Το πραγματικό τίμημα των πρωτογενών πλεονασμάτων

το-πραγματικό-τίμημα-των-πρωτογενών-π-37508

Είναι σαν να έχουμε δηλαδή μια οικογένεια, η οποία στερείται ακόμη και το φαγητό. Τα μέλη αυτής της οικογένειας δεινοπαθούν καθημερινά, στερούμενα τα πάντα, προκειμένου να εμφανίσουν στο τέλος της χρονιάς ένα γερό κομπόδεμα

Οι πολίτες που έχουν γονατίσει από τα επιπλέον 4 δισεκατομμύρια ευρώ των αμέσων και έμμεσων φορών που πλήρωσαν το 2017, έτσι ώστε να πανηγυρίζει σήμερα η κυβέρνηση ότι πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα-μαμούθ, κάθε άλλο παρά συμμερίζονται τον ενθουσιασμό του οικονομικού επιτελείου, που εκτός των άλλων προκαλεί το δημόσιο αίσθημα όταν επισημαίνει σε σχετική ανακοίνωση ότι το πλεόνασμα, σε ποσοστό άνω του 4%, είναι αποτέλεσμα της αξιόπιστης δημοσιονομικής διαχείρισης που έγινε για μια ακόμη χρόνια.

Με τον όρο «αξιόπιστη δημοσιονομική διαχείριση» προφανώς εννοούν το ξεζούμισμα των μισθωτών και των συνταξιούχων που δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι από τους φόρους, όπως και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι οποίοι έχουν αποκτήσει πλέον συνεταίρο στις επιχειρήσεις τους την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία!

Σχεδόν 7 δισεκατομμύρια ευρώ είναι σε απόλυτους αριθμούς το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος του 2017. Από αυτά, τα τέσσερα δισ. προέκυψαν από την επιβολή έμμεσων και άμεσων φόρων, ενώ τα υπόλοιπα τρία δισ. προέρχονται από τη συγκράτηση των δαπανών. Από πόρους, δηλαδή, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την αναβάθμιση κοινωνικών δομών και τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών στους ευαίσθητους τομείς της υγείας και της παιδείας. Την ίδια στιγμή, πάνω από 220.000 νέες συντάξεις δεν έχουν καταβληθεί, ενώ το ύψος των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα ξεπερνά τα 3,5 δισεκατομμύρια.

Με άλλα λόγια, έχουμε ένα εντυπωσιακό δημοσιονομικό αποτέλεσμα, αναφορικά στο ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος, ωστόσο αυτό το αποτέλεσμα προέρχεται από το φορολογικό ξεζούμισμα των πολιτών, την υποβάθμιση των κρατικών δομών, τη μη καταβολή νέων συντάξεων και την ομηρία χιλιάδων ιδιωτικών επιχειρήσεων, που περιμένουν από το κράτος να τακτοποιήσει τις οικονομικές οφειλές του απέναντί τους.

Είναι σαν να έχουμε δηλαδή μια οικογένεια, η οποία στερείται ακόμη και το φαγητό. Τα μέλη αυτής της οικογένειας δεινοπαθούν καθημερινά, στερούμενα τα πάντα, προκειμένου να εμφανίσουν στο τέλος της χρονιάς ένα γερό κομπόδεμα, που αν είχε αξιοποιηθεί ορθολογικά θα είχε βελτιώσει εντυπωσιακά τις συνθήκες διαβίωσής τους. Μόνο που στην περίπτωση του πρωτογενούς πλεονάσματος του 2017, τα επιπλέον επτά δισ. που προέκυψαν, δεν θα διατεθούν για να γίνει καλύτερη η καθημερινότητα των Ελλήνων, αλλά θα καταλήξουν στον τρύπιο κουμπαρά των αποθεματικών για την εξόφληση των δανείων που έχει λάβει η χώρα μας. Αν λοιπόν αυτό το οικονομικό αποτέλεσμα είναι λόγος για να πανηγυρίζει η κυβέρνηση, τότε πραγματικά οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους, όπως άλλωστε και η έννοια της πολιτικής σοβαρότητας που έπρεπε να επιδεικνύουν οι κυβερνώντες.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου