Από τη μια λοιπόν έχουμε τους θεσμούς που εμφανίζονται αμετακίνητοι ως προς την υλοποίηση των μέτρων που έχουν συμφωνηθεί στο τρίτο μνημόνιο, και από την άλλη τις έμμεσες αναφορές του πρωθυπουργού
«Η ελληνική οικονομία δεν έχει πλέον ανάγκη από επιπλέον μέτρα επιβάρυνσης, άλλα ελάφρυνση στα μέτρα της λιτότητας και ένα σχεδιασμένο πλάνο συνέχισης των μεταρρυθμίσεων και ελάφρυνση της οικονομίας από περιττά βάρη». Αυτό είναι ένα απόσπασμα της τοποθέτησης του Αλέξη Τσίπρα κατά την πρόσφατη συνάντησή του με τον γενικό γραμματέα του ΟΟΣΑ. Ο τελευταίος, παρά τον ενθουσιασμό του για την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας, δεν απέφυγε (όπως άλλωστε και οι εκπρόσωποι των δανειστών), να υπενθυμίσει ότι η ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων είναι επιβεβλημένη, όχι μόνο για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των διεθνών αγορών, αλλά και για την προώθηση λύσεων ως προς την ελάφρυνση του δημόσιου χρέους.
Μάλιστα, ορισμένοι από αυτούς που γνωρίζουν άριστα το παρασκήνιο των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τους δανειστές σχετικά με το κλείσιμο της τέταρτης αξιολόγησης, συνδέουν άμεσα πλέον την προώθηση και ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων με την όποια συμφωνία απομείωσης του χρέους.
Από τη μια λοιπόν έχουμε τους θεσμούς που εμφανίζονται αμετακίνητοι ως προς την υλοποίηση των μέτρων που έχουν συμφωνηθεί στο τρίτο μνημόνιο, και από την άλλη τις έμμεσες αναφορές του πρωθυπουργού στην ανάγκη ελάφρυνσης της οικονομίας από περιττά βάρη. Αυτές οι αναφορές σχετίζονται άμεσα με τα σκληρά μέτρα των μειώσεων στις συντάξεις και στο αφορολόγητο όριο, που ίσως τεθούν αμφότερα σε ισχύ από το 2019.
Ο κ. Τσίπρας, σε μια προσπάθεια να αντιστρέψει το αρνητικό για τη συγκυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ κλίμα, επιχειρεί να αλλάξει την ατζέντα της πολιτικής συζήτησης, αφήνοντας να αιωρείται ότι ίσως να μην εφαρμοστούν τα σκληρά οικονομικά μέτρα που ψήφισε η δική του κυβέρνηση. Να μην ισχύσουν δηλαδή στο τέλος ούτε οι μειώσεις στις συντάξεις σε ποσοστό 18%, ούτε η μείωση του αφορολογήτου στα 5.600 ευρώ, μέτρα που θα έχουν οδυνηρές συνέπειες για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.
Ο πρωθυπουργός καλλιεργεί προσδοκίες, ποντάροντας στο πρωτογενές πλεόνασμα-μαμούθ του 2017, που επιτρέπει, σύμφωνα με ανεπίσημες εκτιμήσεις του οικονομικού επιτελείου, να υπάρξει ευελιξία ως προς την υλοποίηση αποφάσεων με τεράστιο αρνητικό πολιτικό αντίκτυπο.
Κι όμως, η λύση που ψάχνει ο πρωθυπουργός στο αδιέξοδο βρίσκεται μπροστά του. Άλλωστε την κατέθεσε επισήμως στην έκθεσή του ο ΟΟΣΑ, όπου επισημαίνεται ότι αν εισπραχθεί όπως πρέπει ο ΦΠΑ, τότε θα εισρέουν ετησίως στα δημόσια ταμεία 1,4 δισ. ευρώ. Όσα δηλαδή θα προκύψουν από τη μείωση του αφορολογήτου. Για να συμβεί όμως αυτό απαιτείται σχέδιο και πρωτίστως πολιτική βούληση, έτσι ώστε να σταματήσουν τα συνήθη φορολογικά υποζύγια να επωμίζονται το 70% των φόρων, τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών και των αγροτών δηλώνει ετήσιο εισόδημα κάτω από αυτό που λαμβάνουν οι μισθωτοί των οκτώ και εννέα χιλιάδων ευρώ!
