Περισσότερο λάδι στη φωτιά της έκρυθμης κατάστασης που επικρατεί τις τελευταίες εβδομάδες στα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, ρίχνει το υπουργείο Παιδείας με την επιλογή του να βάλει στο παιχνίδι τις εισαγγελικές αρχές.
Η απειλή για άσκηση ποινικών διώξεων και απόδοση ευθυνών για τη μη έγκαιρη αποστολή των λιστών με τα ονόματα των διοικητικών υπαλλήλων που εντάσσονται στο πρόγραμμα διαθεσιμότητας, αναμένεται να γίνει πράξη από ώρα σε ώρα και από μέρα σε μέρα. Τα σχετικά τελεσίγραφα εξέπνευσαν και αυτό που απομένει είναι να διαπιστωθεί αν θα βρεθούν αντιμέτωποι με την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος, τόσο οι διευθυντές των διοικητικών υπηρεσιών όσο και οι πρυτανικές αρχές των πανεπιστημίων που δε συμμορφώθηκαν με την εντολή του υπουργείου. Στο Βόλο ο τοπικός σύλλογος διοικητικών υπαλλήλων που συμπληρώνει σήμερα πέντε εβδομάδες απεργιακών κινητοποιήσεων, δεν πρόκειται να υποχωρήσει.
Το γεγονός ότι οι πρυτανικές αρχές δεν απέστειλαν λίστες με ονόματα υπαλλήλων που θα ενταχθούν στη διαθεσιμότητα, αλλά επικαιροποιημένους καταλόγους με το σύνολο των εργαζομένων του ιδρύματος, τους οπλίζει με δύναμη για τη δύσκολη συνέχεια. Όπως έχουν ξεκαθαρίσει οι εκπρόσωποι του κλάδου, στο σημείο όπου έχει φτάσει ο αγώνας τους, δεν υπάρχουν περιθώρια για υποχωρήσεις. Η απόφαση του υπουργείου Παιδείας να ζητήσει την παρέμβαση των εισαγγελικών αρχών καταδεικνύει το μέγεθος του αδιεξόδου στο όποιο έχει βρεθεί, καθώς δεν περίμενε ότι ένας κλάδος εργαζομένων που ουδέποτε στο παρελθόν έκανε αισθητή την παρουσία του σε απεργίες ή αγωνιστικές διεκδικήσεις, θα παρέδιδε μαθήματα μαχητικότητας, ενότητας και αντίστασης. Στις πέντε εβδομάδες που διαρκούν οι κινητοποιήσεις στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, οι εκπρόσωποι των διοικητικών υπαλλήλων έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για να χαθεί έστω και μια θέση συναδέλφου τους.
Τα διλήμματα που τίθενται τις τελευταίες ημέρες δεν τους τρομάζουν ούτε θέτουν υπό αμφισβήτηση τη σημασία του αγώνα τους. Γιατί, αν υποχωρήσουν υπό το φόβο των ποινικών διώξεων τότε θα έχουν επιτρέψει να πάει χαμένη η προσπάθεια τόσων εβδομάδων, που εκτός από οικονομικές είχε και κοινωνικές συνέπειες. Και στην προκειμένη περίπτωση, οι αριστοτέχνες του κοινωνικού αυτοματισμού επεχείρησαν και το κατάφεραν έως ένα βαθμό, να φέρουν του απεργούς αντιμέτωπους με τους φοιτητές και τις οικογένειες τους, ιδίως τους πρωτοετείς που ακόμη δεν έχουν καταφέρει να εγγραφούν στη σχολή της επιλογής τους. Ο αγώνας των διοικητικών υπαλλήλων δεν είναι μια συνδικαλιστική ή συντεχνιακή, αν θέλετε, διεκδίκηση για την προστασία των θέσεων εργασίας τους, αλλά μια προσπάθεια να αποτραπεί η περαιτέρω υποβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας αριθμεί σχεδόν 15.000 φοιτητές και την ίδια στιγμή αποφασίζεται να μειωθεί ο αριθμός των διοικητικών υπαλλήλων. Στην πλειοψηφία των σχολών υπάρχουν τεράστια κενά σε διδακτικό προσωπικό, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να μην πάρουν πτυχίο οι μελλοντικοί απόφοιτοι. Στην παιδαγωγική σχολή του Βόλου εξακολουθεί να υφίσταται το εκρηκτικό πρόβλημα χώρων, με αποτέλεσμα, είτε να στοιβάζονται οι φοιτητές σε ακατάλληλες αίθουσες, είτε να παρακολουθούν το μάθημα από τους διαδρόμους!
Για όλα αυτά δεν υπήρξε ποτέ η παραμικρή εισαγγελική παρέμβαση. Και ας έχουν καταγγελθεί άπειρες φορές στο πρόσφατο παρελθόν. Και ας έχουν αποτελέσει την αιτία αναρίθμητων κινητοποιήσεων από πλευράς φοιτητικών συλλόγων. Και ας τα γνωρίζει ο καθένας από εμάς που πέφτουμε στην παγίδα του κοινωνικού αυτοματισμού και στρεφόμαστε χωρίς δεύτερη σκέψη, εναντίον κάθε κλάδου που διεκδικεί πλέον την επιβίωσή του και όχι τα προνόμια άλλων εποχών οι οποίες πέρασαν ανεπιστρεπτί.