Τα κομμάτια τους προσπαθούν να μαζέψουν οι καθηγητές που βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα το προηγούμενο διάστημα εξαιτίας της απόφασης να απεργήσουν μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις. Ενώ παραμένουν σε καθεστώς επιστράτευσης, οργανώνονται απέναντι στα χειρότερα τα οποία έρχονται από τη νέα σχολική χρονιά, που όπως όλα δείχνουν δεν θα έχει καμία απολύτως σχέση με τις προηγούμενες.
Καταρχήν, είναι πολύ πιθανό με το πρώτο κουδούνι οι εκπαιδευτικοί να συνεχίζουν να έχουν στα χέρια τους τα δελτία επίταξης. Παρά το γεγονός ότι οι πανελλαδικές ολοκληρώνονται σήμερα, δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι το υπουργείο Παιδείας θα αναστείλει την απόφαση για επιστράτευση, θέλοντας να διασφαλίσει ότι θα διατηρηθεί το βαρύ κλίμα στις τάξεις των συνδικαλιστών. Τα όσα έρχονται από το Σεπτέμβρη θεωρούνται από τους εκπροσώπους των καθηγητών καίριο πλήγμα για τη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Απολύσεις αναπληρωτών, υποχρεωτικές μεταθέσεις μονίμων εκπαιδευτικών, τμήματα των 30 μαθητών, αξιολόγηση, νέο πειθαρχικό σύστημα, είναι μερικά από τα σημεία που θέτουν τον κλάδο σε συναγερμό καθώς όπως εκτιμάται, απώτερος στόχος αυτών των μέτρων είναι η απαξίωση, η υποβάθμιση και η σταδιακή διάλυση του συστήματος δημόσιας εκπαίδευσης. Ζήτημα αιχμής για τους καθηγητές είναι αυτό των υπεράριθμων συναδέλφων τους που οδεύουν προς υποχρεωτική μετάθεση σε περιοχές μακριά από το μόνιμο τόπο κατοικίας τους. Μια τέτοια εξέλιξη για έναν εκπαιδευτικό με οικογένεια και αποδοχές κάτω από τα χίλια ευρώ σημαίνει πρακτικά οικονομική καταστροφή. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το υπουργείο για τους πλεονάζοντες εκπαιδευτικούς, το 25% των λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης στη Μαγνησία είναι υπεράριθμο, δηλαδή ένας στους τέσσερις καθηγητές πρόκειται να μετατεθεί υποχρεωτικά. Κατά την τοπική ΕΛΜΕ ο υπολογισμός αυτών των δεδομένων έγινε με αυθαίρετο τρόπο και χωρίς να εκτιμηθούν οι συνέπειες για τους μαθητές. Το υπουργείο υπολόγισε ότι οι πλεονάζοντες εκπαιδευτικοί σε τοπικό επίπεδο, φτάνουν τα 370 άτομα λαμβάνοντας υπόψιν την αύξηση του χρόνου διδασκαλίας των καθηγητών και την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα. Κάνοντας, δηλαδή, απλές μαθηματικές πράξεις που ωστόσο θα έχουν άμεση επίπτωση στο κορυφαίο αγαθό της παιδείας, τα ακριβοπληρωμένα κυβερνητικά στελέχη θεωρούν ότι έχουν πετύχει το στόχο των Μνημονίων για επιπλέον περικοπές σε έναν τομέα που παραπαίει.
Την ίδια στιγμή έρχονται πάνω από δέκα χιλιάδες απολύσεις αναπληρωτών τους οποίους δεν χρειάζεται πλέον το σύστημα καθώς αυξήθηκε ο αριθμός των εβδομαδιαίων ωρών διδασκαλίας και θα καλυφθούν τα κενά χωρίς να γίνουν νέες προσλήψεις. Και σε αυτόν τομέα οι φωστήρες των αριθμών έδωσαν τη λύση, αδιαφορώντας για την τύχη χιλιάδων εκπαιδευτικών που ζουν τις οικογένειές τους διδάσκοντας έστω και σαν αναπληρωτές. Στα παραπάνω να προσθέσουμε και τις νέες πειθαρχικές διατάξεις που οδηγούν στη έξοδο κάθε εκπαιδευτικό που δέχεται καταγγελία, χωρίς καν να φτάσει η υπόθεσή του στα πειθαρχικά συμβούλια. Από το ένα άκρο στο άλλο δηλαδή, προκειμένου να συμπληρωθεί ο θλιβερός κατάλογος των χιλιάδων εργαζομένων στο δημόσιο που θα βρεθούν στο δρόμο. Με αυτά τα δεδομένα, τα συνδικαλιστικά όργανα των καθηγητών κινητοποιούνται και καλούν την κοινωνία να σταθεί στο πλευρό τους μήπως και αποτραπεί ο εργασιακός Καιάδας που τους περιμένει. Το στοίχημα μεγάλο και κρίσιμο. Τα πρόσφατα δείγματα γραφής ήταν αρνητικά ωστόσο στο σημείο που βρίσκεται ο κλάδος δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές. Ή θα αγωνιστεί και θα επιβιώσει ή θα σκύψει το κεφάλι και θα αφανιστεί.
