Εικόνες του παρελθόντος ζωντανεύουν καρέ – καρέ, σαν ασπρόμαυρη ταινία, μέσα από τις αναμνήσεις και τις παραστατικές αφηγήσεις δύο γνωστών Βολιωτών, με πολύ σημαντική πορεία ο καθένας στον χώρο του. Επίκεντρο της αναδρομής στο παρελθόν, οι μαθητικές παρελάσεις και το νοσταλγικό χρώμα άλλων εποχών, που μπορεί να πέρασαν αλλά δεν ξεχάστηκαν.
Ρεπορτάζ: ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΥΔΡΑΙΟΥ
Τον παλμό και το κλίμα της εποχής αποδίδει εύστοχα πρωτοσέλιδο δημοσίευμα του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ του 1958, το οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων: «Ο εορτασμός της εθνικής επετείου ήρχισε από προχθές Κυριακήν με την επιβαλλόμενην λαμπρότητα. Η πόλις εστολίσθη με τα εθνικά χρώματα, εγένοντο δε, χθες και προχθές, πολλαί εορταστικαί συγκεντρώσεις εις τας οποίας ανεπτύχθη το νόημα της Εθνικής εορτής και των απελευθερωτικών αγώνων του έθνους εν συσχετισμώ με τους σημερινούς αγώνας των αδελφών Κυπρίων δια την ελευθερίαν των. Κατά την χθεσινήν ημέραν, αι κύριαι εορταστικαί εκδηλώσεις, εγένοντο εις τα σχολεία όπου έλαβαν χώρα πανηγυρικαί τελεταί και κατάλληλαι ομιλίαι».
Η εικόνα της πόλης και ο παλμός της καθημερινότητας διαφοροποιήθηκαν στο πέρασμα του χρόνου και οι έφηβοι εκείνης της εποχής, επιτυχημένοι επαγγελματίες και επιστήμονες σήμερα, θυμούνται, νοσταλγούν, αναπολούν και ξεδιπλώνουν με πολύ συγκίνηση τα βιώματά τους, καθώς ξεφυλλίζουν το άλμπουμ με τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες.
Δεν έλειπαν τα απρόοπτα
Νοσταλγικές αναμνήσεις παραθέτει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο Τάσσος Μητρογώγος, ο οποίος συμμετείχε επί πολλά χρόνια στις παρελάσεις της εθνικής επετείου, είτε ως μαθητής είτε ως εκφωνητής του Ραδιοφωνικού σταθμού Βόλου.
«Θυμάμαι με πόση υπερηφάνεια μετά την παρέλαση στην παραλία σημαιοφόρος, παραστάτης, τυμπανιστής και σαλπιγκτής, αποχωρούσαμε από το κτίριο Παπαστράτου, όπου ήταν το τέλος της παρέλασης, και συνοδεύαμε τη σημαία στο Γυμνάσιο, όπου την παραδίδαμε».
Μετά από χρόνια πλέον, «όταν ήμουνα εκφωνητής του Ραδιοφωνικού Σταθμού Βόλου, με το εξωτερικό συνεργείο αναμεταδίδαμε από την ταράτσα της Τράπεζας της Ελλάδος την παρέλαση των στρατιωτικών τμημάτων και της μαθητιώσας νεολαίας για τους ακροατές του ραδιοφώνου» συνεχίζεται η αφήγηση, που περιλαμβάνει πολλά απρόοπτα, τα οποία δίνουν διαφορετικό τόνο στο σκηνικό της νοσταλγίας.
«Η απόσταση ήταν μεγάλη από την αφετηρία της παρέλασης (στην είσοδο του Λιμεναρχείου), τηλεφωνική επαφή δεν είχαμε για αλλαγές της τελευταίας στιγμής, όπου τηρούσαμε το πρόγραμμα της Νομαρχίας που είχαμε παραλάβει την παραμονή της παρέλασης. Ετσι έτυχε να πλησιάζουν στο χώρο των επισήμων… μυστακοφόροι στρατιώτες, ενώ εμείς είχαμε αναγγείλει το Γυμνάσιο Θηλέων» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ευτυχώς τα επόμενα χρόνια «η Πυροσβεστική μάς δάνεισε Σι Μπι κι έτσι οι αλλαγές μας γίνονταν γνωστές, αποφεύγοντας τα… παρατράγουδα» υπογραμμίζει, κλείνοντας, ο κ. Μητρογώγος.
Ηταν διαφορετικές εποχές
Εκδηλη είναι η νοσταλγία στην αφήγηση του Θανάση Καραθανάση, ομότιμου καθηγητή Πανεπιστημίου και προέδρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, ο οποίος συμμετείχε ως σημαιοφόρος στην παρέλαση, τέλη δεκαετίας του ’50 με αρχές της δεκαετίας του ’60.
«Αναπολώ με νοσταλγία αυτές τις μέρες», υπογράμμισε ο ίδιος. «Θυμάμαι ότι στο δημοτικό φορούσαμε άσπρη μακό φανέλα και μπλε παντελόνι, και στο Γυμνάσιο, κοστούμι». Τα αγόρια φορούσαν πηλήκια, μπλε και άσπρα για τους μαθητές του 1ου Γυμνασίου και κίτρινα για τους μαθητές του 2ου Γυμνασίου.
Ο κ. Καραθανάσης αναπολεί τα μαθητικά του χρόνια στο 1ο Γυμνάσιο, τότε 1ο Αρρένων Βόλου, τους καθηγητές και τους συμμαθητές του. «Οι καθηγητές μας, ιδίως οι γυμναστές, όπως ο Δημήτριος Γούλας, ο Σακελλαρίδης, ο Παύλος ο Κουντούρης, επεδίωκαν πάντοτε να έχουμε άψογη εμφάνιση, απόλυτο σεβασμό στη σημαία, που ήταν μπαρουτοκαπνισμένη από το ‘40 και την εθνική αντίσταση. Οι καθηγητές μας προσπαθούσαν πάντοτε η εκπροσώπηση των Γυμνασίων να είναι άριστη, και ήτανε, και θυμούμαι στα χρόνια τα δικά μου, υπήρχε στις τελευταίες, ιδίως, τάξεις, ευγενής ανταγωνισμός».
Ο πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, θυμάται πάντα με συγκίνηση τους αγωνιστές του ’40 που παρήλαυναν, τους αγωνιστές της εθνικής αντίστασης, τους αγωνιστές στους Βαλκανικούς πολέμους.
«Θυμούμαι από την 111 Πτέρυγα Μάχης τα αεροπλάνα που έκαναν εμφάνιση και μας γέμιζαν με ενθουσιασμό. Ηταν ένα κλίμα με έντονη πατριωτική φόρτιση και συναισθηματισμό, κι αυτό το σημειώνω, διότι δυο-τρεις μέρες πριν την εθνική επέτειο γίνονταν δοκιμαστικές παρελάσεις αλλά και γιορτές στα σχολεία, όπου συνήθως επελέγετο κάποιος μαθητής από τις τελευταίες τάξεις και μιλούσε, αφού προηγουμένως μας μιλούσαν οι καθηγητές μας», τονίζει.
Η αναμνηστική φωτογραφία από την παρέλαση των μαθητικών του χρόνων αποτυπώνει σε ασπρόμαυρους τόνους την εικόνα και τη στιγμή που διατηρήθηκαν αναλλοίωτες στον χρόνο, για να θυμίζουν πάντα τον παλμό μιας άλλης εποχής και το σφρίγος της νιότης.
