Το κόλπο του δεσμοφύλακα είναι πολύ παλιό. Το βίωσα και προσωπικά ως κρατούμενος στο Μπογιάτι. Όταν οι «μάρτυρες του Ιεχωβά» διαμαρτύρονταν ότι ήταν δεκατέσσερις σε ένα θάλαμο για οκτώ άτομα, η απάντηση του διοικητή των φυλακών ήταν να στοιβάξει στον ίδιο θάλαμο και εμάς τους έντεκα πολιτικούς κρατούμενους. Οπότε το αίτημα των αρχικών ενοίκων άλλαξε. Τώρα πια ήταν ευχαριστημένοι αν έμεναν όπως ήταν, αρκούσε μόνο «να φύγουν οι άθεοι κομμουνιστές από το θάλαμό μας».
Μπορεί η τακτική αυτή να είναι αποδοτική στην περίπτωση των φυλακών. Δεν μου φαίνεται όμως να είναι η καλύτερη επιλογή απέναντι σε έναν ελεύθερο λαό. Ιδίως όταν η συνεργασία του λαού με την πολιτική ηγεσία του, για την αντιμετώπιση της κρίσης που αντιμετωπίζει η πατρίδα, καθιστά περισσότερο από ποτέ άλλοτε αναγκαία μια σχέση ειλικρίνειας με καθαρές και έντιμες προδιαγραφές.
Αυτή η τακτική να δημοσιοποιούνται «σενάρια» κατά τα οποία η τριμερής μάς ζητά πότε να κόψουμε τις συντάξεις κάτω από το μισό, πότε να αφήνουμε τις πρόωρες χήρες να πεθάνουν από ασιτία, αλλά οι υπουργοί μας ανθίστανται ηρωικώς, δίνοντας τιτάνιο αγώνα για να πέσουμε στα πιο μαλακά, δεν είναι μόνο υποτιμητική για τη νοημοσύνη των πολιτών. Είναι και επικίνδυνο παιγνίδι με τη φωτιά.
Ελπίζω να υπάρχουν κάποιοι στην κυβέρνηση που να αντιλαμβάνονται πόσο σημαντική είναι η εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής. Ή τουλάχιστον της ανοχής των πολιτών, απέναντι σε αλλαγές που ανατρέπουν έναν επί δεκαετίες διαμορφωμένο τρόπο ζωής. Ώστε να μαζέψουν εκείνους που κάνουν κατάχρηση επικοινωνιακών τεχνασμάτων.
Το παιγνίδι με τη φωτιά είναι πολύ επικίνδυνο. Ιδίως όταν το «υλικό» που καλείστε να διαχειριστείτε καθίσταται όλο και πιο εύφλεκτο, καθώς κάτι καινούργιο του «σερβίρετε» κάθε μέρα, μη δυνάμενοι να δώσετε μια σταθερή προοπτική ως το τέλος της θητείας σας. Ο κίνδυνος να ζήσουμε στο πολλαπλάσιο θλιβερές και διαλυτικές καταστάσεις σαν εκείνες του Δεκεμβρίου του 2008, γίνεται όλο και πιο απειλητικός.
Κόψτε λοιπόν αυτά τα επικοινωνιακά τεχνάσματα, γιατί δεν ξέρετε ποια στιγμή θα γίνουν μπούμερανγκ, θα βγουν ξινά, όχι μόνο σε σας που τα χρησιμοποιείτε, αλλά στον ίδιο τον τόπο.
