Έχουν στα χέρια τους δικαστικές αποφάσεις που αποδεικνύουν το δίκιο τους ή έστω τις επιτρέπουν να έχουν την απαιτούμενη από τον νόμο επικοινωνία με τα παιδιά τους, ρυθμίζοντας με κάθε λεπτομέρεια αυτή. Εντούτοις, υπόκεινται σε έναν απίστευτο Γολγοθά, έναν εφιάλτη που κανείς δεν θα μπορούσε να ευχηθεί ούτε στον χειρότερο εχθρό του. Αν και είναι μητέρες, ωστόσο τις απαγορεύουν να δουν τα παιδιά τους, και οι οικογενειακές τους διαφορές στερούν από τα ανήλικα τέκνα το πιο ουσιώδες για τις ευαίσθητες ψυχές: το μητρικό χάδι.
Ρεπορτάζ: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΟΥΓΚΑ
Τι σημαίνει άραγε αρπαγή ανηλίκου από ανιόντα; Τι σημαίνει παραβίαση όρων επικοινωνίας του γονέα με το ανήλικο τέκνο του; Είναι οι αποφάσεις του δικαστηρίου το ίδιο λυτρωτικές όσο το δίκαιο που αποδίδουν; Το αστυνομικό δελτίο καταγράφει ανά τακτά διαστήματα υποθέσεις ενδοοικογενειακού περιεχομένου. Πολλές όμως από τις μηνύσεις που γίνονται, όπως για απειλές, εξυβρίσεις και κακοποίηση δεν προχωρούν, ή όταν προχωρούν αρκετά, στην πορεία η διαδρομή τους αλλάζει τροπή.
Τριανταεπτάχρονη Βολιώτισσα έχει σήμερα στα χέρια της σειρά αποφάσεων που τη δικαιώνουν μετά από πολυετή αγώνα. Ο πρώην σύντροφός της άρπαξε το παιδί της με αποτέλεσμα εκείνος να διώκεται για κακουργηματικές πράξεις. Η γυναίκα έχει βρει το δίκιο της δικαστικά, δεν έχει όμως κοντά της τον 10χρονο γιο της. Σαραντάχρονη Βολιώτισσα έδωσε το σπίτι της και την επιμέλεια των παιδιών της στον πρώην σύζυγο για να διασφαλίσει …ηρεμία. Έχει δικαστική απόφαση για την επικοινωνία με την 9χρονη κόρη της και τον 11χρονο γιο της, όμως έχει να τους δει έξι ολόκληρους μήνες.
Εφιάλτης
«Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από αυτό που περνάω. Είναι πάρα πολύ δύσκολο» περιγράφει η 37χρονη, μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ. Η γυναίκα βλέπει το αγγελούδι της μία ή δύο φορές τον μήνα ή και καθόλου. Τις φορές που το συναντά μάνα και γιος έχουν μόνο πέντε λεπτά στη διάθεσή τους, και αυτά στο πάρκο που βρίσκεται κοντά στο σπίτι του πατέρα του παιδιού, και πάντοτε παρόντος εκείνου.
Η γυναίκα χώρισε με τον πρώην σύντροφό της όταν το παιδί ήταν έξι μηνών, το 2008. Τότε άρχισαν πολλά προβλήματα, αλλά είχε κοντά της τον γιο της. «Όσο μέναμε μαζί ήμασταν πολύ δεμένοι» θυμάται για τις σχέσεις τους η 37χρονη. «Κάναμε πολλά πράγματα. Πηγαίναμε για μπάνιο, στα πάρκα. Κοντά μου ήταν ένα ήρεμο αγόρι. Μόνο όταν επέστρεφε από τον πατέρα του γινόταν λίγο εχθρικός» προσθέτει.
Τα χειρότερα ξεκίνησαν το 2012. Σε μια επικοινωνία με το παιδί, εκείνος αρνήθηκε να επιστρέψει πίσω τον γιο της. Όλα αυτά τα χρόνια και μέχρι σήμερα το χωρισμένο ζευγάρι είναι στα δικαστήρια και η 37χρονη βλέπει σπάνια το παιδί της. Μετά και τις τελευταίες αποφάσεις που βγήκαν αρχές του 2017, οι οποίες είναι καταδικαστικές σε βάρος του πρώην συζύγου, η γυναίκα δεν είχε δει το παιδί επί πολλούς μήνες. Από τον περασμένο Μάρτιο κατάφερε να συναντήσει το αγγελούδι μόλις πριν από είκοσι μέρες.
«Από τη μία είναι μία παρηγοριά ότι έχω όλες τις δικαστικές αποφάσεις με το μέρος μου, αλλά από την άλλη δεν έχω τον γιο μου» λέει και ξεσπάσει σε λυγμούς.
Η 37χρονη καταφέρνει να μιλάει κάποιες φορές στο τηλέφωνο με τον ανήλικο. Τον καλεί πολλές φορές, και στέλνει αλλεπάλληλα μηνύματα και τελικά κάποιες φορές πετυχαίνει να τον ακούσει. Όμως, πάντοτε όταν το παιδί αρχίσει να ανοίγεται, η συζήτηση διακόπτεται και η τηλεφωνική γραμμή πέφτει.
Στην τελευταία συνάντησή τους, ο γιος της ζητούσε εξηγήσεις. Πίστευε ότι η μητέρα του δεν ήθελε να τον δει, ότι δεν τον αναζητούσε, ότι δεν του τηλεφωνούσε.
Πάντοτε όταν έβγαιναν καταδικαστικές αποφάσεις υπήρχαν πιο έντονες αντιπαραθέσεις. Έπεφταν οι μάσκες και ο πρώην σύντροφος κατηγορούσε ευθέως την 37χρονη στον γιο τους ότι παράτησε το μικρούλη και ότι η μητέρα του θέλει να κλείσει τον πατέρα του στη φυλακή.
Έκαναν τα πάντα για να μου πάρουν τον γιο μου, συνεχίζει. «Όταν ζούσα μαζί τους δεν είχα υποστήριξη. Η οικογένειά του μου έπαιρνε το μωρό από την αγκαλιά. Δεν με άφηναν να το θηλάσω. Ύστερα απόκτησε κι εκείνος την ίδια συμπεριφορά. Έπαιρνε το παιδί βόλτα και ξεχνούσε να το γυρίσει» καταλήγει. Η 37χρονη συνεχίζει ασταμάτητα να διεκδικεί το δίκαιό της. Αν και η Δικαιοσύνη αργεί, κάποια στιγμή σε δικαιώνει, λέει.
«Είμαι ζωντανή-νεκρή», λέει 40χρονη
Παρόμοιο πρόβλημα αντιμετωπίζει και μία 40χρονη Βολιώτισσα, η οποία βιώνει την απώλεια των παιδιών της εδώ και 3,5 χρόνια, και μίλησε για την επώδυνη εμπειρία της στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Μετά τον χωρισμό, ο πρώην σύζυγός της δεν τηρούσε τους όρους της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία της με τα ανήλικα τέκνα. Είτε δεν τα πήγαινε καθόλου στο σπίτι της, είτε την επισκεπτόταν σκοπίμως όταν εκείνη απουσίαζε. Η γυναίκα άρχισε τότε να βλέπει τα παιδιά στο σχολειό, που εξάλλου επιτρεπόταν σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση. Τουλάχιστον έτσι μπορούσε να έχει καθημερινή επαφή. Μιλούσε μαζί τους από κοντά και ενημερωνόταν για τα νέα τους, μοιράζονταν ακόμη τα σχέδιά τους, τις ανησυχίες τους.
Όμως, τα πράγματα χειροτέρεψαν και πάλι. Εκείνος δεν άργησε να αντιληφθεί τις επισκέψεις στο σχολείο και έστησε σκηνικά έντασης, πετυχαίνοντας η 40χρονη να σταματήσει να τα συναντάει εκεί. Η γυναίκα δεν ήθελε να δημιουργούνται προβλήματα. Τα παιδιά της να έρχονται σε δυσμενή θέση έναντι των συμμαθητών τους.
Έκανε λοιπόν αυτό που πίστευε ότι θα έφερνε ηρεμία. Παραχώρησε το σπίτι της για να μένουν και του έδωσε και την οριστική επιμέλεια των παιδιών, υπό τον όρο ότι θα διασφαλιζόταν η πολυπόθητη επικοινωνία. Το Δικαστήριο είχε ορίσει με την προσωρινή επιμέλεια να βλέπει τα παιδιά της δύο φορές την εβδομάδα, δύο Σαββατοκύριακα τον μήνα, σε γιορτές, στις διακοπές του καλοκαιριού.
Δυστυχώς, οι προσπάθειές της απέβησαν άκαρπες. Σήμερα εξακολουθεί να βρίσκεται στην ίδια θέση και να ζει με τους ίδιους φόβους και αγωνίες, σαν να μην έκανε καμία οπισθοχώρηση, και αναγκαστικά είναι σε απραξία. Έχει να συναντηθεί με τα παιδιά της έξι μήνες. Εκείνος -όπως ενημερώνει- την πολεμάει και μπορεί να χειροδικήσει εναντίον της πάλι…
Η 40χρονη παρακολουθεί λοιπόν τα παιδιά της από… μακριά. Τα κοιτάζει από τον δρόμο του σχολείου, από μέρη κοντινά με άλλες δραστηριότητές τους, πάντοτε στα κρυφά δίχως εκείνος να ξέρει, χωρίς αυτά να γνωρίζουν. «Είμαι σαν ζωντανή-νεκρή» λέει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ. «Έχω μεγάλο κενό στη ζωή τους. Ο πόνος μου είναι φρικτός», προσθέτει η 40χρονη μητέρα, η οποία βλέπει τα παιδιά της από μακριά αλλά δεν μπορεί να τα αγκαλιάσει και να τα φιλήσει.
Ο πρώην σύζυγός της όπου κι αν τη βρει την εξυβρίζει και την απειλεί. «Πολλές φορές με πηγαίνουν σπίτι για να μη με εντοπίσει. Όπου κι αν βρίσκονται φροντίζω να είμαι πάντοτε με κόσμο» τονίζει. Παρόλα αυτά, η γυναίκα αντιμετωπίζει κατηγορία ότι δήθεν εξύβρισε τα παιδιά της. Η 40χρονη χρειάστηκε τη βοήθεια ψυχολόγου για να ανταπεξέλθει. «Θα πρέπει να δεχθώ ότι η ζωή συνεχίζεται. Ότι δεν πρέπει να είμαι κλεισμένη στο σπίτι. Τα παιδιά κάποια στιγμή θα έρθουν να με βρουν κι εγώ θα πρέπει να βρίσκομαι εκεί να τους ανοίξω την αγκαλιά μου» λέει. Ευτυχώς, σε αυτό το ατελείωτο μαρτύριο, έχει με το μέρος της την οικογένειά της.
