ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ

MANOΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ: Ο «φύλακας άγγελος» της Νίκης Βόλου επέστρεψε για νέες στιγμές δόξας

manoσ-αποστολιδησ-ο-φύλακας-άγγελος-τη-777664

Ρεπορτάζ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΤΤΑΣ

Τέσσερα χρόνια άντεξε μακριά από τη Νίκη Βόλου ο Μάνος Αποστολίδης, με τον 35χρονο πλέον τερματοφύλακα να επιστρέφει σε γνώριμα λημέρια και εκεί που έζησε στιγμές αποθέωσης το καλοκαίρι του 2014, όταν και κατακτούσε την άνοδο στη SuperLeague, «κουβαλώντας» στις πλάτες του την κυανόλευκη εστία για 40 παιχνίδια πρωταθλήματος και ακόμη 4 στο Κύπελλο.

Παρά το γεγονός ότι τα τελευταία καλοκαίρια δεχόταν πιέσεις προκειμένου να επιστρέψει στα κυανόλευκα, ο Καβαλιώτης τερματοφύλακας είπε τελικά το «ναι» την περασμένη εβδομάδα, ακούγοντας την καρδιά του.

Ο ίδιος «ανακρίθηκε» από τους εκπροσώπους των ΜΜΕ στη διάρκεια παραμονής της ομάδας στα Χάνια Πηλίου. Αρχικά σχολίασε για την επιστροφή του στη Νίκη και το δέσιμο με την ομάδα:

«Όταν ήρθα την πρώτη φορά στη Νίκη ήταν αμέσως μετά την πρώτη μου ολοκληρωμένη σεζόν στη Β’ Εθνική με την Καβάλα. Ουσιαστικά, δηλαδή, ήμουν στο ξεκίνημά μου όταν άρχισα να «χτίζω» το όνομά μου στη Β’ Εθνική. Γιατί μέχρι τότε έπαιζα στην Γ’ κατηγορία. Μεγάλο ρόλο για την επιστροφή μου έπαιξε η αγάπη του κόσμου. Όλα αυτά που περάσαμε, όλα αυτά που ζήσαμε τότε, δεν ξεχνιούνται. Τα προηγούμενα χρόνια μού έστελναν μηνύματα φίλαθλοι από τον Βόλο και με ρωτούσαν πότε θα επιστρέψω. Τους απαντούσα ότι κάποια στιγμή θα έρθω, γιατί το θέλω κι εγώ πολύ. Και δεν ήρθα μόνο για έναν χρόνο. Θα ήθελα να παίξω στη Νίκη μέχρι το τέλος της καριέρας μου και να βοηθήσω και από κάποιο άλλο πόστο κάποια στιγμή. Μακάρι να είναι ευνοϊκές οι συνθήκες, μακάρι να πετύχουμε τους στόχους μας και να μπορέσω να συνεχίσω στη Νίκη».

Για το πώς ένιωσε μπαίνοντας στο Πανθεσσαλικό ξανά: «Μπήκα στο Πανθεσσαλικό με το που υπέγραψα. Κατέβηκα, για να πάω στο γήπεδο. Μπαίνοντας, πήγα στην εστία, κάτι που κάνω γενικά και πριν τους αγώνες, και σκεφτόμουν ότι πριν μερικά χρόνια εδώ κάναμε κάτι που ούτε κι εμείς το πιστεύαμε στο τέλος. Αυτή ήταν η σκέψη μου. Θα ήθελα όλον αυτόν τον κόσμο που μαζέψαμε τότε να τον ξαναδώ στο Πανθεσσαλικό».

Για το τι βρήκε στην ομάδα: «Για να είμαι ειλικρινής δεν το περίμενα αυτό που συνάντησα. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε όταν είδα ότι στο Πανθεσσαλικό έχει διαμορφωθεί ειδικός χώρος για να τρώνε οι παίκτες. Είναι κάτι πολύ σημαντικό για τον ποδοσφαιριστή να μην σκέφτεται τι θα φάει καθημερινά, αλλά να ξέρει ότι υπάρχει ειδικό πρόγραμμα διατροφής. Επίσης έχουν δημιουργηθεί γραφεία, χώροι χαλάρωσης και ξεκούρασης. Η οργάνωση είναι πολύ καλή και βρίσκεται πολύ κοντά στις συνθήκες μιας επαγγελματικής ομάδας. Ήδη γίνονται πράγματα στην ομάδα, ενώ έχω ακούσει ότι θα πραγματοποιηθούν κι άλλα στο μέλλον. Όλα αυτά θα μείνουν».

Για τον ρόλο του στο γήπεδο, αλλά και στα αποδυτήρια: «Στο γήπεδο ανέκαθεν ήμουν ένας τερματοφύλακας που μ’ αρέσει να μιλώ αλλά εννοείται με σωστό τρόπο. Το να φωνάζεις είναι καλό, αλλά αν φωνάζεις με άσχημο τρόπο δεν είναι σωστό. Δεν είμαι τέτοιου τύπου τερματοφύλακας. Θέλω να κατευθύνω την ομάδα. Θέλω να βοηθάω με όσες καταστάσεις έχω δει, αλλά έχουμε κι άλλα έμπειρα παιδιά στην ομάδα που μπορούν να το κάνουν αγωνιστικά. Θα πρέπει να «δεθεί» η πείρα που έχουμε κάποιοι παίκτες με τον ενθουσιασμό των νεότερων.

Όσον αφορά στα αποδυτήρια απ’ όσα έχω δει μέχρι τώρα δεν χρειάζεται να επέμβω είτε εγώ είτε κάποιοι άλλοι έμπειροι παίκτες. Έχουμε ένα καλό κλίμα. Πιστεύω και ελπίζω ότι θα συνεχίσουμε έτσι και δεν θα έχουμε κάποιο παρατράγουδο μέσα στα αποδυτήρια. Ασφαλώς υπεύθυνος γι’ αυτά τα θέματα είναι ο προπονητής».

Για το ότι ξανάσμιξε με τους… παλιούς Τζιώρα και Παπαδόπουλο: «Με αρκετά από τα παιδιά που βρισκόμασταν το 2014 στη Νίκη μιλάμε. Κι άλλοι είχαν εκφράσει την επιθυμία τους να επιστρέψουν, αφού αυτά που ζήσαμε δεν ήταν λίγα, δεν τα είχαμε ξαναζήσει ποτέ. Πριν έρθω μίλησε τόσο με τον «Τεό» (σ.σ. Παπαδόπουλο), όσο και με τον Χρήστο (σ.σ. Τζιώρα) και μου είπαν πώς έχουν τα πράγματα. Μου έδωσαν την ποδοσφαιρική ματιά των πραγμάτων, γιατί αλλιώς είναι να στα λέει ένας παράγοντας ή ένας φίλαθλος κι αλλιώς να στα λέει ένας ποδοσφαιριστής ότι έτσι είναι τα πράγματα. Μακάρι να μπορούσαν να έρθουν κι άλλα παιδιά που είναι αγαπητά στον κόσμο της Νίκης για να βοηθήσουμε να πετύχουμε τον στόχο μας. Κι εμείς δεν ήρθαμε εδώ μόνο γιατί μας αγαπά ο κόσμος. Ήρθαμε για να βοηθήσουμε την ομάδα να ξαναζήσει τις στιγμές που ζήσαμε κι εμείς τότε».

Για το πώς τον υποδέχθηκε ο κόσμος: «Είχα πολλά μηνύματα και δημοσιεύσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Για να πω την αλήθεια περίμενα πως θα μου στείλει ο κόσμος μηνύματα, γιατί μου έστελναν όταν δεν ερχόμουν, φανταστείτε τώρα που ανακοινώθηκε επίσημα η επιστροφή μου».

Για το χρονικό διάστημα μέχρι να πει το «ναι»: «Εγώ και η διοίκηση θέλαμε να το κρατήσουμε λίγο πιο κρυφό, για να ανακοινωθεί κατευθείαν ως έκπληξη, αλλά είχε κυκλοφορήσει ότι είχε γίνει η επαφή με τη Νίκη. Εγώ περίμενα κάτι ακόμη, αλλά είπα ότι κουράστηκα να περιμένω και πως πάω εκεί που ξέρω ότι με θέλουν κι ότι με αγαπάει ο κόσμος. Δεν ήταν πολύ δύσκολο. Υπήρχαν συμπαίκτες που είχα σε προηγούμενες ομάδες, που μου είπαν «δεν είσαι για Γ’ Εθνική». Βέβαια, δε μου το είπαν βάσει της ομάδας που θα πάω, αλλά με την έννοια ότι μπορούσα να περιμένω να περιμένω λίγο ακόμα και ότι κάπου θα αδειάσει μία θέση και θα βρεθεί μία ομάδα στη Β’ Εθνική. Δε σκέφτηκα την κατηγορία. Σε κάποια άλλη ομάδα ίσως να σκεφτόμουν την κατηγορία, στη Νίκη Βόλου όχι».

Για το πότε σκέφτεται να κρεμάσει τα γάντια του: «Στόχος κάθε ποδοσφαιριστή είναι να παίζει, μέχρι που να μην μπορεί να … περπατήσει. Εγώ θέλω, όσο είμαι υγιής και όσο το σώμα μου βαστάει, να μπορώ να προσφέρω αγωνιστικά. Δεν ξέρω αν θα είναι δύο, τρία ή πέντε χρόνια ακόμη. Υγεία να έχουμε πάνω απ’ όλα κι αυτό θα φανεί στην πορεία. Γιατί μπορεί σε πέντε χρόνια να μην μπορώ να κάνω πράγματα, που είναι τα βασικά, κι αυτό δεν είναι καλό».

Για τους νεαρούς τερματοφύλακες Κώστα Παπαδόπουλο και Παύλο Τασιά, αλλά και την εικόνα που έχει από το ρόστερ: «Είναι τερματοφύλακες που είναι πολύ νέοι ακόμη. Ο Παύλος είναι 17 χρόνων και ουσιαστικά τώρα χτίζει το κορμί του και την τεχνική του, ώστε να μπορεί να γίνει ένας καλός γκολκίπερ στο μέλλον. Ο Κώστας είναι 20 ετών, είναι πιο έτοιμος και το κορμί του δε θα έχει άλλη ανάπτυξη, μόνο μικρή με κάποια βάρη. Δείχνει στην προπόνηση ότι έχει καλά στοιχεία. Αν είναι συγκεντρωμένος κι αν δουλέψει, που φαίνεται ότι δουλεύει, όπως και ο Παύλος, μπορεί να γίνει ένας πολύ καλός τερματοφύλακας. Κι εγώ θα βοηθήσω, όσο μπορώ, και τους δύο. Η σχέση που είχα με άλλους τερματοφύλακες που ήταν νεαρότεροι από μένα σε άλλες ομάδες, με εξαίρεση τον Δημήτρη Ταΐρη, με τον οποίον ήμασταν κοντά στην ηλικία, ήταν ότι προσπαθούσα να τους συμβουλεύω και να τους δίνω πράγματα που θεωρούσα ότι θα τους βοηθήσουν.

Για το υπόλοιπο ρόστερ, έχουμε μία ομάδα που διαθέτει και την εμπειρία σε καίριες θέσεις κιόλας, εκεί που χρειάζεται, στον άξονα, και τον ενθουσιασμό που πρέπει. Το θέμα είναι να δέσουμε όλοι μαζί. Αυτό θα πάρει λίγο χρόνο, γιατί δε γίνονται οι ομάδες από τη μία στιγμή στην άλλη, και θεωρώ ότι θα κάνουμε μία πολύ καλή πορεία και θα κυνηγήσουμε τον στόχο μας μέχρι το τέλος».

O Μάνος Αποστολίδης μαζί με τους Παύλο Τασιά (αριστερά) και Κώστα Παπαδόπουλο (δεξιά)

Τέλος, αναφερόμενος στη βολιώτικη «κόντρα» με τον Ολυμπιακό σχολίασε: «Ξέρουμε ότι και φιλικό να παιχτεί ανάμεσα στις δύο ομάδες, θα είναι ντέρμπι. Πιστεύω ότι μεταξύ μας θα γίνουν δύο καλά παιχνίδια, ελπίζω να είμαστε εμείς στην καλύτερη κατάσταση και να δώσουμε τη χαρά στον κόσμο μας να πανηγυρίσει, καθώς ξέρουμε ότι μία νίκη επί του Ολυμπιακού Βόλου είναι μία νίκη με μεγαλύτερη αξία απ’ ό,τι οι υπόλοιπες».

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου