Στα θέματα της οικονομίας, η κρίση του τραπεζικού συστήματος, με την χρηματιστηριακή κατάρρευση των μετοχών των συστημικών τραπεζών, απέδειξε ότι κάθε άλλο παρά θωρακισμένη είναι η ελληνική οικονομία
Μετά το εφιαλτικό πρώτο οκτάμηνο του 2015 με το «ναυάγιο» της προσπάθειας να υποχωρήσουν οι δανειστές στις αξιώσεις της ελληνικής κυβέρνησης, τα capital controls, το δημοψήφισμα – παρωδία και την επί της ουσίας χρεοκοπία της οικονομίας, η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ εισέρχεται στην πιο δύσκολη και συνάμα κρίσιμη περίοδο της θητείας της. Μέχρι τον ερχόμενο Μάιο, που κατά πάσα πιθανότητα θα στηθούν οι κάλπες των βουλευτικών εκλογών, το παρόν κυβερνητικό σχήμα καλείται να αντιμετωπίσει μια σειρά από προκλήσεις που αφορούν τόσο στα θέματα της οικονομίας, όσο και στα εθνικά ζητήματα με κυρίαρχο το ονοματολογικό των Σκοπίων.
Αν η γειτονική χώρα οδηγηθεί σε εκλογές, εξαιτίας του αποτελέσματος του πρόσφατου δημοψηφίσματος και καταρρεύσει και τυπικά το περιεχόμενο της συμφωνίας των Πρεσπών, η ελληνική κυβέρνηση που βιάστηκε να κλείσει το συγκεκριμένο θέμα θα βρεθεί έκθετη και αντιμέτωπη με τη δυσφορία των Ευρωπαίων και των Αμερικανών, οι οποίοι άσκησαν τρομακτική πίεση, προκειμένου να επέλθει συμφωνία και να βρεθεί εντός του ΝΑΤΟ η γειτονική χώρα.
Στα θέματα της οικονομίας, η κρίση του τραπεζικού συστήματος, με την χρηματιστηριακή κατάρρευση των μετοχών των συστημικών τραπεζών, απέδειξε ότι κάθε άλλο παρά θωρακισμένη είναι η ελληνική οικονομία. Με τα προγράμματα των μνημονίων να έχουν ολοκληρωθεί και τη χώρα να βρίσκεται αυτή τη στιγμή αποκλεισμένη από τις διεθνείς αγορές, όσοι εκτιμούσαν πριν το καλοκαίρι ότι κάθε άλλο παρά αφήσαμε πίσω μας τα δύσκολα άρχισαν να επιβεβαιώνονται. Εφόσον δεν έγιναν όταν έπρεπε οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές, ώστε να αποκτήσει στέρεες βάσεις το ευαίσθητο οικοδόμημα της οικονομίας, η χώρα μας θα συνεχίσει να υφίσταται τις συνέπειες των παιχνιδιών που παίζουν οι διεθνείς κερδοσκόποι, ώστε να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, καθώς και τις αναταράξεις από χώρες (το παράδειγμα της Ιταλίας είναι χαρακτηριστικό), που αντιδρούν στη σκληρή πολιτική λιτότητας, την οποία θέλουν να επιβάλλουν το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Η κρίση με τις τραπεζικές μετοχές δεν είναι ένα γεγονός με παροδική διάσταση. Τα περισσότερα από 80 δισεκατομμύρια ευρώ των «κόκκινων» δανείων που βαρύνουν τα χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών πρέπει να μειωθούν σημαντικά μέσα στους επόμενους μήνες. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω της εντατικοποίησης των διαδικασιών για τους πλειστηριασμούς. Οι συνέπειες για την εικόνα της κυβέρνησης θα είναι καταστροφικές, καθώς θα αυξηθούν δραματικά οι περιπτώσεις συνανθρώπων μας, οι οποίοι θα πεταχτούν στον δρόμο με συνοπτικές διαδικασίες, έτσι ώστε να μην κινδυνέψει το τραπεζικό οικοδόμημα.
Το θέμα των συντάξεων είναι το επόμενο μεγάλο στοίχημα για τη συγκυβέρνηση, που καλλιέργησε προσδοκίες αναφορικά στη μη εφαρμογή ενός μέτρου, το οποίο η ίδια ψήφισε το 2017 και τώρα που πλησιάζει η ώρα για την υλοποίησή του καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα στις πιέσεις των δανειστών και την κατακραυγή της κοινωνίας. Μέχρι τον Δεκέμβριο που θα ξεκαθαρίσει το τοπίο, ουδείς μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη των σκληρών διαπραγματεύσεων με τους εκπροσώπους των δανειστών, καθώς επίσης και πόσο ακριβό θα είναι το τίμημα του ανταλλάγματος μιας πιθανής μη εφαρμογής του μέτρου ή έστω της αναστολής εφαρμογής του.
Ηδη υπάρχουν διαρροές για κατάργηση μέτρων, τα οποία θα μπορούσαν να δώσουν οικονομικές ανάσες σε άλλες κοινωνικές ομάδες, προκειμένου να μην περικοπούν οι συντάξεις. Ηδη αρχίζει και καλλιεργείται κλίμα άτυπου κοινωνικού αυτοματισμού ανάμεσα στους δικαιούχους επιδομάτων, τα οποία φημολογείται ότι θα θυσιαστούν στον βωμό της μη εφαρμογής του μέτρου για περικοπές στις συντάξεις και των απόμαχων της δουλειάς που έχουν υποστεί πάνω από δέκα μειώσεις τις αποδοχές τους τα τελευταία οκτώ χρόνια και δεν αντέχουν άλλο «ψαλίδι».
Πέραν των θεμάτων της οικονομίας και των αντίστοιχων εθνικών, η συγκυβέρνηση βαδίζοντας στην τελική ευθεία της θητείας της θα πρέπει να αντιμετωπίσει και τα εσωτερικά ζητήματα, καθώς όσο πλησιάζουμε προς τις κάλπες και δείχνει να οριστικοποιείται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κερδίσει τις εκλογές, τόσο αυξάνουν τα περιστατικά αντιπαραθέσεων και συντροφικών μαχαιρωμάτων, με φόντο την επερχόμενη απώλεια της εξουσίας. Ο συγκυβερνήτης Πάνος Καμμένος ακούγεται ότι πιέζει για εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να εξασφαλίσει το πολιτικό του μέλλον και να μη ρίξει την κυβέρνηση.
Κορυφαίοι υπουργοί και κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ανταλλάσουν βαρύτατους χαρακτηρισμούς με αφορμή την ντροπιαστική κατάσταση στην κρατική τηλεόραση, ενώ οι συλλήψεις πρώην «συντρόφων» από την Αστυνομία, επειδή εναντιώθηκαν στους πλειστηριασμούς, δείχνει πόσο έχει απομακρυνθεί η πρώτη αριστερή κυβέρνηση της χώρας από τον ιδεολογικό και πολιτικό της προσανατολισμό κατά την τετραετή θητεία της στο «τιμόνι» της Ελλάδας.
Πλησιάζει λοιπόν ένα κρίσιμο από πλευράς εξελίξεων χρονικό διάστημα, που η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με τις συνέπειες των επιλογών της και ταυτόχρονα θα κληθεί να διαχειριστεί εσωτερικές αντιπαλότητες, οι οποίες θα βγαίνουν στο φως με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα και ένταση, όσο θα διαλύεται η συγκολλητική ουσία της κατάληψης της εξουσίας.
