Μεγάλη σημασία δίνουν οι συνδικαλιστικοί φορείς και στη Μαγνησία στην αυριανή γενική απεργία, που σύμφωνα με όλες τις πλευρές θα αποτελέσει βαρόμετρο για τις περαιτέρω εξελίξεις. Με δεδομένο το γεγονός ότι στους πρώτους μήνες του 2013 θα γίνουν ορατές στην καθημερινότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών οι οδυνηρές συνέπειες από το τρίτο Μνημόνιο, τα Εργατικά Κέντρα, τα συνδικάτα και οι οργανώσεις εργαζομένων έχουν ρίξει ιδιαίτερο βάρος στην καλύτερη δυνατή προετοιμασία γενικής απεργίας της 20ης Φεβρουαρίου. Θεωρούν ότι η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων και γενικά όσων θεωρούν ότι πλήττονται από τις περικοπές, την άγρια φορολογία και τα χαράτσια, θα στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην πολιτική ηγεσία.
Δέσμια των υπογραφών της και των αδιεξόδων στα όποια έχει οδηγήσει εκατομμύρια πολίτες, η τρικομματική κυβέρνηση εκτιμά πως και η αυριανή γενική απεργία θα είναι μια ακόμη κινητοποίηση με πορείες και συνθήματα και ότι από την επόμενη μέρα, όλοι θα επιστρέψουμε στην εφιαλτική καθημερινότητά μας. Αν συμβεί αυτό, τότε ο λαός θα έχει χάσει μια ακόμη ευκαιρία για αντίσταση και διαμαρτυρία ενάντια σε αποφάσεις που μας οδηγούν σε αργό και βασανιστικό θάνατο.
Μπορεί οι απεργιακές συγκεντρώσεις της Τετάρτης να είναι για άλλη μια φορά περισσότερες από μία και η διάσπαση των συνδικαλιστικών ηγεσιών να γεννά ερωτηματικά στους εργαζόμενους, ωστόσο αυτό δεν πρέπει να αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα για τη συμμετοχή τους. Ανάλογα με τις πεποιθήσεις, τις αντιλήψεις και τα πιστεύω του, ο καθένας είναι υποχρεωμένος να βγει στο δρόμο και με τη δική του παρουσία να ενδυναμώσει συγκεντρώσεις και πορείες.
Στο Βόλο των εφιαλτικών ποσοστών ανεργίας, των 100άδων λουκέτων, των χιλιάδων απλήρωτων εργαζομένων, των συσσιτίων, της φτώχειας και της εξαθλίωσης, διοργανώνονται δύο απεργιακές συγκεντρώσεις, από το Εργατικό Κέντρο και την ΑΔΕΔΥ η μία, και από το ΠΑΜΕ και τις δυνάμεις του, η άλλη. Η γνωστή ιστορία των τελευταίων 15 ετών επαναλαμβάνεται παρά την κρισιμότητα των τωρινών περιστάσεων που επιβάλλουν ενότητα, κοινή πλεύση και μαζικότητα. Οι διαφορές που χωρίζουν τους δύο χώρους δεν κατέστη δυνατό να γεφυρωθούν σε προγενέστερες χρονικές περιόδους, όταν τα προβλήματα δεν είχαν λάβει τόσο εκρηκτική διάσταση. Τώρα δυστυχώς είναι αργά και ο χωριστός δρόμος που βαδίζουν οι συνδικαλιστές είναι δεδομένος. Χωριστές συγκεντρώσεις σε διαφορετικές ώρες και σε διαφορετικά σημεία της πόλης, για τη διεκδίκηση κοινών αιτημάτων, που πλέον έχουν λάβει τη μορφή επιβίωσης για τη πλειοψηφία των πολιτών. Ποτέ άλλοτε στο πρόσφατο παρελθόν, δεν είχαν οδηγηθεί στο ίδιο σημείο εξαθλίωσης τόσες πολλές και τόσο διαφορετικές κατηγορίες εργαζομένων. Παρ’ όλα αυτά όσοι τους εκπροσωπούν παραμένουν διχασμένοι ακόμη και την ύστατη ώρα.
Η μαζική συμμετοχή του κόσμου στις αυριανές απεργιακές συγκεντρώσεις, που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεφύγουν από τον έλεγχο των διοργανωτών τους, αποκτά ξεχωριστή σημασία, με δεδομένο το ότι πρόκειται για την πρώτη γενική απεργία μιας χρονιάς κατά τη διάρκεια της οποίας η ζωή μας θα χειροτερέψει κι άλλο. Ας στείλουμε λοιπόν το δικό μας μήνυμα αγανάκτησης με γνώμονα την ανάγκη για δουλειά. Για μια ζωή με αξιοπρέπεια. Για ένα μέλλον με προοπτική για τις επόμενες γενιές.
