Δεκαοκτώ χρόνια Onirama και o Θοδωρής Μαραντίνης μίλησε στο DownTown για όσα συμβαίνουν στη ζωή του, όσα βίωσε τα χρόνια που πέρασαν και τα αρνητικά σχόλια που λέγονταν για εκείνον στην αρχή της καριέρας του.
Διαβάστε απόσπασμα από όσα είπε:
Είσαι πολύ άνετος με το γυμνό. Πώς μαθαίνει κανείς να νιώθει άνετα με το σώμα του;
Έχει να κάνει με το πώς μεγαλώνεις. Από το εξωτερικό μας περιβάλλον υπάρχει μία μικρή πλύση εγκεφάλου που δημιουργεί κάποια πρότυπα. Μας λένε ότι τα αποδεκτά πρότυπα είναι έτσι σωματικά ή στιλιστικά. Καλό, όμως, είναι να αφυπνιστούμε όλοι και να μην τα ακολουθούμε τυφλά.
Έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση η καμπάνια που είχες κάνει για το Κέντρο Ζωής σχετικά με τις ταμπέλες που μπορεί να μας κολλούν. Κοντός, ψωνάρα, άφωνος, ψευτοροκάς, ποζεράς, ατάλαντος ήταν μερικές από τις «ετικέτες» που έδειξες ότι σου έχουν κολλήσει ανά διαστήματα. Πόσο σε επηρέασαν στη ζωή σου;
Είναι πράγματα που κατά καιρούς έχω ακούσει ή διαβάσει για μένα. Και επειδή όλοι οι άνθρωποι επηρεαζόμαστε από τα αρνητικά σχόλια, είναι κι ένας λόγος που δουλεύω με τον εαυτό μου. Όταν είσαι σε μια δουλειά που εκτίθεσαι, όλο αυτό συσσωρεύεται πολύ και θέλει πολλή δύναμη και δουλειά για να μη σε τρελάνει. Άκουγα πράγματα που με ενοχλούσαν και ως ευαίσθητος άνθρωπος που είμαι προσπάθησα να δουλέψω πάνω σε αυτό. Όταν άρχισα να νιώθω καλά με τον εαυτό μου και να λέω «δεν θα ακούω τον καθένα», ήρθε αυτή η καμπάνια.
Όλο αυτό έχει να κάνει με τις φοβίες και τα κόμπλεξ που έχεις από μικρός υποσυνείδητα. Όταν κάνεις επιτυχία υπάρχει κόσμος που έτσι κι αλλιώς μπορεί να πει πράγματα για σένα. Με έλεγαν «άφωνο», «ατάλαντο», «gay» που δεν μπορώ να καταλάβω αυτό γιατί μπορεί να είναι κακό, ή ότι δεν αξίζω τίποτα και έκανα καριέρα επειδή είχα καλό μάνατζερ. Ή ότι είμαι κοντός. Ούτε αυτό είναι κακό. Αν και δεν έχω δεχτεί πάρα πολύ bullying στη ζωή μου, ειδικά στην αρχή της καριέρας μου, με έκρινε ο καθένας.
