Η τακτική ορισμένων βουλευτών με κάνει να θυμώνω, τόσο όσο θύμωνα πάντα και με ορισμένους συναδέλφους μου, όταν έκαναν ακριβώς το ίδιο λάθος. Είχαν κάποια πληροφορία για ένα σοβαρό θέμα, αλλά αντί να ψάξουν, να διασταυρώσουν, να βρουν στοιχεία, να «δέσουν» το θέμα, έκαναν σαν το σκύλο που μόλις βρήκε κόκαλο και ενημερώνει τους πάντες κουνώντας την ουρά του και γρυλίζοντας.
Έσπευδαν να γράψουν κανένα πολιτικό παρασκήνιο, με ψήγματα πληροφορίας και πολλά υπονοούμενα, για να δείξουν ότι κάτι ξέρουν, ότι είναι μέσα στα πράγματα. Και έτσι έκαιγαν το θέμα. Δίνοντας σήμα στους ενδιαφερόμενους να εξαφανίσουν στοιχεία, να «πιάσουν» πιθανές πήγες διαρροής, να οργανώσουν την άμυνά τους.
Κάπως έτσι λειτουργούν και αρκετοί από τους βουλευτές που μετέχουν στις εξεταστικές επιτροπές. Ενίοτε ακόμη και πρόεδροι τέτοιων επιτροπών. Άλλοτε για τις επικοινωνιακές ανάγκες του κόμματος τους και άλλοτε –όπερ και συνηθέστερο- για την δική τους προβολή. Μόλις βρουν ένα μικρό κοκαλάκι, σπεύδουν να κουνήσουν την ουρά τους στα μέσα ενημέρωσης. Πριν κάνουν τον κόπο να σκάψουν πιο βαθιά.
Αν οι ηγέτες των κομμάτων μας λειτουργούσαν σαν τον καλό και έμπειρο αρχισυντάκτη, θα τους τραβούσαν τα αυτιά. Θα τους έδιναν να καταπιούν το χειρόγραφο με την εξυπνακίστικη «πίπα» -όπως είχε βαφτίσει ο αείμνηστος Ηλίας Ηλιού τα πολιτικά παρασκήνια αυτού του είδους- και θα τους ζητούσαν να κάνουν μια ολοκληρωμένη έρευνα.
Δυστυχώς κυριαρχεί η προχειρότητα και τα επικοινωνιακά τερτίπια. Όχι πως είχαμε δα και μεγάλες προσδοκίες για την αποτελεσματικότητα των εξεταστικών επιτροπών. Αλλά τουλάχιστον να μην αυτοεξευτελίζονται. Πότε με την κωμική κατάληξη των πέντε διαφορετικών πορισμάτων, όπως έγινε με την εξεταστική επίτοπη για το Βατοπέδιο και πότε με τις διαρροές ασήμαντων στην πραγματικότητα ευρημάτων, που όμως ικανοποιούν όσους ασχολούνται με την κουτσομπολίστικη πλευρά του δημοσίου βίου.
Η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμαθείας. Και η μισή αλήθεια είναι χειρότερη από το ψέμα. Αλλά, δυστυχώς, η μια μετά την άλλη, οι εξεταστικές μας επιτροπές και ημιμαθείς εμφανίζονται ως προς το αντικείμενο που έχουν εντολή να μελετήσουν και μισές αλήθειες τελικώς αποκαλύπτουν. Διότι το πράγματι ζητούμενο δεν είναι το αληθές αλλά το εντυπωσιάζον.
