Η εικόνα της ελληνικής οικονομίας στους πρώτους μήνες του 2017 είναι αδιάψευστος μάρτυρας των τραγικών αδιεξόδων στα οποία έχει οδηγηθεί ο ιδιωτικός τομέας
Όπως έκλεισε το 2016 έτσι ξεκίνησε το 2017 για την αγορά και την πραγματική οικονομία, όπου τα λουκέτα αυξάνονται, ο τζίρος των επιχειρήσεων συνεχίζει να κατρακυλά και η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια στις τάξεις των ελεύθερων επαγγελματιών κυριαρχούν. Μήνα με τον μήνα πολλαπλασιάζονται οι ανησυχητικές ενδείξεις στην ελληνική οικονομία, με τους δείκτες της ανεργίας να αυξάνονται για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 18 μήνες και το αρνητικό κλίμα να γενικεύεται στις τάξεις των εμπόρων, με αφορμή και την παρατεινόμενη διαπραγμάτευση για τη δεύτερη αξιολόγηση. Οι φόβοι τους για επανάληψη του εφιαλτικού καλοκαιριού του 2015, όταν έκλεισαν οι τράπεζες και η χώρα βρέθηκε με το ένα πόδι έξω από την ευρωζώνη, αυξάνονται όσο δεν κλείνει η συμφωνία για την αξιολόγηση, και όσο η κυβέρνηση δείχνει να επιλεγεί ξανά την αδιέξοδη τακτική των καθυστερήσεων.
Την ίδια στιγμή, ο τζίρος στην αγορά παραμένει σε ελεύθερη πτώση ακόμη και εις ό,τι αφορά σε βασικά είδη διατροφής όπως το γάλα. Ακόμη και στους λογαριασμούς του νερού οι πολίτες προσπαθούν να κάνουν κάποια ρύθμιση ώστε να αποπληρώσουν τα οφειλόμενα σε δόσεις. Εφόσον λοιπόν η κατανάλωση βυθίζεται ακόμη και στην αγορά τροφίμων και οι πολίτες αδυνατούν να είναι συνεπής ως προς τις πάγιες υποχρεώσεις τους, γίνεται απολύτως κατανοητό ότι οι αγορές ειδών ένδυσης και υπόδησης θα έρθουν σε δεύτερη και σε τρίτη μοίρα.
Τις συνέπειες αυτής ακριβώς της κατάστασης πληρώνουν οι έμποροι που βλέπουν συναδέλφους τους να κλείνουν τις επιχειρήσεις τους και να αναστέλλουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα μετά από πολλά χρόνια, εξαιτίας της αντικειμενικής τους αδυναμίας να επιβιώσουν στο εχθρικό, για την ιδιωτική οικονομία, περιβάλλον, το οποίο έχουν διαμορφώσει τα μνημόνια και η ανικανότητα του πολιτικού προσωπικού να υλοποιήσει έναν σχεδιασμό εξόδου της χώρας από τα σημερινά αδιέξοδα. Ό,τι έκαναν δηλαδή οι κυβερνήσεις στην Κύπρο, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία που βγήκαν από τα μνημόνια, εφαρμόζοντας κάποια διαρθρωτικά μέτρα που ήταν απαραίτητα ώστε να εκκινήσουν οι οικονομίες των εν λόγω κρατών.
Εκεί όμως οι πολιτικές δυνάμεις δεν έβαζαν τρικλοποδιές η μια στην άλλη, ούτε επεδίωκαν την παραμονή στην εξουσία πάση θυσία, τη στιγμή που πολίτες ασφυκτιούν και η πραγματική οικονομία αργοπεθαίνει. Η εικόνα της ελληνικής οικονομίας στους πρώτους μήνες του 2017 είναι αδιάψευστος μάρτυρας των τραγικών αδιεξόδων στα οποία έχει οδηγηθεί ο ιδιωτικός τομέας, εξαιτίας της ανικανότητας μιας χούφτας πολιτικών προσώπων να πράξουν το αυτονόητο.
