Στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τα φώτα των μέσων ενημέρωσης στράφηκαν κυρίως στα λόγια, τα εύκολα και τα μεγάλα, των πολιτικών μας ηγητόρων που παρήλασαν εκείθεν. Αλλά το πιο αξιόλογο στοιχείο αυτής της έκθεσης δεν αναδείχθηκε. Και αυτό, κατά την ταπεινή μου άποψη, ήταν η παρουσίαση ενός μικρού διθέσιου αυτοκινήτου πόλης. Αποκλειστικώς ηλεκτροκίνητου. Που μπορεί κανείς να το φορτίσει από οποιαδήποτε πρίζα «σούκο», όπως ένα επαναφορτιζόμενο ηλεκτρικό σκουπάκι . Και με κατανάλωση ενός ευρώ, να κάνει εκατό χιλιόμετρα εντός πόλεως. Προστατεύοντας και την τσέπη του και το περιβάλλον.
Μη θεωρήσετε όμως ότι εκείνο που με κέντρισε για το σημερινό σημείωμα είναι το ενδιαφέρον μου για την τεχνολογία των αυτοκινήτων. Αλλά τα όσα διάβασα σε μια συνέντευξη που έδωσε στο κρατικό ΑΠΕ ο άνθρωπος που είναι η ψυχή, το μυαλό αυτού του εγχειρήματος. Ένας Έλληνας. Του οποίου η εταιρεία σχεδίασε αυτό το προϊόν. Κυρίως δε ,έδωσε τη λύση για το λειτουργικό του σύστημα. Έχει δηλαδή το συγκεκριμένο όχημα καρδιά ελληνική. Πλην, το σώμα του κατασκευάζεται στην Κίνα. Γιατί άραγε;
Η εύκολη απάντηση είναι ότι η Κίνα διαθέτει φθηνό εργατικό δυναμικό. Απαραίτητο στοιχείο για ένα όχημα που πωλείται 6.700 ευρώ (με τον ΦΠΑ) για την έκδοση με ταχύτητα έως 40 χιλιόμετρα την ώρα. Και ανεβαίνει στα 7.700 για την πιο «δυναμική» έκδοση, που πιάνει τα 80 χιλιόμετρα. Αλλά δεν πρόκειται στην πραγματικότητα περί αυτού. Διότι, τώρα πια, με τους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους και με ημιαπασχολούμενους των τριακοσίων, ή ακόμη και των εκατόν ευρώ μηνιαίως, φθηνά χέρια αφθονούν και στον τόπο μας.
Το γιατί η επένδυση για την παράγωγη του Ecocar δεν έγινε στην Ελλάδα, θα το καταλάβετε από την απάντηση που έδωσε ο κ. Γιώργος Καζαντζίδης όταν ρωτήθηκε γιατί, ακόμη και η αίτηση για την άδεια κυκλοφορίας του οχήματος στην Ευρώπη δεν κατατέθηκε στη χώρα μας. Αλλά στο Λουξεμβούργο:
«Γνωρίζαμε ότι αν απευθυνόμασταν στην Ελλάδα, για να βγάλουμε πρώτοι στη χώρα και την Ευρώπη τις εγκρίσεις, το όλο πράγμα δεν θα γινόταν έτσι απλά. Με την ευρωπαϊκή έγκριση μπορέσαμε και προχωρήσαμε πολύ πιο γρήγορα».
Κατά τα άλλα, και οι σημερινοί και οι προηγούμενοι… καμαρώνουν ότι έχουν καθιερώσει διαδικασίες «fast track» ώστε να κάνουν την Ελλάδα ελκυστική στους επενδυτές.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
|
|
