόντα, όπως το λάδι, η φέτα, οι ελιές. Στο μενού κυριαρχούν επίσης ο γύρος, το σουβλάκι, το τζατζίκι, η Ελληνική σαλάτα που ονομάζεται «Αθήνιαν» και αποτελεί κορυφαία επιλογή για τους θαμώνες και ένθερμους φίλους του εστιατορίου, όπου απολαμβάνουν επίσης το μεσημεριανό τους.
Η εγκάρδια υποδοχή των ιδιοκτητών, του Παναγιώτη και της Βούλας Σιδέρη, το σέρβις και το υπέροχο φαγητό που φέρει Ελληνική σφραγίδα, καθιστούν το «Peter’s Egg Nest» μεταξύ των κορυφαίων ρεστοράν για πρωινό, με δεκάδες έντυπα αφιερώματα σε εφημερίδες και περιοδικά της Αμερικής.
Οι τρεις γιοί τους είναι δραστήρια μέλη της Ελληνικής κοινότητας, ενώ τα εγγόνια τους Ελίζαμπεθ και Παναγιώτης, είναι μαθητές στο Ελληνικό σχολείο και συμμετέχουν στα χορευτικά τμήματα που λειτουργούν στον Αγιο Δημήτριο, την Ορθόδοξη Εκκλησία του Σιάτλ, συνεχίζοντας την Ελληνική παράδοση της δραστήριας οικογένειας.
Το αγαπημένο ζευγάρι ζει σε ένα υπέροχο σπίτι σε προάστιο του Σιάτλ, εργάζεται με πολύ κέφι και παρακολουθεί με καμάρι την εξέλιξη των παιδιών του, του 42χρονου Βασίλη που είναι αστυνομικός, του 37χρονου Γιώργου που διατηρεί πιτσαρία και του 34χρονου Κώστα, που δραστηριοποιείται στην οικογενειακή επιχείρηση.
Ο 72χρονος Παναγιώτης και η 64χρονη Παρασκευή Σιδέρη, συμπληρώνουν 45 χρόνια ευτυχισμένης ζωής και σχεδιάζουν να πραγματοποιήσουν διακοπές στα πάτρια το ερχόμενο καλοκαίρι. Η ευχή που δίνουν στους Ελληνες είναι «να έχουν δύναμη και κουράγιο, για να ξεπεράσουν την κρίση και να συνεχίσουν τις προσπάθειες για μια καλύτερη ζωή», ενώ όπως επισημαίνουν παράλληλα, η ζωή απαιτεί θετική σκέψη, χαμόγελο και αισιοδοξία, προκειμένου να ξεπεραστούν οι δυσκολίες.
