Στόχος, η εξόντωση του αντιπάλου

στόχος-η-εξόντωση-του-αντιπάλου-210626

Η στάση τους αυτή δεν εξυπηρετεί τίποτα άλλο παρά μόνο τη δημιουργία εντυπώσεων, οι οποίες ενδιαφέρουν αποκλειστικά και μόνο το κομματικό ακροατήριο

Εγκλωβισμένοι σε μια σκληρή πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση, που για τους δικούς τους λόγους οξύνουν επικίνδυνα το κλίμα και μετατρέπουν ακόμη και την ολομέλεια της εθνικής αντιπροσωπείας σε πεδίο ξεκαθαρίσματος πολιτικών λογαριασμών, παραμένουν οι πολίτες. Η πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για το θέμα της προμήθειας πολεμικού υλικού στη Σαουδική Αραβία, επιβεβαιώνει αυτή την εκτίμηση, όπως και τις προθέσεις των δύο μονομάχων, οι οποίοι μέχρι να στηθούν κάλπες δεν είναι διατιθέμενοι να αλλάξουν τακτική. Όχι μόνο δεν πρόκειται να ρίξουν τους τόνους αλλά, αναμένεται να οξύνουν ακόμη περισσότερο το κλίμα, μόνο και μόνο για να πετύχουν την πολιτική αποδυνάμωση (και γιατί όχι, ακόμη και την εξόντωση) του αντιπάλου.

Η κατάκτηση της εξουσίας από την αξιωματική αντιπολίτευση που βομβαρδίζει την κοινή γνώμη με καταγγελίες για σκάνδαλα από πλευράς κυβέρνησης (με τον Πάνο Καμμένο να βρίσκεται μονίμως στο επίκεντρο αυτών των καταγγελιών), έχει καταστεί αυτοσκοπός. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης που εξελίσσεται ενώπιων της κοινής γνώμης. Συγκεκριμένα ΜΜΕ διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην όξυνση του κλίματος και στην προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων.

Η κυβέρνηση, από τη δική της πλευρά, με τη συνδρομή των «δικών» της ΜΜΕ, δεν χάνει ευκαιρία να επιτεθεί στη ΝΔ, επικεντρώνοντας στο παρελθόν και ειδικά στα χρόνια που άσκησε διοίκηση στον τόπο το κόμμα της νυν αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η σκανδαλολογία που εξελίσσεται και κορυφώνεται εντός και εκτός Βουλής, δηλητηριάζει την κοινωνία, συγκεντρώνει πάνω στη χώρα μας αρνητική δημοσιότητα, πλήττοντας περαιτέρω την εικόνα της Ελλάδας και απογοητεύει ακόμη περισσότερο τους πολίτες, οι οποίοι δοκιμάζονται από την οικονομική κρίση και αναζητούν απεγνωσμένα μια εναλλακτική πολιτική που θα τους βγάλει από το αδιέξοδο. Οι δύο μεγαλύτερες πολιτικές δυνάμεις της χώρας που θα διεκδικήσουν εκ νέου την εξουσία στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, εμφανίζονται αποφασισμένες να συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο, αυτό δηλαδή της ακραίας σύγκρουσης, όπου σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχουν όροι και κανόνες. Ήδη καταγράφονται επιθέσεις σε προσωπικό και οικογενειακό επίπεδο, καθώς και αναφορές σε γεγονότα και καταστάσεις που εντείνουν το κλίμα πόλωσης.

Το μόνο σίγουρο είναι πως με αυτή την τακτική, η πολιτική και όσοι την υπηρετούν απαξιώνονται κι άλλο στα μάτια της κοινωνίας. Παράλληλα, οι δυνάμεις που λειτουργούν με αυτό τον τρόπο, δείχνουν πως δεν έμαθαν τίποτα από τα ολέθρια σφάλματα του παρελθόντος, όταν δηλαδή η πολιτική συνεννόηση ήταν μεγάλο ζητούμενο ώστε να ανακάμψει γρήγορα η χώρα. Σε άλλες χώρες που βρέθηκαν στην ίδια ή ακόμη και σε χειρότερη μοίρα με την Ελλάδα, η έξοδος από την οικονομική κρίση ήρθε πολύ πιο γρήγορα. Αυτό επιτεύχθηκε όχι μόνο γιατί εφαρμόστηκαν συγκεκριμένα οικονομικά μέτρα και έγιναν οι απαιτούμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Η έξοδος από την κρίση ήρθε επειδή οι πολιτικές δυνάμεις που βρίσκονταν είτε στο τιμόνι της διακυβέρνησης, είτε στη θέση της αντιπολίτευσης κατάφεραν να συνεννοηθούν σε κάποια αυτονόητα ζητήματα, μόνο και μόνο για το καλό των πολιτών.

Εδώ οι πολιτικοί σκυλοκαβγάδες και οι κοκορομαχίες δίνουν και παίρνουν. Αυτοί που τροφοδοτούν αυτό το νοσηρό σκηνικό, συμπεριφέρονται σαν να μη μαστίζεται η χώρα από την οικονομική κρίση. Σαν να μην έχουμε μπροστά μας δύσκολα μέτρα και μακρά λιτότητα. Σαν να υπάρχουν διαβεβαιώσεις ότι την επομένη των εκλογών θα υπάρξει αυτοδύναμο κυβερνητικό σχήμα, με βιώσιμη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η οποία θα είναι σε θέση να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις και να βγάλει την Ελλάδα από τα μνημόνια, επί της ουσίας.

ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ εξακολουθούν και τραβούν το σχοινί της πολιτικής αντιπαράθεσης, δίχως να αναλογίζονται την αγωνία του κόσμου. Η στάση τους αυτή δεν εξυπηρετεί τίποτα άλλο παρά μόνο τη δημιουργία εντυπώσεων, οι οποίες ενδιαφέρουν αποκλειστικά και μόνο το κομματικό ακροατήριο, ενώ η στόχευση αυτής της τακτικής είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρη. Να χάσει ο αντίπαλος όσες περισσότερες δυνάμεις είναι εφικτό και την επόμενη ημέρα των εκλογών να μην υπάρχει ούτε αυτοδυναμία, ούτε καν το περιθώριο για πολιτικές συνεργασίες.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου