Η πραγματική διάσταση της εξόδου στις αγορές

η-πραγματική-διάσταση-της-εξόδου-στις-378146

Αν τα κυβερνητικά στελέχη που καμαρώνουν για την έξοδο της χώρας μας στις αγορές κατάφερναν να μετριάσουν έστω και λίγο τους πανηγυρισμούς τους και προσπαθούσαν να μπουν στη θέση του μικρομεσαίου επαγγελματία, που πνίγεται από τους φόρους και δεν βλέπει άμεση τουλάχιστον έξοδο από την κρίση, καθώς και του απλήρωτου εργαζόμενου του ιδιωτικού τομέα ή ακόμη και του άνεργου που ατενίζει το μέλλον με αβεβαιότητα, ίσως να μπορούσαν να αντιληφθούν τους λόγους για τους οποίους ο μέσος πολίτης ούτε συμμερίζεται τη δική τους ευφορία ούτε και τον ενδιαφέρει το ύψος του επιτοκίου του πενταετούς ελληνικού ομολόγου. Οι κυβερνητικοί παράγοντες δεν πρόκειται ποτέ όμως να βγουν από την εικονική τους πραγματικότητα και να κοιτάξουν κατάματα την εφιαλτική καθημερινότητα του κόσμου. Γι’ αυτό και ο ελεύθερος επαγγελματίας που χρωστά τα μαλλιά της κεφαλής του, μαζί με τον απελπισμένο υπάλληλο του ιδιωτικού τομέα και τον άνεργο δεν τρέφουν αυταπάτες για τις επιπτώσεις που θα έχει στη ζωή τους η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές.

Αν δηλαδή δεν τονωθεί ουσιαστικά η πραγματική οικονομία με τη δημιουργία υγιών θέσεων εργασίας (και όχι με τον πολλαπλασιασμό των θέσεων υποαπασχόλησης με συμβολικούς μισθούς), αν δεν μειωθεί η άγρια φορολόγηση και δεν γίνουν επενδύσεις που θα βγάλουν τη χώρα από το σημερινό τέλμα, ο απλός πολίτης δεν έχει κανένα λόγο να χαίρεται που μετά από τρία χρόνια εκδόθηκε ομόλογο δανεισμού, με τα έσοδα του οποίου θα πληρωθούν τα προηγούμενα και τα επόμενα δανεικά της χώρας.

Η πραγματική οικονομία που στενάζει από τους φόρους και παραμένει εγκλωβισμένη στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, δεν συμμερίζεται την υπέρμετρη ικανοποίηση των κυβερνητικών στελεχών. Ο μισθωτός που πρέπει να «βγάλει» τις επερχόμενες δόσεις της εφορίας και του ΕΝΦΙΑ, και ταυτόχρονα να καλύψει τις ανάγκες της οικογένειάς του μετά το φθινόπωρο που τα έξοδα θα κορυφωθούν, αδιαφορεί για τα επικοινωνιακά παιχνίδια της εκάστοτε εξουσίας. Αυτό που τον απασχολεί είναι η βελτίωση της καθημερινότητάς του. Όσο δεν βλέπει να λαμβάνονται μέτρα που θα τον ανακουφίσουν, θα παρατηρεί από απόσταση τις οικονομικές εξελίξεις σαν τη συγκεκριμένη και θα αναρωτιέται πότε θα τελειώσει το δικό του μαρτύριο.

Η έξοδος από το τούνελ της οικονομικής ύφεσης είναι ακόμη πολύ μακριά. Τα βήματα που πρέπει να γίνουν ώστε να σταθεί ξανά η κοινωνία στα πόδια της είναι πολλά και δύσκολα, όσο τουλάχιστον η χώρα θα κυβερνιέται από πολιτικές δυνάμεις που έχουν αλλεργία στις μεταρρυθμίσεις και την ιδιωτική οικονομία. Όσο η μεγάλη τους αγωνία θα είναι η επικοινωνιακή διαχείριση δυσάρεστων καταστάσεων, έτσι ώστε να αποκομίσουν μικροπολιτικά οφέλη, τόσο η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θα είναι απέναντι τους και θα δίνει τη δική της μάχη για την καθημερινή επιβίωση, σε ένα περιβάλλον γεμάτο αδιέξοδα, χωρίς να ελπίζει σε αυταπάτες και φρούδες υποσχέσεις.

Κανένα επικοινωνιακό σόου, όσο καλά και αν είναι σκηνοθετημένο, δεν μπορεί να σβήσει από τη μνήμη των πολιτών τις τεράστιες ευθύνες της παρούσας συγκυβέρνησης για τα βήματα οπισθοδρόμησης που έγιναν τα τελευταία δυόμιση χρόνια. Όσες συγγνώμες και αν ζητήσει ο πρωθυπουργός για τις επιλογές του, όσες προσπάθειες αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης μέσω επιθέσεων στη δικαστική εξουσία και αν επιχειρηθούν από την κυβερνητική πλειοψηφία, η πραγματικότητα που βιώνουμε είναι εδώ για να γκρεμίζει το ένα αφήγημα μετά το άλλο. Ακόμη και εγχειρήματα με θετικό συμβολισμό για τη διεθνή οικονομική εικόνα της χώρας, θα αντιμετωπίζονται με δυσπιστία εντός των συνόρων, όσο η εξουσία δεν θα αποφασίζει να βγει από τον γυάλινο πύργο της και να οικοδομήσει μια σχέση εμπιστοσύνης με τον λαό ξεκινώντας από τα βασικά: τη νομοθέτηση μέτρων που θα βελτιώσουν την καθημερινότητα του.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου