Η είδηση για τα δύο μεγάλα εργοστάσια της Μαγνησίας, την ΑΓΕΤ και τη SOVEL που απασχολούν περισσότερους από 850 εργαζόμενους και προχωρούν σε μονομερείς αποφάσεις για αναστολή χορήγησης επιδομάτων το ένα και για διαθεσιμότητες του προσωπικού το άλλο, έρχεται να καταδείξει τη σκληρή πραγματικότητα της βαθιάς οικονομικής ύφεσης. Τραγική ειρωνεία αποτελεί το γεγονός ότι η συγκεκριμένη είδηση προκύπτει σχεδόν ταυτόχρονα με τις υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις του πρωθυπουργού που διακρίνει φως στο βάθος του τούνελ, μετά το καλοκαίρι. Αλήθεια, πόσο αποκομμένη από την πραγματικότητα μπορεί να είναι μια τέτοια εκτίμηση που βέβαια δεν έγινε με επίσημο τρόπο αλλά με τη κλασική μέθοδο των διαρροών προς τους καλοθελητές των κεντρικών ΜΜΕ. Θα ήταν βέβαια τουλάχιστον ανεδαφικό να πιστέψουμε ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει πλήρη και σαφή επίγνωση της κατάστασης στη οποία βρίσκεται η χώρα και η οικονομία. Απλά ο κ. Σαμαράς επιδιώκει να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο μπορεί, προκειμένου να μην υπάρξουν κοινωνικές εκρήξεις. Σε τι ακριβώς ελπίζει για τη μεταστροφή του σημερινού κλίματος απελπισίας και μάλιστα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, μόνον ο ίδιος το ξέρει. Σίγουρα δεν ασπάζονται την αισιοδοξία του οι εκατοντάδες εργαζόμενοι των δύο εργοστασίων της Μαγνησίας που βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα και προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν τα δεδομένα που διαμορφώνονται μετά τις αποφάσεις των δύο εταιριών.
Στη μεν ΑΓΕΤ οι Γάλλοι ιδιοκτήτες το ξέκοψαν. Μέχρι το τέλος του χρόνου αναστέλλεται η χορήγηση όλων των έκτακτων επιδομάτων, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το προσωπικό της εταιρίας. Είναι άραγε μια τελεσίδικη απόφαση ή πρόκειται για πυροτέχνημα σε μια προσπάθεια να γίνουν περικοπές στις αποδοχές των εργαζομένων, οι οποίοι μπροστά στο δίλημμα της απώλειας των επιδομάτων από τη μία και μιας μείωσης αποδοχών (σε μονοψήφιο ίσως ποσοστό) από την άλλη, θα επιλέξουν βέβαια το δεύτερο; Στην περίπτωση της SOVEL όπου δεν υπάρχει σωματείο εργαζομένων, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα καθώς η εταιρία θέτει σε διαθεσιμότητα τριών εβδομάδων το προσωπικό και υπόσχεται ότι από τον Απρίλιο όλα θα συνεχίσουν να κυλούν και πάλι ομαλά. Υπενθυμίζουμε ότι και σε άλλες βιομηχανίες της περιοχής ζητήθηκε από τους εργαζόμενους να κάνουν υποχωρήσεις με την υπόσχεση ότι θα επιστρέψουν στην προτέρα κατάσταση, ωστόσο συνεχίστηκε ο φαύλος κύκλος των περικοπών με πρόσχημα, σε αρκετές περιπτώσεις, τη οικονομική κρίση.
Και στα δύο εργοστάσια οι εργαζόμενοι θα βρεθούν μέσα στο επόμενο διάστημα αντιμέτωποι με ιδιαίτερα δύσκολες καταστάσεις και θα πρέπει να λάβουν κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον τους. Ήδη στην ΑΓΕΤ προετοιμάζονται απεργίες, ενώ στη SOVEL κρατούν στάση αναμονής. Ο ρόλος των συνδικάτων, όπου υπάρχουν, θα είναι καθοριστικός για τις περαιτέρω κινήσεις των εργαζομένων. Σε καμία περίπτωση, δεν θέλουν να κλείσουν τα εργοστάσια στα οποία δουλεύουν και ζουν τις οικογένειές τους. Ούτε και επιδιώκουν ευθεία σύγκρουση με τους εργοδότες, εφόσον υποτίθεται ότι υπάρχουν προς το παρόν οι προϋποθέσεις για διάλογο και συνεννόηση. Εφόσον όμως διαπιστωθεί ότι κάποιοι επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την τρέχουσα οικονομική συγκυρία ώστε να φουσκώσουν ακόμη περισσότερο τα πορτοφόλια τους, τότε δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από αυτόν του αγώνα και της διεκδίκησης.
