Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι τα όσα συμφωνήθηκαν χθες στο Λουξεμβούργο διασφαλίζουν τη συνέχιση των πολιτικών λιτότητας, αν και περιλαμβάνουν μέτρα διευκόλυνσης της αποπληρωμής του χρέους
Επ’ αόριστον θα έπρεπε να μετατεθεί, η ημέρα όπου ο πρωθυπουργός θα φορέσει γραβάτα, καθώς η συμφωνία στο Eurogroup για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους κάθε άλλο παρά δημιουργεί προϋποθέσεις για πανηγυρισμούς και πομπώδεις δηλώσεις. Όπως αναμενόταν, οι δανειστές συμφώνησαν στην επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων του δεύτερου μνημονίου, αποδεχόμενοι -εμμέσως- να περιορίσουν τα προσδοκώμενα κέρδη τους από τον δανεισμό της χώρας μας, η οποία θα εξοφλήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και με χαμηλότερο επιτόκιο.
Αυτή η παράμετρος δίνει στην Ελλάδα μια σημαντική ανάσα προκειμένου να μπορεί κάθε χρόνο να πληρώνει τις δόσεις στους Ευρωπαίους και παράλληλα να καλύπτονται οι υπόλοιπες υποχρεώσεις στο εσωτερικό της χώρας. Έτσι πάντως δημιουργούνται βάσιμες προσδοκίες για συνέχιση της πολιτικής χορήγησης κοινωνικού μερίσματος, ιδίως από το επόμενο διάστημα που θα κορυφωθεί η φημολογία για τον χρόνο προκήρυξης εκλογών.
Όλη η υπόλοιπη συμφωνία κάθε άλλο παρά δημιουργεί προϋποθέσεις για την έκδοση ανακοινώσεων και τη διατύπωση δηλώσεων με πανηγυρικό χαρακτήρα από την πλευρά της κυβέρνησης, που ήδη μέσω τοποθέτησης του εκπροσώπου της καλεί τους Έλληνες να χαμογελάσουν ξανά! Αν εξαιρέσουμε την προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίμου να αξιοποιήσει την επίμαχη συμφωνία για επικοινωνιακούς λόγους και να δώσει μια νότα αισιοδοξίας στην αγορά, η ουσία και το περιεχόμενο των όσων συμφωνήθηκαν στο προχθεσινό Eurogroup δεν είναι δυνατόν να αξιολογηθούν από τους πολίτες με τον ίδιο τρόπο.
Οι θυσίες τους για να φτάσουμε σε αυτή τη συμφωνία ήταν τεράστιες, ενώ η σκληρή λιτότητα που θα υποστούν για τα επόμενα 42 χρόνια (!) προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι για πρωτογενή πλεονάσματα άνω του 2%, αναγκάζουν και τους πλέον αισιόδοξους να προσγειωθούν στη σκληρή πραγματικότητα.
Άλλωστε, προτού κυρωθεί η προχθεσινή συμφωνία είχαν περάσει από τη Βουλή τα επώδυνα μέτρα του πολυνομοσχεδίου της τέταρτης αξιολόγησης, με περικοπές ύψους 5,1 δισεκατομμυρίων ευρώ μέχρι το 2022. Οι μειώσεις στις συντάξεις από το 2019 και η περικοπή του αφορολογήτου από το 2020 θα οδηγήσουν σε περαιτέρω συρρίκνωση της καταναλωτικής δύναμης και θα δημιουργήσουν συνθήκες διεύρυνσης της οικονομικής ύφεσης. Εκτός και αν οι υπόλοιποι δείκτες που επηρεάζουν το ΑΕΠ της χώρας, δηλαδή οι επενδύσεις, οι εξαγωγές και οι κρατικές δαπάνες, μπορέσουν να καλύψουν την εκτιμώμενη συρρίκνωση της καταναλωτική δύναμης, εξαιτίας των παραπάνω μέτρων.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι τα όσα συμφωνήθηκαν χθες στο Λουξεμβούργο διασφαλίζουν τη συνέχιση των πολιτικών λιτότητας, αν και περιλαμβάνουν μέτρα διευκόλυνσης της αποπληρωμής του χρέους. Το τελευταίο είναι άρρηκτα συνυφασμένο με την ανάπτυξη. Τα μέτρα με υφεσιακο χαρακτήρα που έχουν ψηφιστεί από τη Βουλή δεν είναι δυνατόν να τονώσουν τη κατανάλωση και κατά συνέπεια να αυξήσουν τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας. Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται απλώς κοροϊδεύουν τον κόσμο…
