Οι συγκεκριμένες δικαστικές αποφάσεις μπορεί να παραξένεψαν αρκετούς. Σίγουρα όμως αυτοί είναι πολύ λιγότεροι από όσους έμειναν άφωνοι όταν πληροφορήθηκαν την προχθεσινή δικαστική αποφαση
Προφανώς δεν είναι η κατάλληλη ώρα για να καταλογιστούν ευθύνες σε όσους οδήγησαν μια δημοτική επιχείρηση-πρότυπο, όπως η ΔΕΥΑΜΒ, στο χείλος της καταστροφής. Άλλωστε, η αρμόδιες δικαστικές αρχές φρόντισαν να απαλλάξουν των ευθυνών τους πολιτικά και υπηρεσιακά στελέχη που παραπέμφθηκαν στη δικαιοσύνη μετά τη δημοσιοποίηση των λεπτομερειών του σκανδάλου της ΕΡΓΗΛ.
Οι συγκεκριμένες δικαστικές αποφάσεις μπορεί να παραξένεψαν αρκετούς. Σίγουρα όμως αυτοί είναι πολύ λιγότεροι από όσους έμειναν άφωνοι όταν πληροφορήθηκαν την προχθεσινή δικαστική αποφαση, με την οποία δίνεται το δικαίωμα στην ΕΡΓΗΛ να βάλει ταφόπλακα σε μια δημοτική επιχείρηση νευραλγικής σημασίας, όχι μόνο για το πολεοδομικό συγκρότημα του Βόλου, αλλά για ολόκληρο τον νομό Μαγνησίας.
Ο ρόλος της ΔΕΥΑΜΒ δεν είναι καθοριστικός μόνο στα θέματα της διαχείρισης του νερού. Η συμβολή της στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, μέσα από την επεξεργασία των αστικών λυμάτων μιας πόλης με 140.000 κατοίκους είναι τεράστια. Προφανώς αυτό δεν ελήφθη υπόψη όταν εκδόθηκε η προχθεσινή δικαστική αποφαση με βάση το γράμμα του νόμου και όχι με βάση το λεγόμενο κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Στην προκειμένη περίπτωση, η δικαστική αποφαση που απορρίπτει την αίτηση αναστολής της ΔΕΥΑΜΒ κατά του απογράφου της ΕΡΓΗΛ για τη διεκδίκηση 9 εκατομμυρίων ευρώ, ανοίγει -επί της ουσίας- τον δρόμο αφενός για τη διάλυση της δημοτικής επιχείρησης ύδρευσης, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τα εργασιακά δικαιώματα των υπαλλήλων της ΔΕΥΑΜΒ, και αφετέρου δημιουργεί σοβαρές ανησυχίες ως προς την απρόσκοπτη λειτουργία εγκαταστάσεων και υποδομών που σχετίζονται άμεσα με την προστασία του περιβάλλοντος και τη διαφύλαξη του δικαιώματος των πολιτών σε καθαρό και επαρκές νερό.
Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που αποφάσεις των δικαστικών λειτουργών αντιμετωπίζονται με δυσφορία από την κοινωνία. Σε αρκετές περιπτώσεις οι πολίτες έχουν την αίσθηση ότι οι δικαστές που καλούνται να απονείμουν δικαιοσύνη, είναι ξεκομμένοι από την πραγματικότητα και λειτουργούν αποκλειστικά και μόνο με τα όσα προβλέπουν οι κώδικες της δικονομίας.
Στην περίπτωση της ΕΡΓΗΛ, οι αλλεπάλληλες δικαστικές αποφάσεις που την δικαιώνουν, ελήφθησαν με γνώμονα το γράμμα του νόμου, δίχως να συνεκτιμηθούν τα νέα δεδομένα στην υπόθεση. Το χειρότερο είναι όμως ότι δεν ελήφθησαν υπόψη οι ανάγκες μιας ολόκληρης πόλης και του θαλάσσιου οικοσυστήματος που την περιβάλλει.
Η ΔΕΥΑΜΒ βρίσκεται πλέον με την πλάτη στον τοίχο. Οι Βολιώτες αγωνιούν για την τύχη της και κινδυνεύουν, εκτός των άλλων, να χάσουν και την εμπιστοσύνη τους στον θεσμό της δικαιοσύνης που δεν τους έδωσε πειστικές απαντήσεις ούτε για τους υπευθύνους του σημερινού αδιεξόδου, ούτε βέβαια για το αν έχει δικαίωμα μια τεχνική εταιρεία να καταδικάσει ένα ολόκληρο πολεοδομικό συγκρότημα, βασιζόμενη σε τυπικές δικαστικές αποφάσεις.
