Η σημερινή εικόνα των δήμων, κάθε άλλο παρά ευνοεί την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων δομικού χαρακτήρα
Τη στιγμή που η κυβέρνηση οραματίζεται και διακηρύττει αλλαγές στον «Καλλικράτη» και στο εκλογικό σύστημα ανάδειξης αιρετών στην αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού, υπάρχουν περιπτώσεις δήμων όπου οι εργαζόμενοι στην Καθαριότητα μαζεύουν τα σκουπίδια με τα χέρια. Το χθεσινό δημοσίευμα του «Ταχυδρόμου» για την απελπιστική κατάσταση που επικρατεί στο νησί της Σκοπέλου, εξαιτίας της βλάβης και των τριών απορριμματοφόρων του δήμου, είναι αποκαλυπτικό της κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει πολλοί δήμοι της χώρας, κυρίως περιφερειακοί. Εν έτει 2017 δεν μπορούν να καλύψουν βασικές τους υποχρεώσεις, όπως η μηχανική αποκομιδή των σκουπιδιών, εξαιτίας και των προβλημάτων που δημιουργεί το κουβάρι των γραφειοκρατικών διαδικασιών της κεντρικής διοίκησης. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση προωθεί αλλαγές στον «Καλλικράτη» με σκοπό να εκσυγχρονίσει, υποτίθεται, ένα σύστημα με διαπιστωμένες παθογένειες.
Αν η παρούσα κυβέρνηση δεν είχε ως χαρακτηριστικό της γνώρισμα τις δεύτερες σκέψεις, αναφορικά σε μια σειρά αποφάσεων και σχεδιασμών πάνω σε μείζονα ζητήματα της χώρας, ίσως και να γίνονταν πιστευτές οι εξαγγελίες της για μεταρρυθμίσεις στην τοπική αυτοδιοίκηση. Αν δηλαδή πίσω από τις επερχόμενες αλλαγές στο εκλογικό σύστημα για την ανάδειξη των αιρετών, δεν κρύβονταν επιδιώξεις που αποσκοπούν στον έλεγχο των δήμων και των περιφερειών από δυνάμεις οι οποίες πρόσκεινται ιδεολογικά στον κομματικό περίγυρο του ΣΥΡΙΖΑ, ίσως να υπήρχε μια ουσιαστική βάση για συζήτηση.
Σε κάθε περίπτωση πάντως η σημερινή εικόνα των δήμων, όπου παρατηρούνται φαινόμενα διάλυσης, κάθε άλλο παρά ευνοεί την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων δομικού χαρακτήρα, δίχως πρώτα να έχουν επιλυθεί βασικά ζητήματα. Οι δήμαρχοι που ακούνε αυτές τις εξαγγελίες θα προτιμούσαν, για παράδειγμα, ένα αξιόπιστο σύστημα χρηματοδότησης των αναγκών τους από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπου οι περικοπές έχουν φτάσει και το 60% τα τελευταία χρόνια. Οι επικεφαλής των δήμων θα προτιμούσαν επίσης ένα απλούστερο και πιο διάφανες σύστημα προσλήψεων συμβασιούχων, έτσι ώστε να ενισχυθούν βασικές δομές, όπως η Καθαριότητα. Αντίθετα, έχουν απέναντί τους μια κυβέρνηση που, όπως και οι προηγούμενες, από τη μια «στραγγαλίζει» οικονομικά την αυτοδιοίκηση και αφήνει τις δομές της να υποβαθμίζονται, λόγω της δραματικής υποστελεχωσης, ενώ από την άλλη μεθοδεύει αλλαγές με αμφιλεγόμενη στόχευση και εξαιρετικά απρόβλεπτες συνέπειες ως προς την απρόσκοπτη λειτουργία των δημοτικών συμβουλίων. Έχοντας πάρει προ πολλού οριστικό διαζύγιο με τον ρεαλισμό και την ειλικρίνεια, η συγκυβέρνηση συνεχίζει και επιδίδεται σε ασκήσεις επί χάρτου, τη στιγμή που ένας από τους βασικότερους πυλώνες της δημοκρατίας, η τοπική αυτοδιοίκηση, πασχίζει να αποφύγει την πλήρη κατάρρευση.
