Οι φορολογικές αντοχές των πολιτών έχουν εξαντληθεί και την επόμενη χρονιά πολύ δύσκολα θα επιτευχθούν οι στόχοι του προϋπολογισμού
Οι εξοντωτικοί φόροι που προβλέπει και ο προϋπολογισμός του 2018, έρχονται για να σβήσουν το αμυδρό χαμόγελο που σχηματίστηκε στα χείλη των δικαιούχων του κοινωνικού μερίσματος. Και αυτό γιατί από τη νέα χρονιά έρχονται φόροι συνολικού ύψους 48,2 δισεκατομμυρίων ευρώ (!), έτσι ώστε στο τέλος του 2018 να έχει εκπληρωθεί ο στόχος για πλεόνασμα της τάξης των 7 δισ. ή ποσοστό 3,8% του ΑΕΠ. Από τα 48,2 δισ. των φορών της νέας χρονιάς, τα 27,4 αφορούν σε έμμεσους φόρους που όλοι θα κληθούμε να πληρώσουμε. Η τελευταία αύξηση του ΦΠΑ από το 23 στο 24% υπερδιπλασίασε το ποσοστό των καταναλωτικών αγαθών που ακρίβυναν. Έτσι αυξήθηκε η επιβάρυνση των πολιτών που δεν έχουν απέναντι τους μόνο τους έμμεσους αλλά και τους αμέσους φόρους, η οποίοι από τη νέα χρονιά θα ξεπεράσουν τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι και το 2018, που κατά την κυβέρνηση θα είναι η τελευταία μνημονιακή χρονιά, θα εφαρμοστεί η ίδια πολιτική, αυτή δηλαδή των δυσβάστακτων φόρων, έτσι ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι για πλεονάσματα, ενώ στη συνέχεια κάποιοι εκ των πολιτών που στο μεταξύ θα έχουν εξοντωθεί οικονομικά, θα λάβουν ένα ποσό με τη μορφή κοινωνικού μερίσματος, που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορεί να αντισταθμίσει όσα θα έχουν πληρώσει σε έμμεσους και άμεσους φόρους.
Το οικονομικό επιτελείο δεν αποθαρρύνεται από τη φετινή «τρύπα» στα δημόσια έσοδα που ξεπέρασε το ένα δισ. ευρώ, ούτε από τη δραματική αύξηση του αριθμού των πολιτών που χρωστάνε στην εφορία. Θα εφαρμόσει ξανά την ίδια αδιέξοδη πολιτική ώστε να πάρει και το τελευταίο ευρώ από την τσέπη των φορολογουμένων, που ήδη δηλώνουν αδυναμία να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους και ζητούν την άμεση λήψη μέτρων για τη φορολογική τους ελάφρυνση. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει οι δείκτες της οικονομίας να βελτιωθούν πραγματικά και όχι εικονικά. Να γίνουν δηλαδή επενδύσεις να στηριχθεί η ιδιωτική οικονομία και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.
Αυτό όμως απαιτεί αλλαγή όχι μόνο πολιτικής αλλά πρωτίστως νοοτροπίας. Στην παρούσα κυβέρνηση αρέσκονται να υλοποιούν πολιτικές επιλογές με «εγγυημένο» αποτέλεσμα. Να στραγγίζουν δηλαδή οικονομικά τους πολίτες, επιβάλλοντας τους εξοντωτικούς φόρους, μόνο και μόνο για να μην υπαναχωρήσουν από τις ιδεοληπτικές τους αγκυλώσεις αναφορικά στην προσέλκυση επενδυτών. Ήδη από φέτος φάνηκε ότι αυτός ο δρόμος φτάνει στο τέλος του. Οι φορολογικές αντοχές των πολιτών έχουν εξαντληθεί και την επόμενη χρονιά πολύ δύσκολα θα επιτευχθούν οι στόχοι του προϋπολογισμού που περιγράφονται στην αρχή του παρόντος σημειώματος.
