Ποιό είναι το «αυτονόητο»;

ποιό-είναι-το-αυτονόητο-503238

Οσοι έχουν κοινό νου, δεν περίμεναν την έκθεση των ειδικών του ΔΝΤ, που δημοσιοποιήθηκε χθες, για να καταλάβουν ποιες θα είναι οι συνέπειες μιας πολιτικής η οποία στηρίζεται στην αύξηση της φορολογίας σε περίοδο μείωσης των οικογενειακών και εταιρικών εσόδων.

Για απλούς ανθρώπους, με κοινό νου, αυτό είναι το αυτονόητο. Ότι δηλαδή η φορολογική επιδρομή, ιδίως δε η αύξηση των πιο άδικων, δηλαδή των έμμεσων φόρων, και την ύφεση επιτείνει και τον πληθωρισμό εκτινάσσει στα ύψη, ροκανίζοντας την αγοραστική αξία των εισοδημάτων, και τελικώς, δεν αποδίδει την αναμενόμενη αύξηση των δημοσίων εσόδων.

Αναρωτιέμαι κ. Πρόεδρε, με ποια κριτήρια βαφτίσατε την κυβέρνησή σας, στη Θεσσαλονίκη, ως «κυβέρνηση του αυτονόητου». Όταν μάλιστα όλοι πια κραυγάζουν –με πρώτον τον σύμβουλό σας καθηγητή κ. Τζότζεφ Στίγκλιτς- ότι το αυτονόητο βρίσκεται στην εντελώς αντίθετη τροχιά από αυτήν που έχει χαράξει ο κ. Παπακωνσταντίνου.

Τα αποτελέσματα τα βλέπετε. Χθες έγινε γνωστό ότι πέντε πανίσχυρες ως τώρα εταιρίες είτε κατεβάζουν οριστικώς τα ρολά τους, είτε καταργούν μονάδες τους, στέλνοντας νέους ανέργους στην εφιαλτική στρατιά που όλο μεγαλώνει.

Αλλά δεν είναι μόνο οι τελικές επιλογές σας που ρημάζουν την αγορά. Είναι και η απύλωτη λογοδιάρροια των υπουργών σας. Που κάθε τόσο προαναγγέλλουν μέτρα και αποφάσεις, για τις οποίες δεν έχουν κάνει ολοκληρωμένη μελέτη, ούτε για το τι ακριβώς θα αποδώσουν, ούτε για το πόσο εφικτή είναι η εφαρμογή τους.

Πάρτε για παράδειγμα το παιγνίδι με τον φόρο του πετρελαίου θέρμανσης. Το αυτονόητο θα ήταν, να ανακοινωθεί το μέτρο όταν ο κρατικός μηχανισμός θα παρείχε τα εχέγγυα της άμεσης εφαρμογής του κατά τρόπο που δεν θα ανοίξει καινούργια παράθυρα για λοβιτούρες και λαμόγιές. Αντ’ αυτού το πετάξατε στον αέρα και τώρα τρέχετε να τα μαζέψετε.

Στο μεταξύ η ζημιά έχει γίνει. Και δεν αναφέρομαι στη ζημιά που προφανώς σας πόνεσε, δηλαδή τις αντιδράσεις θιγόμενων εν όψει των εκλογών. Αλλά στην επίταση της αβεβαιότητας, μεταξύ των πολιτών, για το «τι θα μας ξημερώσει αύριο».

Το αυτονόητο είναι ότι η διαχείριση μιας οικονομικής κρίσης προϋποθέτει την παγίωση κλίματος εμπιστοσύνης και σιγουριάς. Όχι τα κάθε τόσο σερβιριζόμενα από τον κ. Σαχινίδη σενάρια για νέα άδικη αύξηση των έμμεσων φόρων, μέσω «αναπροσαρμογής» του «χαμηλού» ΦΠΑ.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου