Εγκαταστάθηκε σε μία ξένη πόλη χωρίς επίβλεψη, στην ηλικία των 4 ετών. Οι γονείς του πήραν διαζύγιο και ο ίδιος χωρίστηκε από τον αδερφό του που έμεινε στη Θεσσαλονίκη. Ακολούθησε τη μητέρα του στον Βόλο και βρέθηκε στους δρόμους, καθώς η μητέρα του δούλευε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Πολύ γρήγορα εγκατέλειψε το σχολείο και μοιραία, από ηλικίας μόλις 9 ετών, ξεκίνησε τη χρήση ναρκωτικών. Έπεσε θύμα απειλών με μαχαίρια, θύμα τραυματισμών, υπέστη απίστευτη βία. Έκανε φυλακή.
Το επιστημονικό προσωπικό της Μονάδας του ΟΚΑΝΑ στον Βόλο, που έρχεται σε επαφή με τοξικομανείς, παρατηρεί ότι οι χρήστες τοξικών ουσιών είναι άτομα που έχουν τραυματιστεί ψυχολογικά σε πολύ μεγάλο βαθμό και για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Στην παιδική τους ηλικία έπεσαν θύματα ψυχολογικής και σωματικής κακοποίησης ή υπήρξαν θύματα πολύχρονης παραμέλησης.
Ο επιστημονικός υπεύθυνος της Ομάδας του ΟΚΑΝΑ στον Βόλο, Θεοδόσης Γιαμουστάρης, λέει: «Συναντούμε ένα περίβλημα σκληρότητας. Χρειάζεται πολύ μεγάλη υπομονή και επιμονή, ώστε αφενός να οριοθετήσουμε τις δύσκολες πλευρές της συμπεριφοράς και ταυτόχρονα να υποστηρίξουμε με ευγένεια και ηπιότητα την εύθραυστη ύπαρξη. Και αυτό γίνεται μέσα από την έναρξη της ψυχοθεραπευτικής προσπάθειας, είτε είναι σε ατομικό επίπεδο είτε είναι σε ομαδικό.
Οι θεραπευόμενοι θα πρέπει να ξαναγγίξουν τις τραυματικές τους εμπειρίες και να μπορέσουν όσο είναι δυνατόν να τις ξεπεράσουν ή τουλάχιστον να τις αντέξουν και να προχωρήσουν στη ζωή», εξηγεί.
Έτσι συνέβη και σε έναν Βολιώτη που παρακολούθησε πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ. Πρόκειται για τον 4χρονο που βρέθηκε μόνος σε μία ξένη πόλη χωρίς επίβλεψη. Για τον 45χρονο σήμερα Βολιώτη που κατάφερε να νικήσει τη μάχη με τα ναρκωτικά, μετά από πολλές δεκαετίες στους δρόμους της τοξικομανίας.
Ο 45χρονος πήρε μέρος φέτος στις εξετάσεις σχολείου δεύτερης ευκαιρίας και μάλιστα είχε εξαιρετικές επιδόσεις. Έχοντας βγει από το τραυματισμένο του παρελθόν, έλυσε τη σιωπή του και άρχισε να μιλάει στην ομάδα. Σήμερα μπορεί να ευχαριστιέται ξανά τη ζωή, να κάνει σχέδια. Φρόντισε τη μητέρα του όταν ασθένησε από χρόνιο νόσημα. Άντεξε τις δυσκολίες χωρίς να κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Ο ΟΚΑΝΑ
Η Μονάδα του ΟΚΑΝΑ στον Βόλο εξυπηρετεί 215 άτομα, τα οποία βρίσκονται σε διάφορες φάσεις της θεραπείας τους. Δεν έχει λίστα αναμονής και μπορεί και ανταποκρίνεται άμεσα στα θεραπευτικά αιτήματα, ώστε όταν ένας χρήστης έχει θέληση για κάτι διαφορετικό στη ζωή, να βγαίνει αμέσως από τον φαύλο κύκλο των ναρκωτικών χωρίς να περιμένει. Ο ΟΚΑΝΑ άνοιξε στον Βόλο το 2008. Μέχρι τότε οι πολύχρονοι χρήστες ναρκωτικών ουσιών δεν είχαν θεραπευτικές επιλογές. Από το 2008 και μέχρι σήμερα το προσωπικό της Μονάδας έχει διαχειριστεί ένα μεγάλο αριθμό περιστατικών.
Ο κ. Γιαμουστάρης λέει ότι «καθώς ερχόμαστε σε επαφή με τοξικομανείς, παρατηρούμε ότι πρόκειται για άτομα τα οποία έχουν τραυματιστεί ψυχολογικά σε πολύ μεγάλο βαθμό και για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Πρόκειται δηλαδή για ανθρώπους που στην παιδική τους ηλικία ήταν θύματα ψυχολογικής ή σωματικής κακοποίησης ή ήταν θύματα μακροχρόνιας παραμέλησης».
Παραμέληση – κακοποίηση οδηγεί στα ναρκωτικά
Οι χρήστες ναρκωτικών ουσιών είναι άνθρωποι οι οποίοι έχουν μία διάχυτη δυσφορία, μία δυσκολία να προσαρμοστούν και να αισθανθούν ότι η ζωή μπορεί να είναι και όμορφη, να συνάψουν ικανοποιητικές σχέσεις με τους άλλους, και όλο αυτό τους δημιουργεί μία μεγάλη δυσφορία και αγωνία.
«Αυτήν ακριβώς την ψυχική κατάσταση της δυσφορίας έρχονται μέσω της τοξικομανίας να την αυτοθεραπεύσουν. Δυστυχώς όμως, αυτός είναι ένας πολύ εσφαλμένος τρόπος, επειδή ακριβώς δημιουργεί τις συνέπειες της παραβατικότητας, της ακόμη μεγαλύτερης αποξένωσης, της βλάβης στη σωματική και ψυχική υγεία», λέει ο ίδιος. Το επιστημονικό προσωπικό της Μονάδας συναντά ανθρώπους εξαιρετικά τραυματισμένους.
Η ιστορία του 45χρονου
Ο πρώην χρήστης ναρκωτικών ουσιών μπήκε στον δρόμο της ηρωίνης από την ηλικία των 9 ετών. Η οικογένειά του διαλύθηκε όταν ήταν 4 ετών. Χωρίστηκε με τον αδερφό του. Άλλαξε πόλη. Πολύ γρήγορα εγκατέλειψε το σχολείο μπήκε και στη διακίνηση των ουσιών και κάποια στιγμή παντρεύτηκε, έκανε και δύο παιδιά, αλλά δυστυχώς ο γάμος του διαλύθηκε.
Βρέθηκε σε μία ομάδα ανθρώπων στην οποία ήταν ο μικρότερος και δεχόταν πολύ μεγάλη κακοποίηση για πολλά πράγματα. Πίστεψε ότι ο μόνος τρόπος για να αντέξει τη δυσφορία του ήταν να κάνει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη χρήση ηρωίνης.
Τα προβλήματα με την Αστυνομία δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους. Κάποια στιγμή συνελήφθη και πήγε φυλακή. Στη φυλακή σταμάτησε τη βαριά χρήση ηρωίνης και αποφυλακιζόμενος απευθύνθηκε στο πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ.
Εκεί ξεκινήσε ψυχοθεραπεία τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σε ομαδικό παράλληλα με τη θεραπευτική αγωγή. Στην ατομική ψυχοθεραπεία επεξεργαζόταν σιγά σιγά όλες αυτές τις δύσκολες εμπειρίες. Στην ομάδα έμενε πάντοτε σιωπηλός. Σήμερα, έχοντας ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες, άρχισε να μιλάει και στην ομάδα…
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
