Μεγάλη πίστη στα θαύματα πρέπει να έχουν στο δήμο Βόλου για να προσδοκούν ότι θα εισπράξουν, έστω και ένα μέρος από το ποσό – μαμούθ των 11 εκατομμυρίων ευρώ που οφείλουν καταστηματάρχες το κλάδου της εστίασης. Πρόκειται για οφειλές από τα τέλη παρεπιδημούντων και χρήσης κοινόχρηστων χώρων, δηλαδή των πεζοδρομίων που καταλαμβάνονται από τα τραπεζοκαθίσματα των εν λόγω επιχειρήσεων, οι οποίες είναι υποχρεωμένες να καταβάλουν το ανάλογο αντίτιμο στο δήμο. Το επίμαχο ποσό έφτασε στα σημερινά δυσθεώρητα ύψη καθώς υπάρχουν οφειλές από το 2008 που κανένας δεν φρόντισε να εισπράξει. Τώρα που η κατάσταση στη αγορά είναι απελπιστική και οι επιχειρήσεις όλων σχεδόν των κλάδων αργοπεθαίνουν, έρχεται ο δήμος να διεκδικήσει οφειλές τις οποίες δεν δύναται να καταβάλει κανένας σχεδόν από τους οφειλέτες. Αξίζει ωστόσο να επισημάνουμε το γεγονός ότι πρόκειται για χρήματα που έχουν εισπραχθεί από τις επιχειρήσεις εστίασης αλλά δεν έχουν αποδοθεί στο δήμο. Κατά συνέπεια δεν είναι δυνατόν να αγνοήσει αυτές οι οφειλές που με τα σημερινά δεδομένα αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα του ετήσιου προϋπολογισμού του.
Αν αναρωτιέστε γιατί υπάρχει τόση πρεμούρα για την είσπραξη τους τη δεδομένη χρονική συγκυρία, η απάντηση είναι τόσο προφανής όσο και ο δημοσιονομικός κατήφορος της χώρας μας. Η νομοθεσία, για τη είσπραξη οφειλών προς τους δήμους είναι τόσο αυστηρή ώστε προβλέπονται για πολιτικά κι υπηρεσιακά στελέχη ποινές που φτάνουν μέχρι και στην άσκηση ποινικών διώξεων για παράβαση καθήκοντος. Δηλαδή, ο νομοθέτης αντιμετωπίζει πλέον με τον ίδιο σχεδόν τρόπο, τους καταχραστές του δημοσίου και τα πρόσωπα που κατέχουν θέσεις ευθύνης και δεν έχουν λάβει όλα τα προβλεπόμενα μέτρα για τη είσπραξη οφειλών από τρίτους. Αντιλαμβάνεστε ότι προκύπτει ένα τεράστιο ζήτημα για όσους δεν κινήσουν κάθε νομική διαδικασία και δεν χρησιμοποιήσουν κάθε νομικό μέσο κατά των οφειλετών. Οι τελευταίοι δεν έχουν και πολλά
περιθώρια στη διάθεση τους καθώς είτε θα φροντίσουν να αποπληρώσουν τις οφειλές τους κάνοντας κάποιον διακανονισμό, ή θα πρέπει να περιμένουν να κινηθεί σε βάρος τους, η διαδικασία των κατασχέσεων.
Η αλήθεια είναι πάντως ότι το μεγαλύτερο μέρος των οφειλόμενων ποσών έχει προκύψει από πρόστιμα και προσαυξήσεις καθώς πρόκειται για περιπτώσεις που χρονολογούνται εδώ και σχεδόν μια πενταετία. Και σε αυτό το σημείο προκύπτει το άλλο μεγάλο ζήτημα της υπόθεσης. Γιατί άραγε δεν ενεργοποιήθηκαν τόσα χρόνια οι μηχανισμοί του δήμου Βόλου για τη είσπραξη των συγκεκριμένων τελών; Γιατί έπρεπε το επίμαχο ποσό να φτάσει στα σημερινά επίπεδα και να απαιτείται τώρα να μπει το μαχαίρι στο λαιμό τόσων επαγγελματιών, σε μια τόσο δύσκολη οικονομική περίοδο;
Αν τα προηγούμενα χρόνια που οι οικονομικές συνθήκες ήταν σαφώς καλύτερες και οι δυνατότητες των επαγγελματιών να καταβάλουν τις οφειλές τους εντελώς διαφορετικές σε σχέση με σήμερα, ο εισπρακτικός μηχανισμός του δήμου έκανε σωστά τη δουλειά του, δεν θα είχαμε βρεθεί μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο. Τώρα κάποιοι τρέχουν να γλυτώσουν από τον πέλεκυ του νόμου και κάποιοι άλλοι προσπαθούν να εξοφλήσουν το δήμο με χρήματα που απλά δεν υπάρχουν!
