Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, όπως και οι συμβασιούχοι του δημοσίου, είναι επί της ουσίας εργαζόμενοι υπό καθεστώς ομηρίας. Καλύπτουν μεν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ωστόσο δεν αντιμετωπίζονται αναλόγως από την πολιτεία
Χωρίς να δώσει ουσιαστικές απαντήσεις στα σοβαρά προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης, αναχώρησε από τη Μαγνησία ο υφυπουργός Παιδείας Δημήτρης Μπαξεβανάκης, που σε κάθε ευκαιρία επεσήμανε την ανάγκη αναβάθμισης και ενίσχυσης του θεσμού της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Ωστόσο, στα θέματα των μόνιμων προσλήψεων καθηγητών και δασκάλων, καθώς και στο ζήτημα της ανέγερσης νέων σχολικών μονάδων, οι απαντήσεις του κάθε άλλο παρά ικανοποιούν. Και αυτό γιατί στα δυο βασικότερα προβλήματα, αυτά της υποστελέχωσης και του κτιριακού, δεν προβλέπεται να δρομολογηθούν λύσεις ούτε από την επόμενη σχολική χρονιά.
Στο θέμα των προσλήψεων μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού, ο υφυπουργός παρέπεμψε στις ανακοινώσεις του πολιτικού του προϊσταμένου τον Σεπτέμβριο, όταν δηλαδή θα έχει ολοκληρωθεί ο σχετικός σχεδιασμός για τη νέα σχολική χρονιά. Άλλωστε, ο κ. Μπαξεβανάκης ανακοινώσε ότι θα προηγηθούν οι προσλήψεις 24.000 αναπληρωτών, οι οποίοι θα πληρωθούν από κοινοτικά κονδύλια και όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτός ο αριθμός είναι μεγάλος και αναμένεται να καλύψει τα κενά, όχι όμως με τον τρόπο που επιθυμούν οι συνδικαλιστές. Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, όπως και οι συμβασιούχοι του δημοσίου, είναι επί της ουσίας εργαζόμενοι υπό καθεστώς ομηρίας. Καλύπτουν μεν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ωστόσο δεν αντιμετωπίζονται αναλόγως από την πολιτεία.
Σε ό,τι αφορά στο θέμα της ανέγερσης νέων κτιριακών υποδομών, ο υφυπουργός Παιδείας σημείωσε το αυτονόητο. Ότι δηλαδή οι οικονομικές δυνατότητες της χώρας είναι εξαιρετικά περιορισμένες και κατά συνέπεια δεν είναι εφικτή η κατασκευή νέων σχολείων, που στην περίπτωση της προσχολικής αγωγής είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητα. Ας μην ξεχνάμε ότι από τον Σεπτέμβριο θα υλοποιηθεί ο νόμος για την υποχρεωτική εγγραφή των παιδιών στα δημόσια νηπιαγωγεία, άσχετα αν οι μισοί και πλέον δήμαρχοι της χώρας αρνούνται να τον υλοποιήσουν, είτε γιατί δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές είτε γιατί δεν θέλουν να ναρκοθετήσουν τον δικό τους σχεδιασμό για τους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Στη Μαγνησία το τελευταίο καινούργιο νηπιαγωγείο κατασκευάστηκε πριν από εννέα ολόκληρα χρόνια. Από τότε βέβαια ο μαθητικός πληθυσμός διαρκώς συρρικνώνεται λόγω της υπογεννητικότητας. Οι οικογένειες που αποφάσισαν να τεκνοποιήσουν μέσα στην κρίση είναι λίγες, με αποτέλεσμα οι αριθμός των παιδιών που εγγράφονται στα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά σχολεία να μειώνεται κάθε χρόνο σε ποσοστό τουλάχιστον 20%. Για το συγκεκριμένο φαινόμενο, ο υφυπουργός Παιδείας εξέφρασε την εκτίμηση ότι μετά την επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη θα αυξηθούν και οι γεννήσεις!
Αυτή είναι λοιπόν η εικόνα της δημόσιας εκπαίδευσης στη χώρα μας, με την πολιτική ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου να αδυνατεί να δεσμευτεί για την ανέγερση νέων διδακτηρίων, να παραπέμπει στις καλένδες το θέμα των μόνιμων προσλήψεων εκπαιδευτικών και να προσδοκά σε μεταστροφή του φαινομένου της υπογεννητικότητας, μετά την «καθαρή έξοδο» της χώρας από τα μνημόνια.
