Οσα παρακολουθούμε, με τις ατέλειωτες ουρές ανθρώπων που περιμένουν ώρες στις θυρίδες του «Μετρό», για να εκδώσουν την προσωποποιημένη ηλεκτρονική κάρτα, είναι απλώς μια επιβεβαίωση του ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει. Οι ασκούντες την εξουσία, είτε παλαιότερα είχαν γαλάζιο ή πράσινο χρώμα, είτε σήμερα… ροδομέλανο, δείχνουν την ίδια αδιαφορία για το αν ταλαιπωρούνται οι απλοί άνθρωποι, έτσι όπως εφαρμόζουν με σχεδιασμούς στο γόνατο αλλαγές που επηρεάζουν την καθημερινότητά τους. Πόσο μάλλον για το αν εκτός από τα πόδια και τα νευρά των πολιτών που δοκιμάζονται με αυτές τις άθλιες συνθήκες, τσαλακώνεται και η αξιοπρέπειά τους.
Το πόσο πρόχειρος είναι ο σχεδιασμός προκύπτει και από το εξής. Έως χθες δεν είχε ανακοινωθεί τίποτε άλλο παρά το ότι το ελάχιστο «ηλεκτρονικό εισιτήριο» θα ήταν η κάρτα των πέντε ευρώ. Χρειάσθηκε να στείλουν εκατοντάδες μηνύματα απλοί άνθρωποι. Κυρίως από την περιφέρεια, αλλά και κάτοικοι του Λεκανοπεδίου Αττικής. Τόσο προς την ηγεσία του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, με τον… φωτισμένο ηγέτη Σπίρτζη, όσο και προς τη διοίκηση του ΟΑΣΑ. Με ένα απλό ερώτημα, για κάτι που δεν είχε απασχολήσει τους σοφούς εγκεφάλους της εξουσίας:
Κάποιος που έρχεται για μία μόνο ημέρα από την περιφέρεια, προκειμένου να διεκπεραιώσει μία υπόθεσή του, γιατί πρέπει να πληρώσει πέντε ευρώ για τη μικρότερη ηλεκτρονική κάρτα-εισιτήριο, ενώ θα κάνει χρήση μόνο μια φορά, των μέσων αστικής συγκοινωνίας; (Αυτών δηλαδή που χυδαϊστί ονομάζονται επισήμως μέσα μαζικής μεταφοράς. Λες και περιγραφούν τα ειδικά φορτηγά στα όποια οι κτηνοτρόφοι του χωριού μου στοιβάζουν τα πρόβατα και τα γίδια τους για να κατέβουν στα χειμαδιά και τούμπαλιν.)
Εδέησε, μόλις χθες, μετά τις τόσες αντιδράσεις, να εκδοθεί ένα ανακοίνωση, ότι θα μπορεί κάποιος να εκδώσει και ηλεκτρονικό εισιτήριο μιας διαδρομής, πληρώνοντας 1,40. Χωρίς καμία εξήγηση για το πώς θα γίνεται αυτό. Και χωρίς καμία διευκρίνιση για το αν θα ισχύει και το μειωμένο κατά το ήμισυ εισιτήριο της μιας διαδρομής για εκείνες τις ομάδες πολιτών που το δικαιούνται. Όπως για τους μαθητές, φοιτητές, υπερήλικες κλπ.
Υποτίθεται ότι όλα αυτά τα μελετούσαν από τότε που αποφάσισαν την καθιέρωση του ηλεκτρονικού εισιτηρίου. Αλλά αποδείχθηκαν… αμελέτητα. Για εξουσιαστές και αντιπολίτευση. Που δεν τα ανέδειξε. Λες και η καθημερινότητα των πολιτών δεν είναι «πολιτική».
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
|
|
