Μαθήματα αλληλοσπαραγμών, συντροφικών μαχαιρωμάτων και ξεκαθαρίσματος παραταξιακών διαφορών, παραδίδει για άλλη μια φορά ο Βόλος. Ειλικρινά, δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει άλλη πόλη στην Ελλάδα με ανάλογη παράδοση και εμπειρία σε τέτοιες καταστάσεις που μπορεί να προσφέρονται για δημοσιογραφικό σχολιασμό, ωστόσο κρατάνε δέσμια μια περιοχή που αργοσβήνει μέρα με τη ημέρα. Αυτή τη φορά το πολεμικό σκηνικό στήθηκε με φόντο το Επιμελητήριο Μαγνησίας που δεν έχει πάψει να τροφοδοτεί την τοπική επικαιρότητα με θέματα τα οποία ιντριγκάρουν και εξάπτουν τη φαντασία.
Στο στόχαστρο βρίσκεται το τουριστικό γραφείο του προέδρου των ξενοδόχων που χρηματοδοτήθηκε από το Επιμελητήριο, τον Δήμο Βόλου και την Περιφέρεια Θεσσαλίας με ένα ποσό της τάξης των 26.000 ευρώ περίπου, έτσι ώστε να συμμετάσχει στην τουριστική έκθεση της Νυρεμβέργης, εκπροσωπώντας την περιοχή της Θεσσαλίας. Η απόφαση για τη χρηματοδότησή του πέρασε διά πυρός και σιδήρου από το Επιμελητήριο, όπου καταψήφισε ο πρόεδρος, ενώ στο Δήμο υποστηρίζουν ότι ενήργησαν βάσει απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου και στην Περιφέρεια κάνουν λόγο για διαγωνισμό που όμως δεν ξεκαθαρίζεται αν έγινε και υπό ποιες προϋποθέσεις. Από τη πρώτη στιγμή προέκυψαν ζητήματα ισότιμης μεταχείρισης των μελών του Επιμελητηρίου, ενώ όσοι διαφωνούν με την απόφαση για τη χρηματοδότηση της εν λόγω τουριστικής επιχείρησης, θέτουν θέματα ανταποδοτικότητας από τη συμμετοχή σε ανάλογες τουριστικές εκθέσεις.
Το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι η νομιμότητα, τη σημασία της όποιας ουδείς αμφισβητεί, αλλά ο τρόπος που επέλεξαν κάποιοι επιμελητηριακοί σύμβουλοι, εν προκειμένω, να λύσουν τις διαφορές τους. Πραγματικά αδυνατούμε να αντιληφθούμε με ποιο σκεπτικό αποφασίζουν και λειτουργούν όσοι πιστεύουν ότι αυτή είναι η κατάλληλη ευκαιρία να κοντραριστούν, να καταγγείλουν και να αποκαλύψουν πράγματα που ενδεχομένως να μην έχουν καμία απολύτως βάση ή που δεν ενδιαφέρουν ούτε στον ελάχιστο βαθμό την τοπική κοινή γνώμη. Επιτέλους, σε μια περιοχή που δεν έχει να ελπίζει σε τίποτα άλλο πέραν από την τουριστική ανάπτυξη, τουλάχιστον στο επόμενο άμεσο χρονικό διάστημα, δεν είναι δυνατό να προκύπτει ένα λυσσαλέο σκηνικό εμφύλιας διαμάχης, ανάμεσα σε εκλεγμένους επαγγελματίες οι οποίοι εκπροσωπούν πάνω από 17.000 επιχειρήσεις όλων των κατηγοριών. Επιχειρήσεις που βρίσκονται στο χείλος της καταστροφής και δεν γνωρίζουν αν θα υπάρχουν και αύριο. Μικρομάγαζα με απλήρωτες υποχρεώσεις και μηδενικούς τζίρους. Μεγαλύτερες εταιρίες και βιοτεχνίες με απλήρωτους εργαζομένους και απελπισμένους ιδιοκτήτες. Όλοι αυτοί που περιμένουν ουσιαστική στήριξη από τον θεσμοθετημένο φορέα τους, παρακολουθούν εμβρόντητοι και απογοητευμένοι τους εκπροσώπους τους να τρώγονται σαν τα σκυλιά, τη στιγμή που οι ευκαιρίες περνάνε από δίπλα μας και χάνονται ανεκμετάλλευτες.
Δε γνωρίζουμε ποια θα είναι τα χειροπιαστά αποτελέσματα για την περιοχή από τη συμμετοχή του επίμαχου τουριστικού γραφείου στην έκθεση της Νυρεμβέργης, αλλά ξέρουμε πολύ καλά ότι αν δεν είμαστε σε θέση να συνεργαστούμε σαν νομός και σαν περιφέρεια για τη εκπροσώπησή μας σε ένα γεγονός με διεθνές κύρος τότε πολύ απλά, είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε ένα τέλος που βρίσκεται μπροστά μας αλλά δεν το βλέπουμε!
