Με τις εκλογές της Κυριακής στη Σουηδία, χώρα το μοντέλο της οποιας επικαλείται συχνά ο πρωθυπουργός, αναδείχθηκαν δυο πρωτοφανείς εξελίξεις. Η μία είναι ότι για πρώτη φορά εδώ και έναν αιώνα η Κεντροδεξιά κερδίζει για δεύτερη συνεχόμενη θητεία τις εκλογές.
Και το σημαντικότερο: Για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της Σουηδίας εισέρχεται στο κοινοβούλιο, ένα ακροδεξιό κόμμα που πέτυχε ποσοστό 5,7%, υψώνοντας τα λάβαρα κατά της «ασυδοσίας και της εκμετάλλευσης της κοινωνικής πολιτικής από ανέλεγκτες στρατιές μεταναστών».
Είναι ένα μήνυμα από την χώρα που ως τώρα περηφανευόταν για την κοινωνία με την μεγαλύτερη ανοχή προς το ξεχωριστό και το ξένο. Μήνυμα που απευθύνεται και σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη. Όπου η οικονομική αβεβαιότητα και η ανεργία των γηγενών από την μια και η διάθεση ιδίως των ισλαμιστών μεταναστών να επιβάλουν τους δικούς τους κανόνες ζωής στις κοινωνίες υποδοχής τους, ή να «αρμέγουν» το κράτος πρόνοιας με διάφορα τεχνάσματα, οδηγούν σε έξαρση των φαινομένων ξενοφοβίας, ακόμη και σκληρού ρατσισμού.
Ακόμη πιο έντονα το μήνυμα αυτό απευθύνεται σε χώρες του μεσογειακού νότου και ιδιαιτέρως στη δική μας. Που λειτουργούμε ως το πιο πρόχειρο καταφύγιο λαθρομεταναστών. Που κάθε άλλο παρά είναι όλοι τους πολιτικά διωκόμενοι και άρα δικαιούμενοι πολιτικού ασύλου. Και που, λόγω ανεπαρκούς πολιτικής, υπάρχουν περιοχές που μετατρέπονται σε γκέτο, από το οποίο σπεύδουν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους οι Έλληνες πολίτες. Η ζουν… υπό κατ’ οίκον περιορισμό…
Μετά τον προηγούμενο πρωθυπουργό της Αυστραλίας, που απηύθυνε σε όλους το μήνυμα, «αφού διαλέξατε να έλθετε στη χώρα μας, σεβαστείτε τον τρόπο ζωής μας και μην επιχειρείτε να μας επιβάλετε τον δικό σας», ανάλογο μήνυμα αναγκάσθηκε να απευθύνει προχθές και η κ. Μέρκελ. Αποδεχόμενη το δικαίωμα των μουσουλμάνων μεταναστών να έχουν τα τζαμιά τους, αλλά απορρίπτοντας την επιβολή κοινωνικών σχέσεων και ηθών που καταργούν το σύνταγμα της χώρας της.
Μήπως είναι ώρα, απορρίπτοντας τον ρατσισμό και την ξενοφοβία κατά των μεταναστών, να χαράξουμε μια πολιτική που θα απορρίπτει και τον ρατσισμό της επιβολής αλλοτρίων ηθών και τρόπου ζωής επί των Ελλήνων; Ή θα περιμένουμε να ξεπηδήσει και εδώ κανένα τέτοιο κόμμα, που θα είναι πιο «ορίτζιναλ» ακροδεξιό από τον κ. Καρατζαφέρη;
