Οι άνθρωποι που στερούνται ακόμη και τα βασικά, επειδή δεν έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας, δεν θέλουν ούτε φιλοδωρήματα ούτε ελεημοσύνη
Μεγαλύτερο αριθμό δικαιούχων και περισσότερα κονδύλια για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού ανακοίνωσε ο αρχηγός της ΝΔ, παρουσιάζοντας το πρόγραμμα του κόμματός του για την προστασία των κοινωνικά ευπαθών ομάδων. Αν δεν είχαν ήδη δημοσιοποιηθεί οι προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την τόνωση της απασχόλησης και την προσέλκυση επενδύσεων, θα είχαμε την εντύπωση ότι η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να πλειοδοτήσουν στο ευαίσθητο θέμα της κοινωνικής πολιτικής, υποσχόμενοι επιδόματα με επιφανειακό χαρακτήρα.
Με το να υπόσχεται ο πρωθυπουργός ή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος φιλοδοξεί να κυβερνήσει τη χώρα, ενίσχυση της επιδοματικής πολιτικής (που όλοι γνωρίζουν ότι ασκείται με μικροπολιτικά κίνητρα), αυτό που επιτυγχάνεται είναι η καλλιέργεια προσδοκιών στις τάξεις των συνανθρώπων μας που έχουν ξεπεράσει τα όρια της φτώχειας και κινδυνεύουν να βρεθούν αντιμέτωποι με τις συνέπειες της απόλυτης κοινωνικής εξαθλίωσης. Πρόκειται για μια ψευδαίσθηση που οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερα κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα.
Οι άνθρωποι που στερούνται ακόμη και τα βασικά, επειδή δεν έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας, δεν θέλουν ούτε φιλοδωρήματα ούτε ελεημοσύνη. Δουλειές θέλουν, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες τους με αξιοπρέπεια και να πάψουν να περιμένουν από το κράτος να τους ενισχύσει. Οι συνάνθρωποί μας που επιβιώνουν υποτυπωδώς κάθε μήνα, εξαιτίας των πενιχρών επιδομάτων που τους καταβάλει η πολιτεία, απαιτούν να τους δοθεί το δικαίωμα στην εργασία, έτσι ώστε να φτιάξουν μόνοι τους τη ζωή τους και να μην εξαρτώνται από την κρατική φιλευσπλαχνία, η οποία σπανίως εκφράζεται ανιδιοτελώς.
Η παρούσα κυβέρνηση επένδυσε ένα μεγάλο κεφάλαιο της στρατηγικής της στην επιδοματική πολιτική, η οποία συνεχίζει και αξιοποιείται για μικροπολιτικούς λόγους. Αντίθετα, οι προτάσεις, ο σχεδιασμός και οι αποφάσεις για την τόνωση της πραγματικής οικονομίας, που με τη σειρά της θα δώσει νέες θέσεις εργασίας -και κατά συνέπεια θα περιορίσει τον αριθμό όσων έχουν ανάγκη από τη χορήγηση επιδομάτων-, εξακολουθούν να παραμένουν στο περιθώριο των κυβερνητικών επιλογών και προτεραιοτήτων.
Τώρα βλέπουμε ότι ακολουθεί τον ίδιο δρόμο και η αξιωματική αντιπολίτευση, που υποτίθεται ότι πρεσβεύει ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Με βάση αυτό το μοντέλο, η τόνωση της απασχόλησης μέσα από την ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα και την προσέλκυση επενδύσεων, μπορεί να εξασφαλίσει πρόσβαση στην αγορά εργασίας ενός μεγάλου αριθμού συνανθρώπων μας, οι οποίοι σήμερα ποντάρουν την επιβίωσή τους στα φιλάνθρωπα αισθήματα μιας κυβέρνησης, που από τη μια αυτοπροσδιορίζεται ως κοινωνικά ευαίσθητη και από την άλλη ψηφίζει και υλοποιεί μέτρα με οδυνηρές κοινωνικές συνέπειες.
