Τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση οι εργολάβοι και οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες που ετοιμάζονται για ένα ακόμη πάρτι με τα κοινοτικά κονδύλια, με αφορμή το σχεδιασμό του δήμου Βόλου να ανακατασκευάσει το Δημοτικό Θέατρο της πόλης, δαπανώντας 10 εκατομμύρια ευρώ. Το συγκεκριμένο ποσό δε θα προέλθει από τα ταμεία του χρεοκοπημένου δήμου, αλλά από τους πόρους του προγράμματος ΕΣΠΑ, που συμφώνα με τον υπουργό Εσωτερικών πρέπει να τρέξει, έτσι ώστε να αυξηθούν τα ποσοστά απορρόφησης και ταυτόχρονα να αρχίσει η υλοποίηση έργων ανά την επικράτεια που με τη σειρά τους θα φέρουν την πολυπόθητη ανάπτυξη.
Στην περίπτωση του Δημοτικού Θεάτρου τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά καθώς σχεδιάζεται να δαπανηθεί ένα εξωφρενικό, για τα δεδομένα της εποχής, ποσό. Επαναλαμβάνουμε 10 ολόκληρα εκατομμύρια ευρώ, όχι για την κατασκευή από την αρχή ενός καινούργιου κτιρίου αλλά για την ανακατασκευή μιας υποδομής που παραδόθηκε στις αρχές της 10ετίας του ’80 και μόλις συμπλήρωσε 30 χρόνια λειτουργίας, παρουσίασε τεράστια προβλήματα αναφορικά στη στατική της επάρκεια. Ακατάλληλο προς χρήση έκριναν το Δημοτικό Θέατρο οι τεχνικές υπηρεσίες το δήμου Βόλου. Πριν από μια πενταετία περίπου, όταν ξεκίνησαν κάποιες παρεμβάσεις για την ανακαίνιση του με πόρους του προγράμματος ΘΗΣΕΑΣ, προέκυψε ότι η θεμελίωση και οι κολώνες του κτιρίου είχαν υποστεί μεγάλες φθορές. Δεν εξετάζουμε το γεγονός ότι δε διερευνήθηκαν καν οι τυχόν ευθύνες του κατασκευαστή του θεάτρου. Αντίθετα οι τεχνικές υπηρεσίες του δήμου εκπόνησαν μια μελέτη που ανεβάζει το κόστος αποκατάστασης των προβλημάτων στατικής επάρκειας και ανακατασκευής του κτιρίου στα 10 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που μετά τις εκπτώσεις στη διαδικασία δημοπράτησης μπορεί να μειωθεί έως και 40%. Δεν παύει ωστόσο να αποτελεί μια τεράστια δαπάνη που αναγκάζει πολλούς να αναρωτηθούν, γιατί δεν κατασκευάζεται ένα νέο κτίριο με το συγκεκριμένο κονδύλι. Η απάντηση των υπηρεσιών για το ύψος του προϋπολογισμού των εργασιών στο δημοτικό θέατρο μας άφησε άφωνους, καθώς η ίδια η νομοθεσία περί δημοσίων έργων προσδιορίζει το συνολικό κόστος ανάλογων παρεμβάσεων, δηλαδή ο ίδιος ο νομοθέτης επιτρέπει στους εργολάβους να στήσουν ένα ακόμη πάρτι εκατομμυρίων με τα λεφτά των φορολογουμένων.
Στην προκειμένη περίπτωση ζητήθηκε από το δήμο Βόλου να προτείνει ένα ώριμο προς χρηματοδότηση έργο, έτσι ώστε να αποδεσμευτούν οι πόροι του ΕΣΠΑ. Κατά συνέπια δεν υπήρχαν επαρκή χρονικά περιθώρια για την κατασκευή ενός θεάτρου από το μηδέν. Για να ωριμάσουν τέτοια έργα, να εκπονηθούν δηλαδή οι απαιτούμενες μελέτες, να γίνουν οι διαγωνισμοί, να υποβληθούν και να εξεταστούν οι ενστάσεις, μπορεί να περάσουν και τρία ολόκληρα χρόνια. Κατά συνέπεια μπροστά στον κίνδυνο να χαθεί η ευκαιρία που παρουσιάζεται τώρα για την ανακατασκευή του θέατρου και την αξιοποίησή του σαν συνεδριακό κέντρο, ο δήμος προτίμησε την ένταξή του στο ΕΣΠΑ με έναν προϋπολογισμό που θα φουσκώσει ακόμη περισσότερο τους τραπεζικούς λογαριασμούς των κατασκευαστικών εταιρειών. Δεν είναι εξάλλου ούτε η πρώτη ούτε και η τελευταία φορά που υπερκοστολογούνται δημόσια έργα. Μια από τις αιτίες της χρεοκοπίας της χώρας μας είναι και οι αλόγιστες σπατάλες στην υλοποίηση ανάλογων έργων, που στη συνέχεια παρουσίαζαν απίστευτες κακοτεχνίες και ασύλληπτα κατασκευαστικά προβλήματα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το σημερνό κουφάρι του Δημοτικού Θεάτρου δεν μπορεί να συνεχίσει να στέκεται στο μέσον της πλατείας Ρήγα Φεραίου. Η ίδια η πόλη πλήττεται από αυτήν την εκκρεμότητα, πολύ περισσότερο όταν έχει θέσει σαν στόχο την ανάπτυξή της μέσα από την αξιοποίηση συγκριτικών πλεονεκτημάτων όπως η πλούσια πολιτιστική και καλλιτεχνική κληρονομιά.
