Τα επόμενα δύο χρόνια θα συνεχιστεί ο σημερινός «Γολγοθάς» των πολιτών και μαζί του η αύξηση του όγκου των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους προς την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες
Ο υπουργός Οικονομικών το είπε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο. Τουλάχιστον μέχρι το 2020, οι Ελληνες φορολογούμενοι θα πρέπει να ξεχάσουν το ενδεχόμενο λήψης και εφαρμογής μέτρων, τα οποία θα τους ελαφρύνουν, έστω και οριακά από το ασήκωτο βάρος των φορολογικών τους υποχρεώσεων. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι για τα επόμενα δύο χρόνια θα συνεχιστεί ο σημερινός «Γολγοθάς» των πολιτών και μαζί του η αύξηση του όγκου των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους προς την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες. Από πρόσφατα στοιχεία προκύπτει ότι αυτό το ποσό ξεπερνά κατά πολύ το ΑΕΠ της χώρας! Πάνω από 100 δισεκατομμύρια ευρώ χρωστούν οι Έλληνες στην εφορία, περισσότερα από 30 δισ. στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ τα χρέη τους προς το τραπεζικό σύστημα φτάνουν τα 120 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η ανελέητη γλώσσα των αριθμών δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες και διαστρεβλώσεις της κατάστασης που βιώνουν οι πολίτες. Οι μισοί σχεδόν φορολογούμενοι χρωστούν στην εφορία, και το επόμενο διάστημα θα βρεθούν στο στόχαστρο των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και κατασχέσεων που έχουν αποφασιστεί από το οικονομικό επιτελείο, σε μια προσπάθεια να εισπραχθούν τα χρωστούμενα από έναν λαό που έχει εξαντλήσει προ πολλού τα όρια των φοροδοτικών του ικανοτήτων. Οι περισσότεροι όχι μόνο δεν μπορούν να είναι συνεπείς ως προς την εξόφληση των φορολογικών και δανειακών τους υποχρεώσεων, αλλά αδυνατούν να καλύψουν ακόμη και βασικές τους ανάγκες, όπως το κόστος της θέρμανσης κατά τη διάρκεια του χειμώνα, καθώς επίσης και τα κοινόχρηστα.
Η δε πτώση στην κατανάλωση, που πλέον επεκτείνεται και σε βασικά ειδή διατροφής, συμπληρώνει το σκηνικό εξαθλίωσης των πολιτών και γκρεμίζει οποιαδήποτε προσπάθεια ωραιοποίησης της πραγματικότητας, είτε μέσα από τη δημοσιοποίηση στοιχείων με στατιστικό χαρακτήρα, είτε μέσα από ανακοινώσεις και διαρροές κυβερνητικών πηγών, καθώς και δημοσιεύματα ΜΜΕ που ελέγχονται από την εξουσία, αναφορικά στις μεσοπρόθεσμες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Τα στατιστικά στοιχεία αποτυπώνουν την πρόοδο σε οικονομικούς δείκτες που δεν επηρεάζουν άμεσα την καθημερινότητά μας, οι δε διαρροές του Μεγάρου Μαξίμου και τα δημοσιεύματα -ηλεκτρονικά και μη- του προπαγανδιστικού μηχανισμού που έχει στήσει τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση, με ναυαρχίδα την κρατική τηλεόραση, έχουν περισσότερο επικοινωνιακό πάρα ουσιαστικό χαρακτήρα.
Όσο κι αν προσπαθούν τα κυβερνητικά στελέχη και οι «δορυφόροι» τους να μας πείσουν ότι μετά το τέλος του καλοκαιριού θα μπει η χώρα σε πορεία ανάπτυξης και ευημερίας, οι πολίτες που υφίστανται την καταιγίδα των οικονομικών μέτρων ξέρουν καλυτέρα από τον κάθε κομματικό εγκάθετο, πως για να έρθει η ανάπτυξη πρέπει να μειωθούν οι φόροι. Αντί για μειώσεις φόρων, όμως, αυτό που μας περιμένει είναι μειώσεις μισθών και συντάξεων, μέσα από την επερχόμενη κατακρήμνιση του αφορολογήτου ορίου, καθώς επίσης και μέσα από τη διαδικασία επανυπολογισμού των συντάξεων.
Πόσο ακόμη θα μειώσουν τους μισθούς, που έχουν φτάσει κάτω από τα 400 ευρώ για τους νέους εργαζόμενους και κάτω από τα 1.000 ευρώ για όλους τους υπόλοιπους; Πόσο ακόμη να μειώσουν τις συντάξεις, που έχουν «ψαλιδιστεί» κατά 50% τα τελευταία χρόνια, ενώ μετά το νομοθετικό τερατούργημα Κατρούγκαλου για το νέο ασφαλιστικό, οι μισές και πλέον έχουν κατρακυλήσει κάτω από τα 600 ευρώ; Το πιο βασικό ερώτημα είναι όμως το εξής: με αυτούς τους μισθούς και αυτές τις συντάξεις, πώς θα μπορέσουν οι φορολογούμενοι να ανταποκριθούν στις διαρκώς αυξανόμενες υποχρεώσεις τους προς το κράτος; Η απάντηση νομίζουμε πως είναι αυτονόητη και πιστεύουμε ότι τη γνωρίζουν και οι κυβερνώντες, που από τη μια «γονατίζουν» την κοινωνία με τις πολιτικές τους επιλογές και αποφάσεις, και από την άλλη φαντασιώνονται ότι έρχονται καλύτερες μέρες, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν επικοινωνιακούς σκοπούς.
Η επόμενη διετία, όπου δεν προβλέπονται μέτρα φοροελάφρυνσης των πολιτών, θα είναι εξαιρετικά δύσκολη για την κοινωνία, καθώς η «μέγγενη» των αναγκαστικών μέτρων είσπραξης θα σφίξει ακόμη περισσότερο, μέσα από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις, ενώ ακόμη και όσοι σήμερα είναι σε θέση να πληρώνουν τους φόρους τους, περιορίζοντας άλλες βασικές ανάγκες των οικογενειών τους, θα βρεθούν προ αδιεξόδου, καθώς θα χάσουν τουλάχιστον ένα μισθό ετησίως, οι εργαζόμενοι, λόγω της μείωσης του αφορολογήτου, και έως δύο συντάξεις τον χρόνο οι συνταξιούχοι, λόγω της μείωσης του αφορολογήτου και του επανυπολογισμού των συντάξεων.
Αυτά όμως είναι «ψιλά γράμματα» για την κυβέρνηση, που έχει αναλάβει έναντι των δανειστών δεσμεύσεις για δυσθεώρητα πρωτογενή πλεονάσματα. Αυτές οι δεσμεύσεις δεν έχουν καμία σχέση ούτε με τις δυνατότητες της κοινωνίας ούτε με τις ανάγκες της χώρας. Η κυβέρνηση θα το διαπιστώσει αυτό, παρά τις προσπάθειες της να στρέψει αλλού την προσοχή των πολιτών.
