Γιώργος Λαμπράκης:Νόμιμες αποφάσεις με ανήθικα αποτελέσματα

γιώργος-λαμπράκηςνόμιμες-αποφάσεις-609210

Το τίμημα της ανοχής τους προς τους δήμους καλούνται να πληρώσουν αρκετοί επαγγελματίες που χάνουν τα λεφτά τα οποία τους οφείλονταν από την παροχή διαφόρων υπηρεσιών ή την τροφοδοσία με αναλώσιμα. Ο νόμος που άρχισε να εφαρμόζεται και στη Μαγνησία, δίνει το νόμιμο άλλα όχι και ηθικό δικαίωμα στους δήμους να διαγράψουν χρέη τους προς τρίτους, εφόσον αυτά δεν έχουν διεκδικηθεί σε χρονικό διάστημα πέντε ετών.

Πρόκειται για ποσά στα οποία υπολόγιζαν αρκετοί μικροεπαγγελματίες της περιοχής, ωστόσο θα πρέπει να τα ξεχάσουν, καθώς δεν φρόντισαν τα κατοχυρώσουν με νομικά μέσα. Τα ποσά που έχουν διαγράψει μέχρι στιγμής δήμοι της Μαγνησίας φτάνουν ήδη τα 200 χιλιάδες ευρώ, ενώ άλλα τόσα περίπου ετοιμάζεται να διαγράψει ο δήμος Βόλου.

Τη στιγμή που ο νομοθέτης έχει προβλέψει ότι τα χρέη των φυσικών προσώπων προς τους δήμους διαγράφονται εφόσον παρέλθει χρονικό διάστημα 20 ετών(!), οι οφειλές των δήμων προς τρίτους διαγράφονται μέσα σε μια πενταετία, εφόσον δεν διεκδικηθούν. Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι δικαιούχοι βασίστηκαν το γεγονός ότι οι δήμοι ήταν, τουλάχιστον μέχρι πρότινος, όχι μόνο αξιόπιστοι αλλά και καλοπληρωτές. Δηλαδή έδειξαν ανοχή και εμπιστοσύνη στο συγκεκριμένο θεσμό, περιμένοντας υπομονετικά ότι κάποια στιγμή θα έπαιρναν τα λεφτά τους. Υπολόγιζαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο, δηλαδή το νομοθέτη, που φρόντισε να απαλλάξει τους καταχρεωμένους δήμους από ένα σημαντικό βαρίδι. Αυτό το βαρίδι θα κρεμαστεί τώρα στο λαιμό 10άδων, αν όχι 100άδων, επαγγελματιών της περιοχής που έτσι κι αλλιώς παλεύουν με τα θηρία για να κρατήσουν εν ζωή τις επιχειρήσεις τους.

Σε ένα περιβάλλον οικονομικής ασφυξίας και με τους φόρους να πέφτουν βροχή, οι επιχειρήσεις όχι απλά εδικαιούντο να εισπράξουν τα εν λόγω ποσά, αλλά τα περίμεναν σαν μάνα εξ ουρανού. Πολλές εξ αυτών δεν είχαν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν τα οφειλόμενα, καθώς δεν μπορούσαν να λάβουν φορολογική ενημερότητα εξαιτίας διαφόρων οφειλών. Υπάρχουν αναρίθμητες περιπτώσεις επαγγελματιών στην τοπική αγορά που αδυνατούν να ανταποκριθούν ακόμη και σε στοιχειώδεις οικονομικές υποχρεώσεις τους και κατά συνέπεια όχι μόνο οφείλουν στην εφορία, αλλά δεν έχουν καν ιατροφαρμακευτική κάλυψη οι ίδιοι και οικογένειές τους. Από αυτούς τους ανθρώπους ο νόμος αφαιρεί το δικαίωμα να διεκδικήσουν χρήματα για υπηρεσίες που προσέφεραν. Άδικοι νόμοι σε ένα άδικο και παράλογο σύστημα διοίκησης που ευνοεί μόνο τους επιτήδειους και τους έχοντες «άκρες» σε υψηλά αξιώματα. Οι υπόλοιποι στον Καιάδα της κρατικής αναλγησίας ή αν θέλετε, των ανήθικων πλην όμως νόμιμων αποφάσεων.

Οι δήμοι δεν είναι -προς το παρόν τουλάχιστον- απρόσωποι θεσμοί που λειτουργούν μηχανικά για την είσπραξη οφειλών και την παροχή υποβαθμισμένων και υπερκοστολογημένων υπηρεσιών. Έχουν, υποτίθεται, άμεση επαφή με τις τοπικές κοινωνίες και οφείλουν να διατηρούν μια διαφορετική σχέση με τους πολίτες, είτε είναι πρόσωπα με τα οποία συνεργάζονται άμεσα είτε όχι. Οι περιπτώσεις διαγραφής χρεών προς τρίτους πρέπει να εξεταστούν εξονυχιστικά έτσι ώστε να διαπιστωθεί ποιες επιχειρήσεις δεν διεκδίκησαν τα οφειλόμενα επειδή διαλύθηκαν ή αδιαφόρησαν και ποιες χάνουν τα λεφτά τους επειδή ενήργησαν καλή τη πίστη ή για λόγους αντικειμενικής δυσκολίας. Διαφορετικά η μονομερής διαγραφή χρεών, ακόμη και αν το προβλέπει ο νόμος, θα αποτελέσει άλλη μια κραυγαλέα περίπτωση αναλγησίας σε βάρος του πολίτη, ο οποίος αν είχε κινηθεί νομικά από την αρχή σε βάρος του εκάστοτε δήμου – οφειλέτη δεν θα είχε μπλέξει σήμερα σε αυτή την περιπέτεια

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου